[CR] เวียดนามใต้ ง่ายๆ

        ต้องออกตัวก่อนว่านี่คือรีวิวแรกของเรา กับทริปโฮจิมินห์-ดาลัด-มุยเน่ 6 วัน 5 คืน อาจจะไม่ได้มีรูปมาให้ดูในทุกๆ สถานที่ ที่พูดถึง เพราะบางรูปก็เสียไปบ้าง ไม่ได้ไปในทุกที่ ที่ต้องไป ไม่ได้เที่ยวตามแพลน ... และนอกจากทะเลทรายที่นั่นแล้ว เราก็ไม่ได้จินตนาการภาพของประเทศเวียดนามไว้ในหัวซักเท่าไหร่ จนไปเจอตั๋วเครื่องบินราคาถูก แล้วมันก็เริ่มต้นขึ้น ...
        08/12/2559 วันแรกที่ถึงเราจัดแจงหาซื้อซิมการ์ด เคาเตอร์จะอยู่ตรงประตูทางออกสนามบินพอดี มีหลายเครือข่ายให้เลือก ราคาก็ต่างกันออกไปแล้วแต่ความพอใจเลย เราใช้ของ Viettel (220,000 ดอง) อารมณ์ประมาณ AIS บ้านเรา หลังจากนั้นเราเลือกใช้บริการรถ Taxi ของสนามบินให้ไปส่งที่ถนนฟามงูเหลา เพื่อจะซื้อตั๋วรถไปดาลัดไว้ก่อน เราซื้อจาก FUTA Bus ร้านสีส้มๆ มองหาง่ายมาก คนละ 220,000 VND มีรถออกทุกชั่วโมง เราเลือกรอบ 23.30 น. (แนะนำให้เลือกรอบดึกๆ ไว้เพื่อที่จะได้ไปถึงดาลัดเช้าพอดี) ดูเวลาตอนนั้นเพิ่งบ่ายโมงกว่า ซึ่งเรามีเวลาเหลือเฟือที่จะเดินเที่ยวในโฮจิมินห์อีกเกือบทั้งวัน แต่จะให้แบกเป้ลากกระเป๋าเดินก็ไม่ไหว พอจะจำได้ว่ามีรีวิวนึงเคยเขียนไว้ว่า ที่ Vietsea เราสามารถนำกระเป๋าไปฝากได้ แม้จะไม่ได้ใช้บริการของเค้าก็ตาม เดินหาดิรอไร ... มาถึงหน้าร้าน Vietsea ยืนมองหน้ากันกับเพื่อน ลึกๆ แล้วก็ด้วยความเกรงใจ เพราะเราเองก็ไม่ได้ซื้อตั๋วรถ หรือใช้บริการใดๆ กับเค้า เกรงใจแล้วไงก็ฝากอยู่ดี /ยิ้มอ่อน
        หลังจากฝากกระเป๋าเสร็จเราเริ่มเดินสำรวจตรอกซอกซอย หาของกิน จะขับรถ หรือข้ามถนนที่เวียดนามใจต้องกล้าห้ามสำออยค่ะ! ... บีบแตรกันตลอดเวลาเหอะ อาศัยสกิลการช่างใจเอาว่าใครจะไปทางไหน ข้ามถนนที่นี่ดูเหมือนยาก แต่เอาเข้าจริงไม่เลย แค่อย่ายึกยักแล้วรถมันจะหลบเราเอง ถึงแม้จะโดนบีบแตรใส่แบบบ้าคลั่งก็ตาม ... เราเดินไปจตุรัสโฮจิมินห์ โบสถ์นอทเทอร์ดัม ไปรษณีย์กลาง โอเปร่าเฮาส์ เดินห้างก็แล้ว เข้าออกคาเฟ่กินกาแฟเป็นว่าเล่น จนไม่รู้จะเดินไปไหนต่อดี เลยเดินกลับไปเอากระเป๋า แล้วทิ้งตัวอยู่ Starbucks ที่อยู่ใกล้ๆ FUTA Bus ตั้งแต่ 5 โมงเย็นไปจนถึง 4 ทุ่ม
        4 ทุ่มเราไปนั่งรออยู่ที่จุดขายตั๋ว FUTA Bus (ต้องไปถึงก่อนเวลาตามที่ตั๋วระบุ 1 ชั่วโมง) จะมีรถตู้มารับเราไปท่ารถ
