คือแฟนเก่าที่ผมลืมไม่ใด้เขาเป็นคนแรกเลยครับผมคบกัน ตอนนั้นอยู่ ม.2 และเธออยู่ ป.6 ตอนนั้นยังแอบคุยโทรศัพท์กันอยู่เลยพอเราคบกันนานๆมา เธอเริ่มห่างหายเพราะพยายามไม่ให้แม่ของเธอรู้แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอขึ้น ม.1 เราก็ใด้กลับมาคุยกันอีกเพราะแม่เธอใด้อณุญาติให้ใช้โทรศัพท์แล้ว
พอเราคุยกันนานๆไป มันเริ่มห่าง ผมใด้บอกเลิกกับเธอเพราะผมติดเกมส์แล้วจากนนั้นไม่นานเราก็กลับมาคบกันเป็นครั้งที่ 2 แล้วคบกันไปอีกไม่นานผมก็บอกเลิกเธออีกครั้งเพราะผมใด้เข้าเฟสของเธอ แล้วไปเจอแชทนึงเธอไปคุยกับผู้ชายคนอื่นซึ่งเป็นรุ่นพี่ในโรงเรียนเธอตอนนั้นผมโมโหมากอีกอารมก็ร้องไห้ตอนนั้นผมไม่คิดไรมากผมโมโหจนถึงขั้นจะออกไปต่อยรุ่นพี่ที่ ร.ร ของเธอแต่พวกรุ่นน้องแถวบ้านผมก็ห้ามไว้ (เธอเอารูปรุ่นพี่ที่ ร.ร ขึ้นปกเฟสด้วยพร้อมยกเลิกสถานะบนเฟสของเรา) หลังจากนั้นเธอก็อยากให้ผมไปพบเพราะเธอจะมาขอคืนดีซึ่งแหวนที่เธอมอบให้ผมโดยเธอบอกว่าเธอจะไม่ไปไหนผมใด้โยนทิ้งไปเพราะความเกลียด ผมใด้โกรธเธอไป 2 ปี แล้วผมกับเธอใด้กลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง ผมก็ใด้ขอคบกับเธอและเธอก็ยอมรับ กลับมาคบกันเป็นครั้งที่ 3 หลังจากที่เราคบกันใด้ 1 ปีกว่าเราก็นัดพบกัน แล้วเราก็ใด้เข้าห้องกันผมใด้แค่จูบเธอเท่านั้น นอกนั้นเธอไม่ยอมเพราะอะไรไม่รู้ หลังจากที่เรานัดกัน 3 วัน เธอก็เป็นฝ่ายบอกเลิกผมเพราะเธอแอบคุยกับคนอื่น (อีกเหตุผลก็มาจากผมเล่นเกมส์) ผ่านไปปีกว่าผมกลับเธอใด้กลับมาคบกันอีกครั้งโดยเธอเป็นคนอ่อยเราด้วยใจที่เราตัดจากเธอไม่ใด้เราก็ใด้ขอเขาเป็นแฟนกันอีก เราคบกันไม่ใด้ถึงเดือนเราก็เลิกกันอีกเหตุผลก็คือเธอคิดว่าผมไม่ห่วงเธอไม่แคร์เธอผมพยายามจะยื้อเธอไว้และแล้วเธอก็จากไป หลังจากที่เธอจากไป ผมกับเธอก็กลายเป็นแค่พี่น้องกันซึ่งผมก็แอบคิดในใจว่าเป็นคนรักโดยที่ผมคิดไปเองผมคอยเป็นศาลาให้เธอทุกครั้งที่เธอร้องไห้ คอยอยู่ทุกครั้งที่เธอไม่สบายใจท้อใจ และวันนึงผมก็มีความคิดสุดจะฝืนใจผุดขึ้นมา
ผมใด้บอกให้เธอช่วยลืมผม แล้วเธอก็บอกว่าลืมไม่ใด้หรอก โดยที่ผมฝืนใจบอกให้เธอบล็อคเฟสและไลน์ผมไปหลังจากนั้น 3 วันเธอก็บล็อคผมผมก็คิดว่าทำดีแล้วที่ให้เธอบล็อค หลังจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ปัจจุบันผมใด้เรียนไกล้จะจบ ม.6 แล้วผมยังลืมเธอไม่ใด้เลยคอยเอาอีกเฟสนึงไปคอยส่องดูเธอตลอด
ผมลืมเธอไม่ใด้ ไม่รู้ตอนนี้เธออาจจะจำผมไม่ใด้แล้ว แต่ผมพยายามยังไงก็ลืมไม่ใด้ ใครมีวิธีที่จะทำให้ผมลืมเธอใด้ช่วยทีครับ
