คือพี่เขามีแฟนแล้ว เราพยามจะตัดใจแต่มันทำไม่ได้อ่ะค่ะ
ตอนที่เราขอบพี่เขาช่วงแรกๆพี่เขาก็อยู่ รร. เดียวกับเรานี่แหละค่ะ
แต่พอพี่เขาจบ ม.3 พี่เขาก็ลาออกไปเรียนที่อื่นแต่อยู่ในจังหวัดเดียวกันค่ะ
นี่ก็ผ่านมาสองปีแล้วที่พี่เราไม่ได้เจอพี่เขา ตลอดสองปีที่ผ่านมาเราคิดถึงพี่เขา
อยู่ตลอดเวลาเราพยามจะตัดใจเพราะพี่เขามีแฟนแล้วแต่เราทำไม่ได้
ยอมรับว่ามีคนมาจีบเราและเราก็แอบไปหวั่นไหวบ้าง เราก็เลยลองเปิดใจกับคนอื่น
แต่ปรากฏว่าไม่ได้ผลค่ะในหัวเราก็มีแต่ภาพพี่เขาอยู่ตลอกเวลา
เราพยามบอกกับตัวเองว่าให้ตัดใจเพราะพี่เขามีแฟนแล้ว และเหมาะสมกันดีพี่เขาไม่เหมาะกับเรา
แต่เราก็ยังทำไม่ได้อยู่ดีในหัวมันมีแต่พี่เขา พยามไม่คิดถึงก็คิดถึงแต่พี่เขา
และทุกครั้งที่คิดถึงพี่เขาเราก็เจ็บปวดเสมอ มันจุกในอกเมื่อนึกถึงความทรงจำที่มีพี่เขา
เราร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึงความทรงจำที่ยังมีพี่ เราควรจะทำยังไงดีค่ะ
เราอยากตัดใจและทำใจค่ะ เราขอบพี่เขามากเกินไปหรือเปล่าค่ะเราควรทำไงดี
เราไม่อยากมีความรุ้สึกอย่างนี้อีกแล้ว!?