ทุก ๆ เช้าที่ตื่นนอนขึ้นมาเคยคิดว่าไม่ยากไปฝึกงานทั้ง ๆ ที่มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าหากวันไหนที่เกิดการท้อแท้แล้วคิดถึงหาคนที่เรามันกลับทำให้เรามีพลังกลับมาสู้อีกครั้งก่อนหน้านี้ที่เคยท้อแท้เราบอกกลับตัวเองว่าถ้าเหนื่อยก็หยุดซะ แต่เรากลับทำไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ร่างกายของเราไม่พร้อมที่จะสู้ จิตใจเราก็อ่อนเเรง ไม่มีแรงที่จะสู้ต่อ....แล้วทันไดนั้นก็กลับคิดถึงตากับยายที่รอเราอยู่ที่บ้าน...มันกลับให้เรามีแรงกลับมาสู้อีกครั้ง...ถ้าทุกคนหมดหวัง หมดแรง หมดกำลังใจ ให้เรากลับไปคิดถึงคนทางบ้านที่เราอยู่มันจะทำให้เรามีแรงกลับมาสู้อีกครั้ง......ถ้าหารกเจอปัญหาก็อย่าพึ่งคิดว่ามันไม่มีทางออก..ปัญหาทุกปัญหามันทางออกของมัน มันอยู่ที่ว่าเราจะแก้ไขปัญหานั้นอย่าไง..