เรากับแฟนคบกันมาสักพักหนึ่งเขาเป็นคนดีน่ารักเอาใจเราทุกอย่างจนมาวันหนึ่งเขาป่วยในขณะที่เขาอยู่โรงพยาบาลเขาไม่ได้คุยกันเลยเขาบอกว่าเขาไอเขาเจ็บหน้าอกเหนื่อยทรมารมากเราก็พยายามให้กำลังใจเขาตลอดมาจนวันหนึ่งเขาก็ป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆเขาบอกให้เราไปเยี่ยมเขาหน่อยแต่เราไม่สามารถไปหาเขาได้เราเสียใจถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราอยากไปอยู่เป็นเพื่อนไปปลอบไปให้กำลังใจแต่ถึงวันนี้มันคงสายเกินไปสายจนเราไม่มีโอกาสได้พบได้เจอกันอีกอยากขอโทษที่วันนั้นเราไม่ไปวันนี้เขาไม่อยู่กับเราแล้วเราเสียใจมากทำใจไม่ได้เจ็บปวดหัวใจเป็นสิ่งที่เสียไปแล้วไม่มีทางกลับมาอีกเมื่อเรารู้ข่าวว่าเขาเสียตัวเราชาไปสักพักใจไม่อยู่กับเนื้อกลับตัวร้องไห้หนักมากไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังมองดูภาพข้อความเก่าๆมันก็ทำให้เราเศร้ากินไม่ลงนอนไม่หลับแฟนเราพึ่งเสียไปล่าสุดเมื่อวานนี้เองคิดถึงเขามากที่สุดหัวใจแต่ก็ไม่มีวันได้พบเจอก็อยากจะบอกว่าเมื่อเรามีโอกาสมีคนรักรักเขาให้มากๆมีโอกาสทำเลยเต็มที่จะได้ไม่มาเสียใจทีหลังเหมือนเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้สำหรับเราหรือสำหรับใครจะมีได้อีกกี่วันยิ่งเป็นชีวิตแล้วมันเอากลับคืนมาไม่ได้ส่งสารก็แต่แม่ของแฟนเรามีลูกชายคนเดียวเหลืออีก1ปีก็จะเรียนจบแล้วเขาก็ด่วนจากไปก่อนวันนี้เราก็หวังว่าเขาจะสัมผัสถึงความรู้สึกของเราว่ารักเขามากแค่ใหนถึงจะผ่านกี่ปีเราก็จะจดจำเรื่องราวของเขาตลอดไปและเอาไปเป็นบทเรียนในการใช้ชีวิตใครเคยเจอแบบเราบ้างก็ช่วยเล่าประสบการณ์ให้ฟังบ้างนะ