อีกที ...  รถจากโฮจิมินห์ไปดาลัดเป็น Sleeping Bus นอนกันยาวๆ ไปราวๆ 6 ชั่วโมง
        09/12/2559 ตี5 ครึ่ง รถพาเรามาส่งที่ท่ารถดาลัด อากาศที่นี่แตกต่างจากที่โฮจิมินห์อย่างสิ้นเชิง อุณหภูมิ 12 องศา ทำให้เราต้องคุ้ยเสื้อแขนยาวขึ้นมาสวมทับอีกตัว ... ที่ท่ามีป้ายบริการรถฟรีอยู่ แต่เราไม่รู้ว่ารถจะไปส่งตรงไหน ยืนดูราดราวอยู่พักนึง ตัดสินใจเดินไปขึ้นบ้าง ยังไม่ทันจะก้าวขาขึ้นรถคนขับโบกไม้โบกมือเหมือนไม่ให้ไป อะยังไง งง?! เออยืน งง อยู่กับเพื่อนพักนึงจริงๆ เลยตัดสินใจว่าจะนั่งแท็กซี่ไปตลาดดาลัด ตกลงราคากันอยู่ สักพักมีเพื่อนคนไทย 2 คนเดินเข้ามาถามหาทางจะไปตลาดพอดี เลยชวนหารค่าแท็กซี่ไปด้วยกัน ตกลงราคาได้คนละ 20,000 ดอง เราให้แท็กซี่ไปส่งที่โรงแรม Tulip 1 เพราะตั้งใจจะไปเช่ามอเตอร์ไซค์ไว้ขับเที่ยวอยู่แล้ว ... ได้มอเตอร์ไซค์มาในราคา 130,000 ดอง เติมน้ำมันไป 40,000 ดอง ขับไปที่พัก Vanda Garden Hill Homestay เราจองผ่าน Booking ไว้แล้ว ขับหลงวนไปวนมาอยู่พักหนึ่งกว่าจะเจอ เราเลยจะขอเช็คอินก่อนเวลาที่กำหนด แต่เจ้าของกลับบอกว่าไม่ได้รับการยืนยันจากทางเว็บ ทำให้เราต้องไปหาที่พักใหม่เอาข้างหน้า ... ขับกลับมาที่โรงแรม Tulip ถามหาที่พัก โชคดีมากเหลือห้องสุดท้ายพอดี ราคา 600,000 ดอง และให้ที่โรงแรมหาตั๋วรถสำหรับไปมุยเน่ในวันพรุ่งนี้ด้วยเลย /เข้าใจแล้วว่าทำไมที่นี่ถึงได้เป็นโรงแรมยอดฮิตของคนไทย พนักงานทุกคนน่ารักมากจริงๆ ในดาลัดเราใช้มอเตอร์ไซค์ขับเที่ยวกันอยู่ครึ่งวัน หลงเลนไปบ้างเวลาเลี้ยวแต่กลับมาได้เสมอ 555 เราไม่ได้ไปทุกที่ ที่ควรไปเพราะบางที่ก็ไกล บางที่ต้องเสียเงินค่าเข้า (งก) อากาศที่นี่เย็นตลอดทั้งปี ขับได้เรื่อยๆ ให้ลมเย็นๆ ตีหน้า ร้านกาแฟริมทะเลสาบคือดีมาก ให้ฟีลเหมือนอยู่ปารีส ... โน้นเห็นหอไอเฟลมั้ย? 555 เราชอบสถาปัตยกรรม สีของตึกรางบ้านช่อง คาเฟ่ที่นี่เยอะอีกแล้ว นมดีแถมอาหารอร่อย เราชอบ baguette มาก เป็นขนมปังฝรั่งเศสแบบเวียดนาม เอามาทำเป็นแซนวิชมีให้เลือกหลายไส้ หรือจะกินแบบจิ้มกับแกงกะหรี่ก็ไม่เลวเลย
an café ร้านน่ารัก ทำเลดี อาหารอร่อยมาก ก่อนเสิร์ฟอาหารจะมีกระดาษกับสีเทียนไว้ให้เราวาดรูปด้วย ...
