เนื่องจากซีซันนี้ไม่ตามเรื่องไหนเลยเลยได้ว่างกลับไปดูเรื่องเก่าๆ วันนี้ขอคุยเรื่อง Gundam 0083: Stardust Memory กับพระเอกที่หลายคนล้อประดุจดังหยำฉาแห่งดราก้อนบอล เขาผู้นั้นคือ กากโค
หลังจากดูจบข้าน้อยขอถอนคำพูดครับ หมอนี่นอกจากไม่กากแล้วยังเรียกได้ว่าอมนุษย์ก็ว่าได้ แบบว่าดูจบแล้วถึงบางอ้อเลยว่าทำไมในพวกเกมส์อย่าง SRW หรือ SD Gundam ไม่กากโคถึงได้สเตตัสขึ้นเร็วมาก ในเรื่องนั้นประมาณแค่ 2 เดือนเองมั้งครับ จากกากโคผู้มีสเตตัสต่างๆ อ่อนด๋อยเป็นเพียงนักบินฝึกหัดกลับพัฒนาก้าวกระโดดพรุ่งพรวดในระยะเวลาสั้นๆ จนไปชนกับระดับเอสไพลอตเจนสนามมากประสบการอย่างกาโต้ได้ ถ้าเป็น SD Gundam คงประมาณซื้อตัวมาได้สเตตัสไม่ถึง 10 ซักอันแต่เล่นไป 4 - 5 แมพสเตตัสขึ้นมาเป็น 20+ ทุกสเตตัสล่ะครับ นี่ถ้าประจำการแนวหน้าซักปีหนึ่งคงได้ขึ้นแท่นเอสไพลอตแถวหน้าแน่นอน
เรื่องหุ่นนั้นเอาไปพังเละมารอบเดียวเพราะฝืนเอาหุ่น D อวกาศออกยานแม่ไปลุยแล้วเจอกับเจ๊ซิม่า(ตอนนั้นอารมณ์งอนประชดรักด้วย) ส่วน GP0-3D นี่พังเพราะ Friendly fire ชัดเจน(ประชดรักอีกแล้วเหมือนกัน) + รนวิ่งไล่หยุดโคโลนี(อันนี้ตามหน้าที่)
อย่างไรก็ดีก็มีความอีโมตามฉบับพระเอกกันดัมอยู่เหมือนกันในส่วนที่เป็นคนเก็บกดแต่ทนแรงกดดันหนักๆ ไม่ไหว ใจร้อนแบบวัยรุ่นวัยวุ่น แต่ยังดีที่เวลาคนอื่นพูดแล้วรู้จักฟังบ้างเรื่องเลยไม่บานปลายมากนัก (ถ้าไม่น่ามืดพุ่งไปไล่เจ๊ซิม่าคงได้ความชอบมากกว่านี้)
แต่อย่างไรก็ดีผมคิดว่าไม่กากโคนั้นเป็นหนึ่งในพระเอกกันดัมที่จบลงด้วยดีคนหนึ่ง แม้ตอนจบจะไม่ได้ความชอบแถมยังโดนส่งไปค่ายแรงงานกว่าปีหนึ่งแล้วแต่ออกมาก็ยังได้รับตำแหน่งประจำการเหมือนเดิมซึ่งโชคดีว่าไม่ได้เข้าหน่วยทีทานอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้นฐานที่ได้มาประจำการนั้นยังมีทั้งเพื่อนสนิทที่ขับหุ่นออกมาต้อนรับกันเลยทีเดียวแล้วยังมีคนรักที่คิดว่าไม่รักตัวเองไปแล้วกลับมารอรับ แน่นอนว่าเจ้าตัวไม่กากโคเองก็ไม่ได้เอ๋อ พิการ หรือโดนเพ่งเล็งอะไรเป็นพิเศษอีกด้วย จบเรื่องแล้วกลับมาใช้ชีวิตตามปรกติได้สบายๆ มีเพื่อนมีแฟนรออยู่ครบ
