สวัสดีค่ะ^^นี้เป็นกระทู้แรกของหนู
พอดีหนูมีเรื่องราวเกี่ยวกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่หนูแอบชอบ นามสมมติวาย (ผญกะผญ)
----เรื่องมียุว่าหนูแอบชอบพี่วายโดยไม่รู้ตัว ตอนนั้นพี่วายยุม.6หนูยุม.4ห่างกัน2ปีค่ะ..ยุ รร.เดียวกัน
ซึ่งหนูก้แอบปลื้มพี่วายมาตั้งแต่ม.ต้นแล้วค่ะ พี่เขาทั้งน่ารัก เรียนเก่ง และยังอธัยาศัยดี จู่ๆวันนี้หนูก้มีโอกาสได้คุยกับพี่เขา พี่วายน่ารักมากกกก มากจนบ้างวันหนูเบลอคิดถึง....หนูกับพี่วายก้เริ่มสนิทกันมากขึ้นทุกวัน....ถึงขั้นตอนเช้าโทปลุกแทบทุกวัน...ตอนเย็นก้คุยในแชท...พอไป รร เวลาพักเที่ยงก้คุยโทรสับบ้าง แชทกับพี่วายบ้าง คือแบบทุกๆวัน เป็นเวลา1เดือนที่ทำแบบนี้....ซึ่งเวลายุ รร อาคารพี่วายจะยุหลังอาคารหนู เวลาว่างพี่วายก้จะมานั่งที่ระเบียบอาคารพี่เขา ส่วนหนูก้นั่งที่หน้าต่างเพื่อคุยกัน บอกเลยยตอนนั้นเขิลมาก>< แล้วจู่ๆพี่วายก้พูดขึ้นมาว่า"แปลกเนอะ มานั่งคุยมองหน้าคุยโทรสับด้วยกัน แต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน เขิลเนอะ" ประโยคนี้คือหนูทำอะไรม่ได้นอกจาก
เขิล...แต่พอพี่วายไปเรียนต่อที่มหาลัย...หนูก้ม่ค่อยได้คุยกับพี่วาย...และยังมีช่วงหนึ่งที่พี่เขาม่ยอมคุยกับหนู....ตอนนั้นได้แต่คิดถึง ทำอะไรก้ม่ได้ ม่เข้าใจความรู้สึกตัวเอง.....จนกระทั่งวันนี้หนูบังเอิญไปเจอพี่วาย...พี่วายเลยเรียกมานั่งคุยด้วย.....ตอนนั้นหนูทั้งดีใจ ทั้งอยากร้องไห้ในเวลาเดียวกันเวลาเห็นหน้าพี่เขา...พี่เขาก้เริ่มคุยปกติ (แต่ก้เคยชวนพี่เขาในโอกาสต่างๆยุบ้างแต่ก้คุยผ่านแชท พี่เขาก้ม่มา และก้หาย) หนูเลยอยากรู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไรกันแน่ เวลายุใกล้พี่เขา อยากร้องไห้ ไม่อยากเห็นพี่เขาจากไปไหน พูดม่ออก สั่นไปหมดทั้งตัว มันคืออะไรค่ะ!! มันใช่ความรักรึป่าวว หรือเปนแค่ความผูกพัน