        ตอนกลางคืนมีตลาด คึกคักมาก มีสารพัดของกินขายเต็มไปหมด ... มาดาลัดต้องกินเครป นม และหอย อ่อโยเกิร์ตด้วยนะ (อันนี้แนะนำเอง) แต่เราไม่ได้กินหอย ส่วนเครป นมและโยเกิร์ตนั้น ... เห้ย! อร่อยเหอะะะะ นมสดมากดื่มตอนเย็นๆ โคตรดี เครปที่หน้าตาแปลกๆ ใช้แผ่นแป้งแห้งๆ คล้ายกับแผ่นแป้งห่อแหนมเนืองมาปิ้งบนเตา ใส่ไข่ ผัก หอมเจียว ไส้กรอก ราดซอสพริกกับมายองเนส หน้าตาไม่สวยเท่าไหร่แต่ความอร่อยเกินเรื่องนาจาาา โยเกิร์ตที่นี่ละมุนมากเว้ยต้องลอง มีหลายรส แต่นมถั่วเหลืองที่นี่คือไม่รอดอะ
        10/12/2559  8 โมงเช้ารถมารับเราหน้าโรงแรม เป็นรถบัสแบบนั่งแถวตอนปกติทั่วไป ใช้เวลาเดินทาง 5 ชั่วโมง จอดพัก 1 ครั้ง เออที่มุยเน่มี LOTTE Mart ด้วยแหละแก ... เราถึงมุยเน่ตอนเที่ยงพอดี รถจะจอดส่งแถวๆ ถนนที่มีร้านขายตั๋วรถ ขายทัวร์ เราคิดไว้อยู่แล้วว่าจะซื้อ Half tour (200,000 ดอง) เที่ยวเอาในช่วงบ่ายโมง-6 โมงเย็น กับซื้อตั๋วรถกลับโฮจิมินห์ไว้ด้วยเลย (150,000 ดอง) ที่มุยเน่เราพักที่ Joe's café (คืนละ 28 usd) ตอนกลางคืนที่นี่จะมีดนตรีสดเล่นเคล้าเสียงคลื่น (ที่พักติดทะเลด้วยนะแก)  
        สถานที่ ที่เราจะไปในบ่ายวันนี้ก็จะมี Fairy stream, Fisherman village, White Sand Dunes และ Red Sand Dunes ทั้งหมดนี้เราจะนั่งรถ Jeep ไปกันค่ะ ... คันนึงจะรับได้ 5-6 คน ซึ่งบังเอิญว่าในกรุ๊ปนั้นมีเพื่อนคนไทยที่เราเจอที่ดาลัด 2 คน ครั้งนี้เลยได้ทำความรู้จักกันมาตลอดทางจนได้มาร่วมมื้ออาหารค่ำกันในที่สุด ...
