"พี่เป็นมนุษย์ที่เดียวดาย" เขากล่าวออกมาลอยๆ รู้ดีว่าอีกคนที่อยู่ในห้องชุดนี้ ที่กำลังฟังเขาพูดอยู่คือใคร หยุดคิดอะไรสักพักแล้วพูดต่อ
"พอรู้ว่าน้าดวงเป็นไข้เลือดออก ต้องไปอยู่โรงพยาบาล หน้าที่นี้คงเป็นของนิ่ม พี่รู้ดี" ปลายเสียงดูออกว่าตั้งใจให้ดูเป็นกันเอง
"เลยอาสามาขอช่วย อันที่จริงร้านปิดแล้ว กลับมาบ้านแล้วรู้สึกเหงาๆก็มีส่วน"