จากโรสถึงแจ็ค



เกิดมาในโลกหรูดูตระหง่าน
คนขับขานฐานะสูงกว่าไพร่
แต่ฉันเองไม่เคยจะเข้าใจ
พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไรกัน

อยู่แต่ในสังคมสวมหน้ากาก
เหมือนเป็นซากใหญ่โตโก้เหมือนฝัน
มีอำนาจวาสนาสารพัน
สำหรับฉันคือซากศพที่มีเงิน

มีแต่คนบอกฉันคือดาวสวย
เป็นคนรวยบุญส่งดังหงเหิร
ฉันอยากบอกกับพวกเขามากเหลือเกิน
แรงจะเดินทางไปยังไม่มี

จนวันหนึ่งได้มาขึ้นเรือลำใหญ่
เป็นเรือที่ใครๆไม่อยากหนี
แต่พอเห็นแม้เงาเศร้าทุกที
เจ้าเรือนี้สำหรับฉันมันจืดจาง



แต่พอเจอเธอนั้นใจมันสั่น
เหมือนเหมันต์ผ่านกรุงยามรุ่งสาง
ได้เจอเธอตอนโศกศัลย์ฝันเลือนราง
เธอมาสร้างชีวิตใหม่ในบัดดล

ไม่เคยเจอคนที่เป็นเช่นนี้
เธอคือแสงสุรีย์ที่ล่องหน
ฝ่าหมู่มารมาสานฝันคนยากจน
จนในรักมันมืดมนหมดหนทาง



เธอมาต่อเชื้อไฟให้ความอุ่น
ไอละมุนที่เห็นเป็นทุกอย่าง
เธอคือรักรักคือเธอเพ้อไม่จาง
ดาวสว่างอย่างไรไม่เท่าเธอ

เธอคือดาวที่ฉันหามานานนัก
เธอคือรักที่ฉันเฝ้าถามเสมอ
ว่าเมื่อไหร่มีโอกาสจะได้เจอ
ได้แต่เพ้อรำพึงเพียงคนเดียว

เหมือนเป็นบุญวาสนาเธอปรากฏ
รักเธอหมดทั้งใจไม่เปล่าเปลี่ยว
ในโลกนี้ฉันรักเธอเพียงผู้เดียว
เพียงเธอเหลียวแลมาฟ้าเป็นใจ



ทำให้เรือลำนี้มีความหมาย
ตะวันฉายทุกเวลาเมื่อเธอมาใกล้
เธอทำลายความมืดมิดในหัวใจ
และยังให้ชีวิตใหม่กับคนจร

เป็นดวงใจดวงเดียวที่เหลืออยู่
เป็นดังคู่ชีวิตจากชาติก่อน
เป็นดังความรักมั่นนิรันดร
แม้จะนอนยังหลับฝันเห็นหน้าเธอ

อนิจจาชะตาฝันมากลั่นแกล้ง
เรือชนแรงก้อนน้ำแข็งหมดแรงเพ้อ
มีเวลาอีกไม่มากยังอยากเจอ
แต่คงเพ้อเพียงไม่นานก่อนรานลง

อีกไม่นานเรือจะลับดับลงน้ำ
ที่ชอกช้ำคือรักเธอละเมอหลง
แต่จิตใจใกล้ดับแทบลับลง
รักเราคงมืดมิดติดบ่วงมาร

ได้พบกันไม่ทันไรต้องจากแล้ว
ไม่คลาดแคล้วอกสั่นขวัญสะท้าน
เมื่อรักเราต้องมลายแทบวายปราณ
หมดหนทางสานรักตราบนิรันดร์



แม้เรือนั้นจมดิ่งคืนเดือนดับ
เธอประคับประคองปกป้องฉัน
เธอยอมตายมลายสิ้นทุกสิ่งอัน
แต่ให้ฉันมีชีวิตอยู่ต่อไป

เธอรู้หรือเปล่า
เมื่อเธอไปใจเหงาเกิดหวั่นไหว
ฉันจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร
ถ้าโลกไม่มีเธอให้เพ้อครวญ

เธอบอกฉัน
มีชีวิตอยู่เพื่อวันอันผันผวน
อยู่เพื่อฉันนะยอดรักเพื่อทบทวน
อย่าเพิ่งด่วนไปเลยยอดดวงใจ

เธอบอกฉัน
ให้รักษาชีวิตนั้นอย่าหวั่นไหว
ถ้าเธอตายฉันคงทนไม่ได้
ไม่ปล่อยให้เธอไปในตอนนี้

เธอบอกฉัน
ให้ฉันสุขทุกวันทุกวิถี
มีความสุขในชีวิตเป็นอย่างดี
จนถึงวันหมดชีวีแล้วค่อยไป

ตอนจะไปต้องไม่ใช่เป็นแบบนี้
ต้องนอนเตียงสุขีแสนสดใส
เตียงอุ่นๆหนุนนอนตอนจะไป
ทำให้ฉันได้ไหมนะคนดี



ฉันตอบไป
แต่ในใจแสนเศร้าเหมือนซากผี
เธอที่รักจะตายตรงหน้านี้
แล้วให้ฉันได้มีชีวิตอยู่

ไม่เข้าใจ
อยากตายตามกันไปให้มันรู้
แต่เธอบอกไม่ได้นะฉันต้องอยู่
เธออยากดูฉันมีชีวิตอยู่ต่อไป

ฉันสัญญา
ตามเจตนาของเธอไม่เผลอไผล
มองหน้าเธอจนเธอหมดลมหายใจ
จมหายไปต่อหน้าผวาทรวง

ตอนแรกฉันเกือบจะหมดแรงอยู่แล้ว
แต่ไม่แคล้วจำได้ว่าเธอเป็นห่วง
อยากให้ฉันมีชีวิตจิตทั้งปวง
ฉันจึงหน่วงดิ้นรนจนรอดตาย



เธอรู้ไหม
ว่าทำไมฉันจึงมีชีวิตอยู่ได้
เพราะสัญญากับเธอแล้วไม่เปลี่ยนใจ
จะดูแลลมหายใจไว้ให้เธอ

จะจดจำเธอไปตลอดชีวิต
จะอุทิศใจกายไม่วายเพ้อ
ทำทุกอย่างที่อยากทำ ... ทำเพื่อเธอ
ให้คุ้มกับที่เธอช่วยฉันมา

ชีวิตนี้
ฉันมีเธออยู่ทุกที่ไม่เหว่ว้า
เธอคือดวงตะวันและจันทรา
คือโลกาที่ฉันอยู่เธอรู้ดี

จะรอวันครองคู่อยู่เสมอ
อยากจะเจอเพียงคนเดียวคือเธอนี้
เป็นคนเดียวที่ฉันรักและภักดี
ชีวิตนี้ไม่มีใครมีแต่เธอ



เธอที่รัก
จงประจักษ์จงรอฉันไม่ฝันเพ้อ
ฉันจะตามไปหาเห็นหน้าเธอ
อยากจะเจอวันที่หมดลมหายใจ

รอฉันนะ
ไม่นานจะเจอกันในวันใหม่
รักเราจะยืนยาวอยู่ต่อไป
เป็นคู่ใจคู่ชีวิตนิจนิรันดร์.