พูดถึงไม่กากโคแล้วจะไม่พูดถึงนางเอกของภาคที่มีแฟนอาร์ตน้อยกว่าเจ๊ซิม่าก็กระไรอยู่ นีน่า เดอร์วันทอง
ที่คุณเธอเล่นเอาไม่กากโคร้องเพลงสองรักไปเป็นปีเลยทีเดียว อย่างไรก็ดีการกระทำของนีน่านั้นผมไม่คิดว่าเลวร้ายแต่อย่างใด กลับกันผมคิดว่าเธอนั้นเป็นผู้หญิงที่พบได้ในชีวิตประจำวันทั่วไปด้วยซ้ำ เนื่องจากตอนที่เธอกับกาโต้เลิกกันนั้นไม่ได้เลิกด้วยความบาดหมางอะไรเพียงแต่กาโต้รู้ว่าเส้นทางของตัวเองนั้นไม่เหมาะสำหรับการมีความรักเขาจึงเลือกที่จะจบตอนนี้ดีกว่าลากกันลงเหวไปทั้งคู่ แต่อีกด้านหนึ่งผมมองว่าอาจจะเป็นการยัดเยียดดราม่าให้กับนีน่าที่ดูจืดจางไปซักหน่อยเนื่องจากว่าตอนแรกๆ นั้นเธอไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับชื่อของกาโต้เลยแม้แต่น้อย
ในท้ายที่สุดด้วยการที่เธอนั้นได้เพื่อนดีคงน่าจะช่วยประคับประคองจิตใจที่บอบช้ำและนำเธอกลับมาหาชายอีกคนหนึ่งที่เธอนั้นก็รักเหมือนกัน ในจังหวะที่เธอยิงขู่ไม่กากโค ณ ห้องควบคุมโคโลนี่นั้นถ้ากลับกันโดยฝ่ายที่จะยิงเป็นกาโต้และคนที่จะโดนยิงเป็นไม่กากโค ผมคิดว่านีน่าก็ยังคงจะทำเหมือนเดิมคือยิงขู่ช่วยคนที่จะถูกยิง เพราะในมุมมองของนีน่านั้นเธอแค่ต้องการไม่ให้คนที่เธอรักตายก็เพียงเท่านั้น
แน่นอนว่าตัวร้ายที่แทบจะกลายเป็นตัวเอกอยู่แล้วอย่างกาโต้นั้นไม่พูดถึงไม่ได้ครับ
เอสไพล็อตหนุ่มผู้ยึดมั่นจนคลั่งในอุดมการณ์ นี่เป็นข้อเสียเดียวของตัวละครตัวนี้เท่าที่ผมคิดออก กาโต้นั้นเรียกได้ว่าเป็นตัวละครที่นิสัยแมนมาก ไม่เลยเรียกพวกมารุมไม่กากโคแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ฆ่าโดยไม่จำเป็น ในตอนแรกนั้นถ้าเป็นตัวร้ายเรื่องอื่นคงเอาบีมเซเบอร์จิ้ม GP01 พร้อมกับเหล่าช่างแถวนั้นไปแล้วล่ะครับ ส่วนหนึ่งผมคิดว่าอาจจะเห็นแก่นีน่าด้วยซึ่งในตอนสุดท้ายนั้นค่อนข้างชัดเจนทีเดียว กาโต้นั้นต้องการจะผลักนีน่าไปให้กับไม่กากโคอย่างเต็มที่โดยเขาเลือกที่จะอยู่รอดวลกับไม่กากโคหลังจากออกมาจากโคโลนี่ซึ่งผมเข้าใจว่ากาโต้ในเตรียมใจที่จะตายด้วยมือของไม่กากโคอย่างเต็มที่ส่วนหนึ่งคือปลดพันธนาการระหว่างตัวเขาออกจากนีน่าและตัวไม่กากโคเอง แถมหลังจากเหตุ Friendly fire กาโต้ก็ไม่ได้ซ้ำศพ GP0-3D ที่เน่าอยู่แต่อย่างใด กลับไปรวมกับพวกพ้องแล้วเลือกที่จะตายในสนามรบเอง(กาโต้รู้ครับว่ามันแยกส่วนได้ ตอนปะทะกับ GP0-3D รอบแรกนั้นยังมัดจนแยกตัวออกไม่ได้)