         Fairy Stream เป็นลำธารสายเล็กๆ ที่ต้องเดินลุยน้ำเข้าไป แต่เราเดินไปไม่สุดหรอกนะ เอาเท่าที่ได้ 555
        Fisherman Village หมู่บ้านชาวประมง คนขับตะโกนบอกว่าให้เวลา 5 นาที! เข้าใจแล้วทำไม 5 นาที เพราะมันไม่มีอะไรมากไปกว่าตลาดขายอาหารทะเล และเรือประมงรูปร่างแปลกๆ กลมๆ คล้ายกับกะละมังขนาดใหญ่บ้านเรา
        White Sand Dunes และแน่นอนว่านี่คือ ที่ ที่เรารอคอย ทะเลทรายขาว เนินทรายที่ใหญ่ที่สุดในมุยเน่ กว้างไกลมองไปสุดลูกลูกตาก็เจอแต่คน 5555 รถจะจอดให้ลงด้านล่าง หากอยากขึ้นไปข้างบนก็เลือกเอาว่าจะขับ ATV จะนั่งรถ Jeep หรือจะเดินก็แล้วแต่เลย ส่วนเราเลือกนั่งรถ Jeep สวยๆ แต่ราคาไม่สวยเลย คนละ 300,000 ดอง ... วิวสุดลูกหูลูกตาอย่างที่บอกไปตอนแรกจริงๆ แต่ถ้าคนน้อยกว่านี้จะดีมาก
        11/12/2559 อาหารเช้าที่นี่สามผ่านค่ะ  มีให้เลือกหลายแบบ เสิร์ฟคู่กับกาแฟเวียดนาม แน่นอนว่าเราต้องไม่พลาดเมนูที่มี baguette อีกเช่นเคย เราออกจากมุยเน่ตอยบ่ายโมงไปถึงถึงโฮจิมินห์ในช่วงเย็นพอดี ... 5 โมงเย็น รถพามาเราส่งบริเวณที่เรียกว่า District 1 ซึ่งไม่ไกลจากที่พักเรามากนัก ที่พักไม่มีชื่อ ตั้งอยู่บนชั้นสองของอาคารพาณิชย์ที่ใกล้กับตลาดเบนถัน ชั้นล่างเป็นร้านขายรองเท้า เดิมทีเป็นห้องส่วนตัวที่เจ้าของห้องเพิ่งเปิดให้เข้าพักเมื่อไม่นานมานี้ ... เราโทรนัดแนะรับกุญแจห้องกันเสร็จพระอาทิตย์ก็ตกดินแล้ว เลยคิดว่าจะแค่ออกไปเดินเล่น หาอะไรกินกันกรุบกริบ ... กรุบมากกินกันทั้งคืน กินไม่หมดก็ห่อใส่กล่อง กินกันจนเข้านอน
        12/12/2559 หนึ่งวันเต็มในโฮจิมินห์ แต่ฝนดันตกปรอยๆ ให้กวนใจตลอดทั้งวัน กางร่มเดินมันไปทุกที่ค่ะ ... เราว่าโฮจิมินห์เป็นเมืองน่ารัก แอบมีเสน่ห์ด้วยซ้ำไป ถ้ามองข้ามการจราจรกับผู้คนที่อาจจะเจอดีบ้างไม่ดีบ้าง ... ที่นี่คาเฟ่เท่ๆ เยอะมาก เราเองก็หมดเงินกับการเข้าออกคาเฟ่ไปหลายแสนดองอยู่ แต่แก ... กาแฟเวียดนามรสชาติดีมากเหอะ! Brunch เริ่ดๆ ก็มีให้เลือกกินอยู่หลายร้าน เบเกอรี่อร่อยๆ ร้านไอติม ร้าน Selected Shop ร้านหนังสือ และ Art Gallery ไปจนถึงห้างสรรพสินค้าที่รวมแบรนด์ระดับ Hi-End ไว้อย่างเนืองแน่น ... ตอนกลางคืนบริเวณจตุรัสโฮจิมินห์ค่อนข้างคึกคัก มีมาสคอตสารพัดตัวการ์ตูนมาเดินโยกย้ายโบกไม้โบกมืออยู่ตามจุดต่างๆ ส่วนถนนตรงตลาดเบนถันจะปิดเพื่อให้ร้านค้ามาตั้งขายของ เหมือนถนนคนเดิน ของกินเยอะ เสื้อผ้า กาแฟ ผลไม้แห้ง เราเองก็ได้ของฝากจากที่นี่ก่อนกลับเหมือนกัน


        13/12/2559 เราถึงสนามบินตอน 6 โมงครึ่ง เพราะอยากเผื่อเวลาทำธุระที่สนามบินได้อย่างไม่รีบร้อน มีเวลาเดินเล่นใน Duty free ... ก่อนขึ้นเครื่องเราได้ Nescafe Viet 3 in 1 กล่องละ 4usd ถือว่าเป็นของฝากกันตายได้ดีอีกอย่างนึง ...
ชื่อสินค้า:   โฮจิมินท์ ดาลัด มุยเน่
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่