คือช่วงนี้ชีวิตมีปัญหาหลายเรื่อง หลายๆครั้งจิตตก ตอนที่พิมนี่ก็จิตตก สติสตังก็หลุดๆบ้าง ขับรถยังต้องดึงสติตัวเองครับจิตว้าวุ่นมาก
รู้สึกเหยียบจุดไหนก็วืดหมด จับจุดไหนก็มีปัญหาหมด ทั้งๆที่ตั้งมั่นสติดีแล้ว ก็มีปัญหา ใครร้ายมาเราดีตอบ เอาดีเข้าสู้ ก็เหมือนไม่ดีขึ้น
พอมันเครียดแล้ว มันจะดึงปัญหาทุกอย่างในชีวิต เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ผสมกันหมด ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเข้ามาด้วย
แย่มากครับ บางครั้งการแก้ไขปัญหามันคือการประคองไปเรื่อยๆ ใช้เวลาแก้ไขไปเรื่อยๆ

เลยนึกได้เรื่อง บาปบุญ คุณโทษ บางครั้งทำบาปโดยไม่ตั้งใจ บางครั้งใครไม่รู้หาเรื่องหาบาปมาใส่เราโดยไม่ตั้งตัว แถมเรื่องใหญ่โตมโหฬาร

ชีวิตผม ไม่เชื่อเรื่องการทำบุญแล้วได้บุญ ไม่เชื่อว่าบุญกุศล มันจะช่วยอะไรให้ชีวิตเราดีขึ้นครับ
เชื่อแต่เรื่องการให้ทาน การทำดีกับผู้อื่นเท่านั้น ส่วนการทำบุญทางศาสนา เชื่อแค่การทำนุบำรุงศาสนาเท่านั้นครับ ทำเรื่อยๆที่มีโอกาส

เลยอยากถามครับ ขอประสบการณ์เล่าสู่กันฟังก็ได้ อาจจะเชิงขอกำลังใจว่า
การทำบุญโดยเฉพาะทางศาสนา(พุทธ) นอกจากความสบายใจแล้ว
ฟันธงให้หน่อยเราจะได้รับสิ่งดีๆที่มองไม่เห็นตอบแทนมั้ยครับ(เอาเป็นว่าทำบุญหวังผลเลยครับ)
เพราะในใจคิดเสมอว่าถ้ามันไม่ได้อะไร คงไม่มีใครทำบุญกันอีกแล้วมั้ง

ทางอื่นละครับ สะเดาะเคราะห์ ทำทาน หรือแม้แต่ การบวช(ยังไม่มีโอกาสบวชตามประเพณีครับ) มันช่วยอะไรเราบ้างมั้ยครับ
ทำอย่างไร ช่วยชี้แนะด้วยครับ ส่วนปัญหาทางโลกก็จะแก้ไปเรื่อยๆครับ ถ้าไม่คิดสั้นไปก่อน ขอบคุณครับ ...