แต่ว่ารางวัล MVP นั้นกลับไม่ใช่ของกาโต้แต่อย่างใดแต่เป็นอาเจ๊ซิม่าผู้นี้ครับ
ผู้ที่ปิดทองหลังพระโดยแท้ ก่อนดูผมค่อนข้างแปลกใจที่เห็นแฟนอาร์ตของอาเจ๊แกนั้นเยอะมากเมื่อเทียบกับตัวละครอื่นในภาคนี้ พอตามประวัติ + ดูจบแล้วผมนี่ยก MVP ให้เลยครับ จากหัวหน้าหน่วยซาคุธรรมดาไปเจอด้านมืดของซีออนจนกลายเป็นปมเป็นตราบาปให้เจ๊แกฝันร้ายเรื่อยมาซึ่งในที่สุดก็ทำให้เจ๊ซิม่านั้นหันหลังให้กับซีออนที่หันหลังทรยศทอดทิ้งเธอก่อน เหตุการณ์ฝันร้ายของเจ๊ซิม่านั้นเป็นเหตุการณ์รมแก๊สพิษโคโลนี่ที่เป็นโคโลนี่ของชิโร่ อามาดะพระเอกภาคกันดัมทีมที่ 8 นั่นเองครับ
ข่าวเกี่ยวกับฝั่งซีออนที่รั่วออกไปยังฝ่ายสหพันธ์ทั้งหมดเกี่ยวกับปฏิบัติการละอองดาวนี้เป็นผลงานของอาเจ๊แกเรียบ ตีบทสายลับสองหน้าแก้แค้ฝ่ายซีออนวางแผนซ้อนจนทำให้โลกนั้นปลอดภัยอีกครั้งหนึ่ง แต่ทว่าโชคชะตาของซือเจ๊ลัค E คนนี้นั้นก็ไม่พ้นดับอนาถเพราะไม่กากโคดันหน้ามืดปักใจว่าเจ๊แกฆ่าลุงหัวหน้าซึ่งจริงๆ เจ๊แกเลี่ยงได้เป็นเลี่ยงอยู่แล้ว ถึงอย่างนั้นแม้จะมีเกมส์รูทของเจ๊แกให้เล่นสุดท้ายอาเจ๊ก็ต้องแพ้ภัยการเมืองที่โยนบาปมาให้อาเจ๊ซิม่าอีกเช่นเคยจนสุดท้ายเจ๊ซิม่าเลือกที่จะพาทีมหนีหายไปจากวงจรอุบาตนี้
สรุปหลังดูเรื่องนี้จบแล้วนั้นผมคิดว่าชื่อภาค Stardust Memory นั้นเหมาะสมและลงตัวมากๆ กับเนื้อหา ตอนจบสำหรับผมคิดว่าเคลียร์พอแล้ว แม้ไม่กากโคจะกลับไปเป็นทหารไม่ได้มียศสูงอะไรแต่ก็ไม่ได้มีภาระผูกพันธ์อะไรสูงเช่นกัน ไม่ตาย ไม่พิการ ไม่ต้องระหกระเหินเร่ร่อน กลับไปมีเพื่อนมีผู้หญิงรออยู่ พระเอกกันดั้มที่จบได้แฮปปี้กว่านี้ผมว่ามีไม่มากล่ะครับ รายละเอียดที่ผมชอบในภาคนี้ก็คงจะเป็นการแสดงอารมณ์เครียดหวาดกลัวเหนื่อยล้าของเหล่านักบินของทั้งสองฝ่าย (ภาคนี้ผมว่าเล่นเรื่องอารมณ์ได้ดี ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป)
ปิดท้ายกระทู้ด้วยเพลงไว้อาลัยเจ๊ซิม่า Luck - E
[หลังเขา, spoil] Gundam 0083: Stardust Memory ข้าน้อยขอถอนคำพูด !!
