คือบอกก่อนนะ ว่าเราไม่ได้จะเป็นปลิงให้แฟนเลี้ยง เวลากินข้าวอะไร เราหาร2ตลอด
แต่ไปๆมาๆกลายเป็นเราที่ออกเยอะกว่า ซื้อของเซเว่น ก็หยิบๆมาวางให้เราจ่าย
ไปเที่ยว ใช้รถเรา เราก็ออกค่าน้ำมันคนเดียว
ตั้งแต่คบมาไม่เคยพาไปเลี้ยงอะไร ไม่ว่าจะวันพิเศษแค่ไหน มีแต่เราที่พาไปเลี้ยงกินนู่นกินนี่
ค่าหอเราก็ต้องช่วยเขาออกเพราะว่าเงินเดือนเขาไม่พอใช้
ต้นเดือนก็มายืมเงินเราตลอด เพราะเขาต้องผ่อนรถ

เราอยากเลิก เรารู้สึกว่าเขาไม่มีอนาคต ไม่มีการวางแผนชีวิต
การงานเราก็ดีกว่า ว่างๆเราก็ฝึกฝนเพื่ออนาคตตัวเอง เลิกงานก็ไปเรียนพิเศษจนดึกทุกวัน
แต่แฟนเราไม่ทำอะไรเลย ตื่นมาทำงาน เย็นเล่นเกม กิน นอน วนอยู่แค่นี้จริงๆ
เราอยากเอาเงินที่เลี้ยงเขาไปเลี้ยงพ่อแม่เรามากกว่า
แล้วแฟนเราก็ชอบทำตัวหรู เช่นอยากได้ไอโฟน7 แต่ไม่มีเงินก็เลยไปซื้อเครื่องจีนมาใช้
เราบอกว่าเราไม่มีเงิน ก็ยังลากเราไปเที่ยว ไปดูหนัง กินของแพงๆแต่เขาไม่ได้เลี้ยงเรานะ  
ปลายเดือนเราแทบไม่มีอะไรกิน ต้องขอยืมที่บ้าน
ทางบ้านเราก็ด่า เงินเดือนตั้งเยอะทำไมใช้หมดไว เราก็พูดไม่ออก...

คือเรารู้สึกแย่ที่เราเป็นผู้หญิง แต่กลับต้องมาเลี้ยงผู้ชาย  เรารู้สึกอาย เราผิดมั้ย
พอหนักเข้า เราก็บอกเลิก แต่เขาไม่ยอมเลิก เขาบอกจะปรับตัว
เราก็ให้โอกาสมา 4-5ครั้งแล้ว สุดท้ายก็เหมือนเดิม
คำว่ารักของเขาตอนนี้ มันไร้ค่ามากเลย มันก็แค่คำพูด แต่การกระทำไม่ใช่
ก่อนจะคบมันดีกว่านี้ พอคบไปไม่นานลายก็ออก..
ตอนนี้เราอยากเลิกมากจริงๆ... จะหนี จะบล็อคก็ไม่ได้ เขารู้จักบ้านเรา ที่ทำงานเราหมด

ถ้าเลิกกันได้จริงๆ เดี๋ยวเราก็ต้องโดนด่าว่าหวังจะหาแต่ผู้ชายรวยๆคบ...

เราพยายามแทบตายก็เพื่ออยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้ จะได้เลี้ยงพ่อแม่ตอนแก่ แต่ตอนนี้เราปีนไม่ขึ้นเลย
ยิ่งคบเรายิ่งเหนื่อย ตอนนี้ท้อมาก เราไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตดี...