สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะ ว่าเราเองไม่ค่อยมีความรู้เรื่องสายตาเท่าไหร่ แต่จะเล่าถึงตัวเองที่สายตาสั้นข้างเดียว แบบสั้นมากๆ ซึ่งจะขอฝากว่า ใครรู้ตัวว่าสายตาเริ่มแย่ เริ่มสั้น เริ่มมองไม่ชัด อย่าทิ้งไว้เลยค่ะไปตรวจวัดสายตาตัดแว่นดีกว่า (จากประสบการณ์นะคะ)
ขอเกริ่นก่อนว่าตัวเราอายุ 20 ปีค่ะ เรียนมหาวิทยาลัย เมื่อตอนเด็กๆประมาณประถมติดการ์ตูนมากๆค่ะ ตอนนั้นบ้านจัดใหม่ โซฟาไม่มี เราก็นั่งดูแทบจะติดจอเลยห่างไม่เกิน 2 เมตร ตั้งแต่นั้นจนมัธยม (แม้จะมีโซฟาแล้วก็ตาม ยังแอบไปจ้องหน้าจอเหมือนเดิม) ใครๆก็ทักว่า สายตาจะสั้นๆ ยิ่งพ่อชอบพวกเรื่องคอมพิวเตอร์ยิ่งแล้วใหญ่ ทั้งเกมส์และการ์ตูนมาครบค่ะ จ้องมันอยู่นั้น พอขึ้นม.2 โรงเรียนมีโครงการตรวจร่างกายฟรี 1ในนั้นมีการตรวจวัดสายตาค่ะ ซึ่งผลออกมาแน่นอน สายตาสั้น...จักษุแพทย์แนะนำว่าหนูควรไปตรวจโดยเครื่องมือที่ดีมากขึ้นและทางที่ดี ควร ตัด แว่น แล้วตัวเราเอง ไม่ชอบเลยค่ะ แว่นเนี่ย มันดูลำบากดูเยอะ ยิ่งใส่ยิ่งสั้น (เขาว่าอย่างนี้) เลยไม่ดีกว่า จนมัธยมปลาย เริ่มติดโทรศัพท์ค่ะ เกมส์เอย ยูทูปเอย แทบจะจิดจอเช่นกัน ตอนนั้นเริ่มเอะใจตัวเองแล้วค่ะ นั่งเกือบหลังห้อง เริ่มหรี่ตามองกระดานแล้ว เริ่มต้องถามเพื่อนแล้วว่าครูเขียนว่าอะไร แรกๆปล่อยเลยตามเลยค่ะ หลังๆเริ่มรู้สึกตัวว่า...มันมองไม่ชัดแปลกๆ เหมือนมันต้องใช้อีกข้างมอง
หลังๆเวลามองอะไรใกล้ๆ ตาข้างซ้ายที่สั้นไม่มากมันจะโฟกัสแปลกๆ แบบว่า มันใกล้ไปนะ ต้องดึงออก ในขณะที่ตาขวาที่สั้นมากๆ ดึงออกก็มองไม่ชัดสิ! สายตาเริ่มทะเลาะกัน สร้างความงงมาที่ตัวเราเองค่ะ ปล่อยไปกับความทรมาณจนรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว 'พ่อ หนูอยากตัดแว่น' พ่อและแม่ใส่แว่นทั้งคู่เพราะอายุที่มาก ทำให้สายตายาวขึ้น (เมื่อก่อนไม่ได้สวม เลยคิดว่าไม่น่าเกิดจากกรรมพันธุ์) พอไปวัดสายตา จักษุแพทย์บอกว่า หนูทนมาได้ยังไงลูก มันสั้นแบบหนักหน่วงเลย เราก็ไม่ทราบค่ะ คำว่า สั้นหนักหน่วงที่มันขนาดนั้นเลยหรอ (แต่ตอนที่วัดมันก็หนักจริงๆค่ะ มองไม่เห็นจริงๆ 5555) พ่อเองใช้เลนส์ของโรเดนซ์สต็อก เลยเลือกของยี่ห้อนี้ perfalit 1.6 ราคารวมเลนส์(ที่ทั้งร้านแบรนด์ทั้งนั้น ดีที่ลดราคา 50% ) ก็มาเบาๆ 10 xxx บาทค่ะ ตัดแว่นครั้งแรก ได้ราคาสวยงามเลย
ความทรมาณของมันคือ ข้างขวามันหนามาก ก้มๆอ่านหนังสือไปตกมาข้างเดียวซะอย่างนั้น แล้วเวลาใส่ไปได้ซัก 2-3 ชั่วโมง พอถอดออก ข้างขวานึกว่าจะบอดไปแล้ว มันมัวมากค่ะ มัว มึนไปหมด บางทีต้องปิดตาขวาไว้เลย หมอบอกว่าการที่เราสายตาสั้นข้างเดียวแบบนี้ เราจะใช้สายตาข้างที่ปกติหรือไม่สั้นมากมองมากกว่า ส่งผลให้อีกข้างกลายเป็น สายตาขี้เกียจ ตาจะเริ่มตก เข และถ้าทิ้งไว้นานมาก อาจทำให้การใส่แว่นไม่ช่วย อาจต้องทำการผ่าตัดหรือเลสิกแทน
ผลของการไม่อยากใส่แว่นก็ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ปล่อยไว้มันไม่ดีเลย รู้สึกเลวร้ายมาก ดีที่เรายังใส่แว่นแก้ไขการมองได้ และเมื่อมองไปตอนเด็กๆ การดูทีวีเล่นเกมส์แบบใกล้น่าจะมีผล
ใครมีประสบการณ์สั้นข้างเดียวลองแนะนำมาได้นะคะ แชร์ประสบการณ์ได้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ปล. ค่าสายตาของเราค่ะ ซึ่งตัวเราเองก็ไม่ค่อยทราบรายละเอียดค่ะ เดี๋ยวจะลองค้นหาข้อมูลดู
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ SPH CYL AXIS
R -3.00 -0.75 180
L -0.50 -1.00 180
สายตาสั้นข้างเดียว มันทรมาณมาก [จากประสบการณ์คนไม่เคยใส่แว่น]
ขอเกริ่นก่อนว่าตัวเราอายุ 20 ปีค่ะ เรียนมหาวิทยาลัย เมื่อตอนเด็กๆประมาณประถมติดการ์ตูนมากๆค่ะ ตอนนั้นบ้านจัดใหม่ โซฟาไม่มี เราก็นั่งดูแทบจะติดจอเลยห่างไม่เกิน 2 เมตร ตั้งแต่นั้นจนมัธยม (แม้จะมีโซฟาแล้วก็ตาม ยังแอบไปจ้องหน้าจอเหมือนเดิม) ใครๆก็ทักว่า สายตาจะสั้นๆ ยิ่งพ่อชอบพวกเรื่องคอมพิวเตอร์ยิ่งแล้วใหญ่ ทั้งเกมส์และการ์ตูนมาครบค่ะ จ้องมันอยู่นั้น พอขึ้นม.2 โรงเรียนมีโครงการตรวจร่างกายฟรี 1ในนั้นมีการตรวจวัดสายตาค่ะ ซึ่งผลออกมาแน่นอน สายตาสั้น...จักษุแพทย์แนะนำว่าหนูควรไปตรวจโดยเครื่องมือที่ดีมากขึ้นและทางที่ดี ควร ตัด แว่น แล้วตัวเราเอง ไม่ชอบเลยค่ะ แว่นเนี่ย มันดูลำบากดูเยอะ ยิ่งใส่ยิ่งสั้น (เขาว่าอย่างนี้) เลยไม่ดีกว่า จนมัธยมปลาย เริ่มติดโทรศัพท์ค่ะ เกมส์เอย ยูทูปเอย แทบจะจิดจอเช่นกัน ตอนนั้นเริ่มเอะใจตัวเองแล้วค่ะ นั่งเกือบหลังห้อง เริ่มหรี่ตามองกระดานแล้ว เริ่มต้องถามเพื่อนแล้วว่าครูเขียนว่าอะไร แรกๆปล่อยเลยตามเลยค่ะ หลังๆเริ่มรู้สึกตัวว่า...มันมองไม่ชัดแปลกๆ เหมือนมันต้องใช้อีกข้างมอง
