สวัสดีค่ะชาวพันธิปคือเรามีเรื่องเกี่ยวกับความรักที่ค่อนข้างสับสนมาปรึกษาค่ะ เรามีแฟนชื่อเอสค่ะ เรากับเอสคบกันมาได้สองปีกว่าเราอยู่หอด้วยกันมาตลอดแล้วผ่านอะไรมาเย้อะหลายเรื่องมากเลยค่ะอย่างกะละครน้ำเน่าแหน่ะ เอาเป็นว่าเราจะมาพูดถึงเรื่องของครึ่งหลังนี้เราจะไม่พูดถึงครึ่งหน้าเพราะดูเหมือนจะยาวไป 55555 งั้นเริ่มเลยน้ะหลังจากที่เราคบกับเอสมาได้ปีกว่าแม่เอสก้อบอกให้เอสเลิกกับเราโดยให้เหตุผลว่าอยากให้เอสเรียนให้จบก่อนแต่เอสก้อบอกแม่เอสไปว่าไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องของเราแม่เอสก้อยื่นคำขาดมาว่าระหว่างเรากับแม่เอสจะเลือกใครเอสก้อบอกเลือกแม่แต่ก้อขาดเราไม่ได้แม่เอสจึงยื่นคำขาดมาอีกว่าถ้าเลือกแม่เอสจะต้องทำตามที่แม่บอกแล้วแม่จะหาคู่แต่งงานให้เมื่อเอสเรียนจบ (ครอบครัวเอสเป็นคนจีนเขาอยากให้แต่งงานกับคนจีนด้วยกัน ) ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากทั้งเราและเอสต่างคนต่างร้องไห้ไม่รู้จะทำยังไงตอนแรกเราก้อใจร้อนอยากจะไปคุยกับแม่เอสให้เข้าใจเพราะถ้าจะให้เลิกทำไมไม่บอกให้เลิกตั้งแต่เดือนแรกที่คบกันนี่ปีกว่าแล้วอ่ะล้ะมาบอกให้เลิกกันแต่เราก้อทำได้แค่คิดเพราะว่าไม่อยากให้เขาดูว่าเราก้าวร้าวตอนแรกเอสถอดใจกับเรื่องนี้จะเลิกกับเราแต่เราไม่ยอมพยายามพูดให้เอสจับมือเดินไปกับเราโดยให้สัญญาว่าจะจับมือแน่นกว่าเดิมแล้วเอสก้อเลือกทำตามเราโดยบอกให้แม่เอสว่าเราเลิกกันแล้วเป็นแค่เพื่อนกันแต่เราก้อยังเทียวไปบ้านเอสอยู่ไปช่วยแม่เอสทำงานบ้าง ซื้อของไปส่งบ้างเวลาเอสไม่ว่างเพราะช่วงคบกันแรกๆเราก้อทำแบบนี้ เขาก้อไม่ได้เอะใจอะไรช่วงนั้นเราเครียดมากเลยหันเข้าร้านเหล้าเกือบทุกอาทิตย์ช่วงนั้นเอสไม่ค่อยมีเวลาให้เราอยู่แล้วเราจึงแอบหนีเอสเที่ยวจนวันนึงเอสจับได้ว่าเราหนีเที่ยวแล้วถามว่าเอาคืนหรอ?เพราะเมื่อก่อนเอสเคยทำกับเราแบบนี้แต่เราก้อบอกว่าเปล่าเราครียดเรื่องเอสเลยหันเข้าร้านเหล้าจากนั้นเอสก้อบอกเลิกกับเราลบรูปในเฟสทุกอย่างที่เกี่ยวกับเราทิ้งเราเสียใจมากพยายามง้อเอสทุกวิถีทางจะไปง้อที่บ้านก้อไม่ได้กลัวแม่เอสรู้อีกโทหาเอสก้อไม่รับโทหาหลานเอสเอสก้อไม่ยอมคุยเราจึงให้เพื่อนเอสไปรับเอสออกมาแล้วปรับความเข้าใจกันเราก้อดีกันจากนั้นเหมือนเอสจะหันมาใส่ใจสนใจเรามากขึ้นซึ่งเราก้อโอเค มีอยู่วันนึงเราต้องไปเรียนต่างจังหวัดช่วงแรกๆที่เราห่างกันเราคิดถึงกันมากคอลกัน ส่งรูปรายงานกันตลอด แต่ไม่ค่อยได้คุยได้ยินเสียงนานเท่าไหร่บางวันไม่ได้คุยเลยด้วยซ้ำเพราะกลัวแม่เอสรู้เราจึงพิมแชทเอาหลังจากนั้นผ่านมาหนึ่งเดือนความสุขของเราก้อหมดลงเมื่อเอสโทรมาบอกเลิกเราอีกครั้งบอกว่าครั้งนี้ทนแรงกดดันไม่ไหวแม่จะให้ดูคู่แต่งงานสิ้นเดือนซึ่งวันนั้นที่เอสโทรมาบอกเลิกเรามันกลางเดือนแล้วอ่ะเราเสียใจมากถึงมากที่สุดร้องไห้ฟูมฟายยกใหญ่หาอะไรทำก้อไม่ดีขึ้นพยายามติดต่อเอสเอสก้อไม่ยอมติดต่อด้วยไม่ยอมคุยด้วยเลยเราจึงนั่งรถรอบดึกกลับบ้านเพื่อไปง้อเอสแต่ก้อได้ผลนิดหน่อยเรากับเอสกลับมาคุยกันเหมือนเดิมแต่อยู่ในสถานะเพื่อน