การต่ออายุก็ต้องทำให้มันถูก ถ้าทำไม่ถูกแล้วก็เสียเงินเปล่า
ถ้าบังเอิญเป็นอายุขัยต่อเท่าไรก็ไม่สำเร็จผล
เพราะเชื้อไฟเดิมดับ หมดบุญบารมีที่ทำมา
การหมดบุญบารมีนั้น แม้อายุขัยก็ไม่แน่
บางคนเป็นเด็กก็หมดอายุขัย บางคนเป็นหนุ่มเป็นสาว
บางคนวัยกลางคน บางคนก็ถึงวัยแก่ อายุขัยนี่ไม่แน่นอนนัก
คำว่า อายุขัย นี่หมายความว่า ก่อนที่จะเกิด กฎของกรรมดีหรือกรรมชั่ว
กำหนดชีวิตให้มาเท่าไร ถ้ากำหนดชีวิตมา ๒๐ ปี ก็ต้องแค่ ๒๐ ปี
๑๐ ปี ก็ต้อง ๑๐ ปี ๓ วันก็ต้อง ๓ วัน นี่เป็นอายุขัย ต่อไม่ได้
ถ้าตายก่อนนั้นเขาเรียก อุปฆาตกรรม หรือว่า อกาลมรณะ อย่างนี้ต่อได้
และถ้าบรรดาญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลายจะต่ออายุแบบนี้
ก็ต่อมันทุกวันก็หมดเรื่องกัน
วิธีต่อทุกวัน ก็หมายความว่า ให้ทุกท่านมีความเคารพในพระรัตนตรัย
คือ พระพุทธเจ้า พระธรรมและพระอริยสงฆ์อย่างจริงจัง
และต้องเว้นจากกรรมที่เป็นปาณาติบาต
ถ้ามีเวลาเดินผ่านไปมีใครเขาหาปลาหาเต่าที่เขาจะฆ่ามันให้ตาย
ก็ซื้อพอกำลังที่เราจะซื้อได้แล้วก็นำไปปล่อยในที่ปลอดภัย
ไม่ใช่ปล่อยในหม้อข้าวหม้อแกงของเรานะ
ไปปล่อยในสถานที่ที่เขาจะมีความสุข ในแม่น้ำก็ได้
ในหนองคลองบึงก็ได้ ปล่อยให้เขารอดชีวิต