หลังๆเวลามองอะไรใกล้ๆ ตาข้างซ้ายที่สั้นไม่มากมันจะโฟกัสแปลกๆ แบบว่า มันใกล้ไปนะ ต้องดึงออก ในขณะที่ตาขวาที่สั้นมากๆ ดึงออกก็มองไม่ชัดสิ! สายตาเริ่มทะเลาะกัน สร้างความงงมาที่ตัวเราเองค่ะ ปล่อยไปกับความทรมาณจนรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว 'พ่อ หนูอยากตัดแว่น' พ่อและแม่ใส่แว่นทั้งคู่เพราะอายุที่มาก ทำให้สายตายาวขึ้น (เมื่อก่อนไม่ได้สวม เลยคิดว่าไม่น่าเกิดจากกรรมพันธุ์) พอไปวัดสายตา จักษุแพทย์บอกว่า หนูทนมาได้ยังไงลูก มันสั้นแบบหนักหน่วงเลย เราก็ไม่ทราบค่ะ คำว่า สั้นหนักหน่วงที่มันขนาดนั้นเลยหรอ (แต่ตอนที่วัดมันก็หนักจริงๆค่ะ มองไม่เห็นจริงๆ 5555) พ่อเองใช้เลนส์ของโรเดนซ์สต็อก เลยเลือกของยี่ห้อนี้ perfalit 1.6 ราคารวมเลนส์(ที่ทั้งร้านแบรนด์ทั้งนั้น ดีที่ลดราคา 50% ) ก็มาเบาๆ 10 xxx บาทค่ะ ตัดแว่นครั้งแรก ได้ราคาสวยงามเลย
ความทรมาณของมันคือ ข้างขวามันหนามาก ก้มๆอ่านหนังสือไปตกมาข้างเดียวซะอย่างนั้น แล้วเวลาใส่ไปได้ซัก 2-3 ชั่วโมง พอถอดออก ข้างขวานึกว่าจะบอดไปแล้ว มันมัวมากค่ะ มัว มึนไปหมด บางทีต้องปิดตาขวาไว้เลย หมอบอกว่าการที่เราสายตาสั้นข้างเดียวแบบนี้ เราจะใช้สายตาข้างที่ปกติหรือไม่สั้นมากมองมากกว่า ส่งผลให้อีกข้างกลายเป็น สายตาขี้เกียจ ตาจะเริ่มตก เข และถ้าทิ้งไว้นานมาก อาจทำให้การใส่แว่นไม่ช่วย อาจต้องทำการผ่าตัดหรือเลสิกแทน
ผลของการไม่อยากใส่แว่นก็ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ปล่อยไว้มันไม่ดีเลย รู้สึกเลวร้ายมาก ดีที่เรายังใส่แว่นแก้ไขการมองได้ และเมื่อมองไปตอนเด็กๆ การดูทีวีเล่นเกมส์แบบใกล้น่าจะมีผล
ใครมีประสบการณ์สั้นข้างเดียวลองแนะนำมาได้นะคะ แชร์ประสบการณ์ได้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ปล. ค่าสายตาของเราค่ะ ซึ่งตัวเราเองก็ไม่ค่อยทราบรายละเอียดค่ะ เดี๋ยวจะลองค้นหาข้อมูลดู
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้