หลังจากดูจบข้าน้อยขอถอนคำพูดครับ หมอนี่นอกจากไม่กากแล้วยังเรียกได้ว่าอมนุษย์ก็ว่าได้ แบบว่าดูจบแล้วถึงบางอ้อเลยว่าทำไมในพวกเกมส์อย่าง SRW หรือ SD Gundam ไม่กากโคถึงได้สเตตัสขึ้นเร็วมาก ในเรื่องนั้นประมาณแค่ 2 เดือนเองมั้งครับ จากกากโคผู้มีสเตตัสต่างๆ อ่อนด๋อยเป็นเพียงนักบินฝึกหัดกลับพัฒนาก้าวกระโดดพรุ่งพรวดในระยะเวลาสั้นๆ จนไปชนกับระดับเอสไพลอตเจนสนามมากประสบการอย่างกาโต้ได้ ถ้าเป็น SD Gundam คงประมาณซื้อตัวมาได้สเตตัสไม่ถึง 10 ซักอันแต่เล่นไป 4 - 5 แมพสเตตัสขึ้นมาเป็น 20+ ทุกสเตตัสล่ะครับ นี่ถ้าประจำการแนวหน้าซักปีหนึ่งคงได้ขึ้นแท่นเอสไพลอตแถวหน้าแน่นอน
เรื่องหุ่นนั้นเอาไปพังเละมารอบเดียวเพราะฝืนเอาหุ่น D อวกาศออกยานแม่ไปลุยแล้วเจอกับเจ๊ซิม่า(ตอนนั้นอารมณ์งอนประชดรักด้วย) ส่วน GP0-3D นี่พังเพราะ Friendly fire ชัดเจน(ประชดรักอีกแล้วเหมือนกัน) + รนวิ่งไล่หยุดโคโลนี(อันนี้ตามหน้าที่)
อย่างไรก็ดีก็มีความอีโมตามฉบับพระเอกกันดัมอยู่เหมือนกันในส่วนที่เป็นคนเก็บกดแต่ทนแรงกดดันหนักๆ ไม่ไหว ใจร้อนแบบวัยรุ่นวัยวุ่น แต่ยังดีที่เวลาคนอื่นพูดแล้วรู้จักฟังบ้างเรื่องเลยไม่บานปลายมากนัก (ถ้าไม่น่ามืดพุ่งไปไล่เจ๊ซิม่าคงได้ความชอบมากกว่านี้)
แต่อย่างไรก็ดีผมคิดว่าไม่กากโคนั้นเป็นหนึ่งในพระเอกกันดัมที่จบลงด้วยดีคนหนึ่ง แม้ตอนจบจะไม่ได้ความชอบแถมยังโดนส่งไปค่ายแรงงานกว่าปีหนึ่งแล้วแต่ออกมาก็ยังได้รับตำแหน่งประจำการเหมือนเดิมซึ่งโชคดีว่าไม่ได้เข้าหน่วยทีทานอีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้นฐานที่ได้มาประจำการนั้นยังมีทั้งเพื่อนสนิทที่ขับหุ่นออกมาต้อนรับกันเลยทีเดียวแล้วยังมีคนรักที่คิดว่าไม่รักตัวเองไปแล้วกลับมารอรับ แน่นอนว่าเจ้าตัวไม่กากโคเองก็ไม่ได้เอ๋อ พิการ หรือโดนเพ่งเล็งอะไรเป็นพิเศษอีกด้วย จบเรื่องแล้วกลับมาใช้ชีวิตตามปรกติได้สบายๆ มีเพื่อนมีแฟนรออยู่ครบ
พูดถึงไม่กากโคแล้วจะไม่พูดถึงนางเอกของภาคที่มีแฟนอาร์ตน้อยกว่าเจ๊ซิม่าก็กระไรอยู่ นีน่า เดอร์วันทอง