ซึ่งเราก้อไม่รู้คำว่าเพื่อนของเอสคืออะไรเราก้อทำตัวปกติเราไม่ค่อยตื้อเอสทั้งที่ใจอยากทำแต่ก้อได้แต่ฝืนจนเราทนไม่ไหวเราหนีไปเชียงใหม่กับเพื่อนโดยบอกเอสว่าไปส่งงานแม่แต่จริงๆแล้วคืออยากหนีไปพักใจพอไปถึงเพื่อนเราก้อพาเที่ยวไปร้านเหล้าไปนู่นนี่นั่นสามวันเต็มๆซึ่งเราก้อแชทพิมคุยกับเอสปกติไม่ได้บอกว่าไปไหนบ้างไม่ได้รายงานเหมือนเมื่อก่อนแต่เราเช็คอินในเฟสเพราะคิดว่าเป็นแค่เพื่อนกันไม่ต้องรายงานเหมือนเมื่อก่อนค่อยๆห่างกันไปเดี๋ยวก้อเลิกกับเอสได้แต่ทางกลับกันมันทำให้เอสมีคนอื่นได้ในระยะที่เราไปเชียงใหม่แค่สามวันคือตอนนั้นเรางงไปหมดไหนเอสบอกแม่จะให้แต่งงาน แม่จะให้ดูคู่แต่งงานซึ่งตอนที่เราไปเชียงใหม่มันวันที่ 20-23 เอสบอกเลิกเราวันที่12  แล้วบอกแม่จะให้ดูคู่ตอนสิ้นเดือนตอนนั้นเราทั้งเจ็บทั้งเสียใจนั่งร้องไห้ระหว่างทางพอถึงหอเราก้อโทไปง้อส่งข้อความไปง้อเอสให้กลับมาหาเราแต่เอสกลับโพสคิดถึงผู้หญิงคนนั้นในวันครบรอบเรา เราจึงตัดสินใจตัดใจจากเอสไม่ติดต่อเอสเลยประมาน 3 วันเอสก้อทักเรามาถามว่าไม่สบายหรอซึ่งตอนนั้นเราก้อตัดใจจากเอสไม่ได้เลยยอมคุยทั้งๆที่เสียใจมากหลังจากวันนั้นเรากับเอสก้อคุยกันมาตลอดเจอกันบ้างเราถามว่าเอสกลับมาทำไมแต่เอสบอกเรามาว่าดราม่าทำไมไม่เอาอย่าดราม่าแค่นั้นแหล้ะตอนนั้นเรามีคนมาจีบอยู่พอสมควรเขาทักแชทมาไรงี้เอสเห็นก้อถามเหมือนประมาณว่าหึงแต่ปากแข็งเราก้อบอกไปเขามาจีบเราแต่ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจใครเพราะเราลืมเอสไม่ได้จากนั้นเรากับเอสก้อเหมือนคนกลับมาคบกันไปหากันเอสนั่งรถมาหาบ้างเรานั่งรถไปบ้างสลับกันเราถามเอสว่าเราอยู่ในสถานะอะไรเอสก้อตอบมาว่าเพื่อนเราก้อยอมรับเพราะเราเลือกแล้วเราทำแบบนี้มาประมาณเดือนกว่าวันนั้นเราไปนั่งรอเอสที่ทางเข้าบ้านแล้วเอสเดินมาหาเราเจอเพื่อนเอสพอดีเพื่อนเอสถามว่าเราเป็นใครวันนั้นวันแรกที่เอสตอบไปว่าเราเป็นแฟนหลังจากนั้นเราก้อเป็นแฟนกันมาตลอดไม่รู้ไปคืนดียอมดีเป็นแฟนตอนไหนเหมือนกันตอนแรกเหมือนจะดีน้ะแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้วอ่ะเอสเปลี่ยนไปมากติดเที่ยว ติดเกมส์ ติดเพื่อน ไปไหนไม่บอกเราเหมือนได้ใจเพราะคิดว่าเราขาดเอสไม่ได้อยู่แล้วแต่ที่หนักสุดคือเอสปิดบังเราในเฟส? คือประมาณว่าไม่ยอมโพสไม่ยอมลงรูปคู่ไม่แท็กไม่อะไรเหมือนเมื่อก่อนเหมือนปิดบังไม่ต้องเหมือนหรอกค่ะปิดบังนั่นแหล้ะเอสบอกกลัวพี่เอสเห็นล้ะจะไปบอกแม่แต่เรารู้สึกว่ามันเหมือนจะปิดบังจนเกินไปอ่ะคือในเฟสเราทั้งคู่เหมือนเราโสดเหมือนไม่มีแฟนเวลาคุยกันแต่ละวันแทบไม่มีนานทีตอบเวลาเราน้อยใจเอสก้อว่าเราดราม่าคิดมากเวลาเรามีปันหาเอสไม่ค่อยจะอยากรับรู้ปัญหาของเราเวลาเราเศร้าเราเสียใจเรามีเรื่องต้องคิดมากเอสก้อไปเที่ยวไม่สนใจความรู้สึกเรา เราโทรหาก้อไม่รับ พอรับก้อบอกว่าเมาแล้วปล่อยเราร้องไห้คนเดียวคือเราอึดอัดเราไม่รู้จะทำไงรักเราก้อรักมากช่วยให้คำปรึกษาเราทีค่ะ