โดยเฉพาะ ฉากหยุนเช่อกู้เกียรติตระกูลหยุน ปู่ ในกลางงานร้อยปีจักรพรรดินีปิศาจน้อย
เขียนได้ดีมากจริงๆ  
อ่านที่หยุนเช่อระบายความคับแค้นของปู่และตระกูลแล้วอยากลุกขึ้นปรบมือให้
หมดจด งดงาม ไม่เยิ่นเย้อแต่กินใจสุดๆ

คนเขียนเหมือนพัฒนาฝีมือไปเรื่อย
และพล็อตที่วางไว้ก็ไม่ลืม มีความรัดกุม
ตอนแรกยังเลื่อนลอยไปนิด แต่ต้องชมว่า การสร้างฮาเร็มไม่ได้เลอะเทอะ
นิยายกำลังภายในบางเรื่อง สักแต่ใส่ฉากเอาใจคอซี้ด
แต่เรื่องนี้ ผู้หญิงมีตัวตนและมีบท มีที่อยู่
การตบเกรียนถือว่าทำได้ดี ถูกใจแนวชอบพระเอกโฉดและการเอาคืนมาก

เท่าที่อ่านมา 600 ตอน ดูเหมือนว่า ไปยังไม่ถึงครึ่งทางเลย
ตอนที่อ่านนี่ หยุนยังไม่ถึงจักรพรรดิเลย
เรื่องยังอยู่ในระหว่างสองทวีป ลมปราณฟ้า กับแดนปิศาจมายา
นี่ยังไปไม่ถึงปริศนาของจัสมินที่อยู่ในระดับจักรวาล

เอ้า ตามกันต่อ