ที่คุณเธอเล่นเอาไม่กากโคร้องเพลงสองรักไปเป็นปีเลยทีเดียว อย่างไรก็ดีการกระทำของนีน่านั้นผมไม่คิดว่าเลวร้ายแต่อย่างใด กลับกันผมคิดว่าเธอนั้นเป็นผู้หญิงที่พบได้ในชีวิตประจำวันทั่วไปด้วยซ้ำ เนื่องจากตอนที่เธอกับกาโต้เลิกกันนั้นไม่ได้เลิกด้วยความบาดหมางอะไรเพียงแต่กาโต้รู้ว่าเส้นทางของตัวเองนั้นไม่เหมาะสำหรับการมีความรักเขาจึงเลือกที่จะจบตอนนี้ดีกว่าลากกันลงเหวไปทั้งคู่ แต่อีกด้านหนึ่งผมมองว่าอาจจะเป็นการยัดเยียดดราม่าให้กับนีน่าที่ดูจืดจางไปซักหน่อยเนื่องจากว่าตอนแรกๆ นั้นเธอไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับชื่อของกาโต้เลยแม้แต่น้อย
ในท้ายที่สุดด้วยการที่เธอนั้นได้เพื่อนดีคงน่าจะช่วยประคับประคองจิตใจที่บอบช้ำและนำเธอกลับมาหาชายอีกคนหนึ่งที่เธอนั้นก็รักเหมือนกัน ในจังหวะที่เธอยิงขู่ไม่กากโค ณ ห้องควบคุมโคโลนี่นั้นถ้ากลับกันโดยฝ่ายที่จะยิงเป็นกาโต้และคนที่จะโดนยิงเป็นไม่กากโค ผมคิดว่านีน่าก็ยังคงจะทำเหมือนเดิมคือยิงขู่ช่วยคนที่จะถูกยิง เพราะในมุมมองของนีน่านั้นเธอแค่ต้องการไม่ให้คนที่เธอรักตายก็เพียงเท่านั้น
แน่นอนว่าตัวร้ายที่แทบจะกลายเป็นตัวเอกอยู่แล้วอย่างกาโต้นั้นไม่พูดถึงไม่ได้ครับ
เอสไพล็อตหนุ่มผู้ยึดมั่นจนคลั่งในอุดมการณ์ นี่เป็นข้อเสียเดียวของตัวละครตัวนี้เท่าที่ผมคิดออก กาโต้นั้นเรียกได้ว่าเป็นตัวละครที่นิสัยแมนมาก ไม่เลยเรียกพวกมารุมไม่กากโคแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ฆ่าโดยไม่จำเป็น ในตอนแรกนั้นถ้าเป็นตัวร้ายเรื่องอื่นคงเอาบีมเซเบอร์จิ้ม GP01 พร้อมกับเหล่าช่างแถวนั้นไปแล้วล่ะครับ ส่วนหนึ่งผมคิดว่าอาจจะเห็นแก่นีน่าด้วยซึ่งในตอนสุดท้ายนั้นค่อนข้างชัดเจนทีเดียว กาโต้นั้นต้องการจะผลักนีน่าไปให้กับไม่กากโคอย่างเต็มที่โดยเขาเลือกที่จะอยู่รอดวลกับไม่กากโคหลังจากออกมาจากโคโลนี่ซึ่งผมเข้าใจว่ากาโต้ในเตรียมใจที่จะตายด้วยมือของไม่กากโคอย่างเต็มที่ส่วนหนึ่งคือปลดพันธนาการระหว่างตัวเขาออกจากนีน่าและตัวไม่กากโคเอง แถมหลังจากเหตุ Friendly fire กาโต้ก็ไม่ได้ซ้ำศพ GP0-3D ที่เน่าอยู่แต่อย่างใด กลับไปรวมกับพวกพ้องแล้วเลือกที่จะตายในสนามรบเอง(กาโต้รู้ครับว่ามันแยกส่วนได้ ตอนปะทะกับ GP0-3D รอบแรกนั้นยังมัดจนแยกตัวออกไม่ได้)