สุดท้ายนี้ผมจะให้ดูเฟสบุ๊คของเธอนะครับ
https://www.facebook.com/shinew.yingsantui 
ใครพอจะมีวิธีลืมแฟนเก่าบ้างครับ
พอเราคุยกันนานๆไป มันเริ่มห่าง ผมใด้บอกเลิกกับเธอเพราะผมติดเกมส์แล้วจากนนั้นไม่นานเราก็กลับมาคบกันเป็นครั้งที่ 2 แล้วคบกันไปอีกไม่นานผมก็บอกเลิกเธออีกครั้งเพราะผมใด้เข้าเฟสของเธอ แล้วไปเจอแชทนึงเธอไปคุยกับผู้ชายคนอื่นซึ่งเป็นรุ่นพี่ในโรงเรียนเธอตอนนั้นผมโมโหมากอีกอารมก็ร้องไห้ตอนนั้นผมไม่คิดไรมากผมโมโหจนถึงขั้นจะออกไปต่อยรุ่นพี่ที่ ร.ร ของเธอแต่พวกรุ่นน้องแถวบ้านผมก็ห้ามไว้ (เธอเอารูปรุ่นพี่ที่ ร.ร ขึ้นปกเฟสด้วยพร้อมยกเลิกสถานะบนเฟสของเรา) หลังจากนั้นเธอก็อยากให้ผมไปพบเพราะเธอจะมาขอคืนดีซึ่งแหวนที่เธอมอบให้ผมโดยเธอบอกว่าเธอจะไม่ไปไหนผมใด้โยนทิ้งไปเพราะความเกลียด ผมใด้โกรธเธอไป 2 ปี แล้วผมกับเธอใด้กลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง ผมก็ใด้ขอคบกับเธอและเธอก็ยอมรับ กลับมาคบกันเป็นครั้งที่ 3 หลังจากที่เราคบกันใด้ 1 ปีกว่าเราก็นัดพบกัน แล้วเราก็ใด้เข้าห้องกันผมใด้แค่จูบเธอเท่านั้น นอกนั้นเธอไม่ยอมเพราะอะไรไม่รู้ หลังจากที่เรานัดกัน 3 วัน เธอก็เป็นฝ่ายบอกเลิกผมเพราะเธอแอบคุยกับคนอื่น (อีกเหตุผลก็มาจากผมเล่นเกมส์) ผ่านไปปีกว่าผมกลับเธอใด้กลับมาคบกันอีกครั้งโดยเธอเป็นคนอ่อยเราด้วยใจที่เราตัดจากเธอไม่ใด้เราก็ใด้ขอเขาเป็นแฟนกันอีก เราคบกันไม่ใด้ถึงเดือนเราก็เลิกกันอีกเหตุผลก็คือเธอคิดว่าผมไม่ห่วงเธอไม่แคร์เธอผมพยายามจะยื้อเธอไว้และแล้วเธอก็จากไป หลังจากที่เธอจากไป ผมกับเธอก็กลายเป็นแค่พี่น้องกันซึ่งผมก็แอบคิดในใจว่าเป็นคนรักโดยที่ผมคิดไปเองผมคอยเป็นศาลาให้เธอทุกครั้งที่เธอร้องไห้ คอยอยู่ทุกครั้งที่เธอไม่สบายใจท้อใจ และวันนึงผมก็มีความคิดสุดจะฝืนใจผุดขึ้นมา
ผมใด้บอกให้เธอช่วยลืมผม แล้วเธอก็บอกว่าลืมไม่ใด้หรอก โดยที่ผมฝืนใจบอกให้เธอบล็อคเฟสและไลน์ผมไปหลังจากนั้น 3 วันเธอก็บล็อคผมผมก็คิดว่าทำดีแล้วที่ให้เธอบล็อค หลังจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ปัจจุบันผมใด้เรียนไกล้จะจบ ม.6 แล้วผมยังลืมเธอไม่ใด้เลยคอยเอาอีกเฟสนึงไปคอยส่องดูเธอตลอด
ผมลืมเธอไม่ใด้ ไม่รู้ตอนนี้เธออาจจะจำผมไม่ใด้แล้ว แต่ผมพยายามยังไงก็ลืมไม่ใด้ ใครมีวิธีที่จะทำให้ผมลืมเธอใด้ช่วยทีครับ
สุดท้ายนี้ผมจะให้ดูเฟสบุ๊คของเธอนะครับ
https://www.facebook.com/shinew.yingsantui