เราเป็นคนนึงที่กินเงินเดือนเหมือนพนักงานทั่วๆไป แต่แล้ววันนึงเพื่อนของเราที่สนิทกันมาบอกเราว่าเค้าจาออกรถแล้วขาดคนค้ำไปคนนึง ซึ่งเราเองไม่มีรถนะแต่เพื่อนเราก้อบอกเราว่าเอาที่เราสบายใจได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจเค้า เราเองก้ออยากช่วยนะแต่เราก้อได้ปฏิเสธไป(ดูงกปะ)เพราะเราบอกเพื่อนหรือญาติๆที่เราสนิททุกคนว่าเราไม่ค้ำประกันให้ใครไม่ว่าจะกรณีใดๆก้อตามแล้วก้อมีเพื่อนอีกคนนึงมายืมเงินเราหลักหมื่นขอไม่ระบุตัวเงินนะ ซึ่งเพื่อนคนนี้มีบัตรเครดิต7ใบ ได้เงินเดือนมากกว่าเรา3พันต่อเดือน เราบอกว่าเราไม่สะดวกจริงๆ เพราะเราเองต้องผ่อนบ้านหารกับพี่สาวและน้องสาวเราด้วยซึ่งเงินเดือนเราหมื่นกว่าบาทเอง แล้วเพื่อนเราก้อบอกกับเราว่าวันนึงถ้าแกเดือดร้อนก้อจะไม่มีใครยื่นมือไปช่วย เราก้อบอกไปอย่างเสียงนิ่งๆว่า อ๋อไม่เป็นไร เพราะเราไม่กล้าไปขอความช่วยเหลือจากใครอยู่แล้ว ในเมื่อเราไม่เคยช่วยเหลือเพื่อนเรื่องเงินเราก้อต้องรับสภาพตรงนั้น เพื่อนๆคิดว่าทั้ง 2 เหตุการณ์นี้เราดูงกไปไหมกับการช่วยเหลือเพื่อนที่ทำงานที่สนิทกัน แต่เราก้อคิดว่าเรื่องแบบนี้เรามีสิทธิเลือกในสิ่งที่เราสบายใจดีกว่ามานอนไม่หลับเพราะแบกรับภาระหนี้คนอื่น โดยที่เราไม่ได้เป็นคนก่อหนี้ขึ้นมา