เรื่องนี้ผ่านมา2ปีแล้วครับ ตอนนั้นผมอยู่ ม.3 อายุ 15 ตอนนี้17 เรื่องก็คือผมอยู่กับพ่อตั้งแต่ ป6ถึงม.3 คือปกติผมจะเป็นคนดูแลผิวพรรณมากทาครีมไม่เคยขาด เหตุการณ์สำคัญคือวันนั้นพ่อผมไม่ใด้ออกไปทำงานเพราะพ่อพักร้อน ช่วงนั้นตอนเที่ยงพ่อก็โทรมาหา(โรงเรียนตอนเที่ยงใช้มือถือใด้)ถามว่ากุญแจรถมอเตอร์ไซด์อยู่ใหนพ่อจะออกไปตลาดผมก็บอกว่าอยู่ในห้องนอนผมในลิ้นชักพอพูดจบก็วางสาย
พอเลิกเรียนผมก็กลับมาพ่อก็ถามเสียงเข้มว่าวันนี้พ่อเจอทั้งโลชั่นทั้งครีมกันแดดใหนจะครีมบำรุงผิวตั้งเยอะในลิ้นชัก เป็นผู้ชายทำไมต้องใช้เยอะขนาดนี้ ผมก็บอกว่าเป็นผู้ชายก็ดูแลตัวเองใด้ไม่แปลกหรอกพ่อ พ่อผทก็บอกว่าพ่อไม่ชอบ เอาไปทิ้งให้หมดพรุ่งนี้อย่าให้มี ผมก็ไม่ใด้เถียงเดินขึ้นห้องไปเฉยๆ วันต่อมาเลิกเรียนผมก็กลับบ้านพอตอนเย็นก็อาบน้ำเช็ดตัวเสร็จก็เปิดลิ้นชักจะทาโลชั่นตามปกติแต่ทุกอย่างในลิ้นชักหายหมดเลย ผมก็ไปถามพ่อแต่พ่อบอกผมว่าในเมื่อผมไม่เอาไปทิ้งพ่อก็ต้องทิ้งเอง ผมไม่อยากเถียงกับพ่อเลยเดินไปเซเว่นซื้อครีมใหม่ พอวันรุ่งขึ้นโลชั่นที่ผมซื้อมาก็หายอีก คราวนี้ผมทนไม่ไหวไปโวยวายกับพ่อว่าพ่อทำแบบนี้ทำไมก้องจะทาโลชั่นมันก็เรื่องของก้องพ่อไม่มีสิทย์ห้าม

ผม:พ่อเอาโลชั่นก้องไปทิ้งทำไมก้องจะทาหรือไม่ทามันก็เรื่องบองก้องพ่อไม่มีสิทย์ห้าม
พ่อโมโหมาก)โลชั่นที่ซื้อมันก็เงินกรูทำไมกรูจะไม่มีสิทย์ เอาอย่างนี้กรูจะให้เงินไปโรงเรียนแค่20บาทแค่พอซื้อข้าวกินใด้แต่จะไม่ให้มากกว่านั้นถ้ามีเงินเหลือพอซื้อโลชั่นกรูก็จะไม่เอาไปทิ้งตกลงตามนี้
ผม:ทำไมพ่อถึงไม่ชอบให้ทาโลชั่น
พ่อ:มันดูไม่ใช่ผู้ชายไง
ผม:ก้องเป็นเกย์ชัดยังว่าผมเป็นเกย์
พ่อ:ทำไมว่ะเป็นผู้ชายก็ดีอยู่แล้วจะเป็นเกย์ทำhereไรว่ะ เอาสิกรูกดดันขนาดนี้ถ้าเป็นเกย์ใด้ก็เป็นไป
ผม:ไม่ใด้ผลหรอกพ่อเพราะผมจะไปอยู่กับแม่
พ่อ:กรูไม่ให้ไป
ผม:พ่อห้ามก้องไม่ใด้หรอก
พอพูดจบผมก็รีบวิ่งขึ้นห้องเก็บข้าวของลงกระเป๋า พ่อผมก็ตามมาทุบประตูห้อง
ตะโกนว่า กรูไม่ยอมให้ไปต้องอยู่กับกรูแค่เลิกทาโลชั่นเลิกเป็นเกย์ก็อยู่กับกรูอย่างมีความสุขแล้วแค่นี้ยากตรงใหน
ผมไม่ตอบพอเก็บเสร็จก็โทรหาแม่เล่าให้แม่ฟังแม่ก็บอกว่าถ้าอยู่ไม่ใด้ก็มาอยู่กับแม่แม่รับใด้น่ะ พอพูดจบก็วางสาย พอผมเปิดประตูห้องพ่อผมก็แย่งกระเป๋าสะพายไปแต่ผมฉลาดเอาเอกสารที่สำคัญเก็บใว้กับตัวตั้งแต่แรกส่วนกระเป๋าผมก็เอาใว้นั้นแหละเพราะมีแต่เสื้อผ้า ใว้ซื้อใหม่ก็ใด้ คราวนี้ผมรีบวิ่งออกจากบ้านมาไกลพอสมควร พอออกมาไกลผมก็เรียกแท็กซี่ไปบ้านแม่(พ่อไม่รู้ว่าบ้านแม่อยู่ใหน) พ่อผมโทรมาหาหลายสายแต่ผมไม่รับพอถึงบ้านแม่แม่ก็ขอคุยโทรศัพท์กับพ่อเอง สิ่งที่แม่คุยกับพ่อทำให้ผมน้ำตาไหลเพราะแม่ผมบอกว่า

พี่ฉันขอให้ลูกอยู่กับฉันน่ะ ลูกเป็นเกย์ไม่ใด้ผิดอะไร ถ้าพี้รับไม่ใด้ฉันขอเลี้ยงลูกเอง ฉันยอมให้ลูกอยู่กับพี่ไม่ใด้หรอก เพราะลูกคงไม่มีความสุข ลูกเหมือนแก้วตาดวงใจของฉันฉันขอลูกน่ะ แล้วก็วางสาย พอวางสายเสร็จแม่ก็ขอให้ปิดเครื่องใว้เพราะพ่อคงไม่ยอม พอวันรุ่งขึ้นแม่ก็พาผมไปย้ายโรงเรียนเพราะเอกสานสำำคัญผมเอาออกมาใด้แล้วก็เปลี่ยนเบอร์ ลึกๆแล้วผมรักพ่อมากน่ะแต่ผมจำเป็นต้องทำ ส่วนเรื่องอนาผมหมดห่วงเพราะผมมีน้องชายที่เกอดกับเมียใหม่พ่อที่อยู่บ้านกับพ่อแล้วน้องอายุ15น้องผม2ปี ผมยังคอยถามสารทุกข์ สุกดิบพ่อกับน้องเสมอ ทุกวันนี้ผมยังเสียใจกับสิ่งที่ผมทำอยู่ พ่อคงเกลียดผมไปแล้ว ถ้าพ่อใด้มาอ่านกระทู้นี้คงรู้ว่าเป็นผม ผมอยากบอกพ่อว่าผมรักและคิดถึงพ่อเสมอน่ะ ผมรักพ่อน่ะครับ