ความสัมพันธ์แบบนี้ ทำไมมันยากจริง ๆ เราเองคุยกับเขามา เกือบครึ่งปีละ แรก ๆ เขา (ฝ่ายชาย) ก็บอกว่าเป็นพี่น้อง แต่เราเองชอบเขาและบอกเขาตรง ๆ คุยตั้งแต่เขามีแฟน จนเขาเลิกกัน แต่เขาก็มีคนอื่นคุยนะ แต่แค่คุยยังไม่คบใครจริงจัง แต่ประเด็นมันอยู่ที่ ความสัมพันธ์ของเรา คือ คุยกันทุกวันจริง ๆ ไม่เคยเว้น แชท ไลน์ โทร และเจอกันอาทิตย์ละ 1-3 ครั้ง ไปเจอเพื่อนเขาในกลุ่ม เจอพ่อ แม่ ญาติ เขา ไปบ้านเขา เขามาบ้านเรา เจอพ่อ แม่ ญาติเรา คุยเรื่องอนาคตว่าเขาจะเรียนต่ออะไร และทำงานอะไร ให้เราช่วยเลือกให้ เราทำงานแล้วและอายุมากกว่าเขาหลายปีมากๆๆๆๆ ไปเที่ยว กินข้าว ดูหนังกับเขา กับเพื่อนๆ เขา และกับพ่อแม่เขาด้วย เขามีอะไรจะบอก เขามีคนคุยซึ่งเราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เขาก็มีแบบนัดเจอคนคุยบ้าง ซึ่งทุกครั้งที่มีเรื่องนี้ เราจะโกรธมากและขอเลิกติดต่อ ทำให้เขาต้องเลิกคุยกับผู้หญิงคนอื่น หลายครั้ง หลายคน ที่เป็นแบบนี้ ไม่ว่าจะมีเรื่องผู้หญิงคนอื่นเข้ามา ที่เราเผอิญไปรู้ (โดยปกติไม่ใช่คนที่ติดตามเขา แต่รู้โดยบังเอิญทุกครั้ง) เราเคยบอกเขาว่า ถ้าวันหนึ่งเขาจะมีแฟนจริงจังขอให้บอกเรา เราจะหายไปเองไม่ว่า และไม่ยื้ออะไรเลย มันเลยทำให้เขาต้องเคลียร์ทุกครั้งและเลือกที่จะเลิกคุยกับทุกคนที่เราเผอิญไปรับรู้ โดยที่เราไม่ได้ขอให้เลิก และไม่บังคับ เราเลือกเดินออกมาเองทุกครั้ง แต่ก็ไม่เคยสำเร็จเพราะการขอร้อง การขอโอกาสจากเขา ไม่นานมานี้เขาถามเราว่า สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน เราตอบเขาไปว่าไม่มีสถานะ ไม่ใช่พี่น้อง ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน แต่เราก็เลิกกันไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่จะเลิกกันเราจะเป็นฝ่ายขอไป ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่อยากไป แต่เราก็อยากให้เขาเจอคนที่เหมาะสม สุดท้าย ก็ลงเอยที่เราก็เลิกกันไม่ได้อยู่ดี ความสัมพันธ์แบบนี้มันเครียดและอึดอัด เวลาไปไหนกับเพื่อนเขา ก็ไม่รู้ไปในฐานะอะไร เจอพ่อแม่เขาก็บ่อย ก็ไม่รู้ฐานะอะไรพ่อแม่เขาก็เคยไปเที่ยวบ้านเรา เราเอาหมาของเขามาเลี้ยงด้วย ท่านที่เข้ามาอ่านอาจจะบอกว่าแล้วทำไมไม่คบกันไปเลย มันมีเหตุผลค่ะ เราไม่กล้าคบกับเขา เพราะเราไม่คู่ควร เราแก่กว่าเขาหลายปีมาก รุ่นแม่ลูกเลย 555 และเราก็มีลูกที่โตห่างจากเขาไม่กี่ปี แต่เราโสด เลิกกับพ่อของลูกมาตั้งแต่ลูกยังไม่เกิด เรียกว่าการมีลูกของเราเกิดจากความผิดพลาด ซึ่งเขาก็รู้จักลูกเราและก็คุยกันได้ กับพ่อแม่เขาเราก็เข้าได้สนิทมาก ๆ จนถึงขั้นแม่เขาฝากให้ดูแลเขาด้วย แต่เราไม่กล้าคบเขาค่ะ เราสงสารเขาที่จะต้องมาคบเรา กลัวเขาอายเพื่อน และเขายังมีอนาคตอีกไกล เขาเองก็ไม่กล้าคบเรา ก็คงเพราะเหตุผลเดียวกับเรา สังคมของเขาคงจะรับการคบกันไม่ได้ แรก ๆ เขาก็คงไม่ได้คิดอะไรกับเรา แต่พอคุยกันมา มันทำให้ผูกพัน ตามที่เล่ามา จะขาดกันก็ไม่ได้ ทุกเรื่องในชีวิตต้องคุยกัน อีกอย่างที่เรากลัวที่สุดคือกลัวลูกเราโกรธ เพราะลูกเราหวงเรามาก เราจึงต้องบอกทุกคนว่าเป็นเพื่อน พี่น้อง ทั้ง ๆ ที่ลึก ๆ แล้วเราก็รักเขามาก และคิดว่าเขาก็รู้สึกดีและผูกพันกับเรา ไม่งั้นเกิดเรื่องผู้หญิงทุกครั้ง เขาคงไม่พยายามเคลียร์ให้เราสบายใจ กับความสัมพันธ์แบบนี้ เราควรเดินต่อไปยังไงดี บางทีท้อจนอยากเงียบหายไปแบบไม่ต้องบอกเขา อยากเลิกไป แต่ก็ห่วงเขาว่าชีวิตเขาจะเดินต่อยังไง หลายครั้งที่เราบอกเขาว่าเราจะไปแล้วเขาก็อาการหนัก ทำให้เราก็ทนไม่ได้ เขามีคนเข้ามาชอบเยอะ แต่ทุกครั้งที่เรารู้ เขาจะเลิกกับทุกคนค่ะ เราควรทำไงต่อไปดีค่ะ เงียบหายไป บอกเลิก หรือคบต่อ ทำไงดีค่ะ