แต่ว่ารางวัล MVP นั้นกลับไม่ใช่ของกาโต้แต่อย่างใดแต่เป็นอาเจ๊ซิม่าผู้นี้ครับ
ผู้ที่ปิดทองหลังพระโดยแท้ ก่อนดูผมค่อนข้างแปลกใจที่เห็นแฟนอาร์ตของอาเจ๊แกนั้นเยอะมากเมื่อเทียบกับตัวละครอื่นในภาคนี้ พอตามประวัติ + ดูจบแล้วผมนี่ยก MVP ให้เลยครับ จากหัวหน้าหน่วยซาคุธรรมดาไปเจอด้านมืดของซีออนจนกลายเป็นปมเป็นตราบาปให้เจ๊แกฝันร้ายเรื่อยมาซึ่งในที่สุดก็ทำให้เจ๊ซิม่านั้นหันหลังให้กับซีออนที่หันหลังทรยศทอดทิ้งเธอก่อน เหตุการณ์ฝันร้ายของเจ๊ซิม่านั้นเป็นเหตุการณ์รมแก๊สพิษโคโลนี่ที่เป็นโคโลนี่ของชิโร่ อามาดะพระเอกภาคกันดัมทีมที่ 8 นั่นเองครับ
ข่าวเกี่ยวกับฝั่งซีออนที่รั่วออกไปยังฝ่ายสหพันธ์ทั้งหมดเกี่ยวกับปฏิบัติการละอองดาวนี้เป็นผลงานของอาเจ๊แกเรียบ ตีบทสายลับสองหน้าแก้แค้ฝ่ายซีออนวางแผนซ้อนจนทำให้โลกนั้นปลอดภัยอีกครั้งหนึ่ง แต่ทว่าโชคชะตาของซือเจ๊ลัค E คนนี้นั้นก็ไม่พ้นดับอนาถเพราะไม่กากโคดันหน้ามืดปักใจว่าเจ๊แกฆ่าลุงหัวหน้าซึ่งจริงๆ เจ๊แกเลี่ยงได้เป็นเลี่ยงอยู่แล้ว ถึงอย่างนั้นแม้จะมีเกมส์รูทของเจ๊แกให้เล่นสุดท้ายอาเจ๊ก็ต้องแพ้ภัยการเมืองที่โยนบาปมาให้อาเจ๊ซิม่าอีกเช่นเคยจนสุดท้ายเจ๊ซิม่าเลือกที่จะพาทีมหนีหายไปจากวงจรอุบาตนี้
สรุปหลังดูเรื่องนี้จบแล้วนั้นผมคิดว่าชื่อภาค Stardust Memory นั้นเหมาะสมและลงตัวมากๆ กับเนื้อหา ตอนจบสำหรับผมคิดว่าเคลียร์พอแล้ว แม้ไม่กากโคจะกลับไปเป็นทหารไม่ได้มียศสูงอะไรแต่ก็ไม่ได้มีภาระผูกพันธ์อะไรสูงเช่นกัน ไม่ตาย ไม่พิการ ไม่ต้องระหกระเหินเร่ร่อน กลับไปมีเพื่อนมีผู้หญิงรออยู่ พระเอกกันดั้มที่จบได้แฮปปี้กว่านี้ผมว่ามีไม่มากล่ะครับ รายละเอียดที่ผมชอบในภาคนี้ก็คงจะเป็นการแสดงอารมณ์เครียดหวาดกลัวเหนื่อยล้าของเหล่านักบินของทั้งสองฝ่าย (ภาคนี้ผมว่าเล่นเรื่องอารมณ์ได้ดี ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป)
ปิดท้ายกระทู้ด้วยเพลงไว้อาลัยเจ๊ซิม่า Luck - E