ผมกับแฟนรักกันมากเข้าใจกัลมาตลอด...มีอะไรไม่สบายใจก็คุยกันบอกรักกันทุกวันแต่มันผิดตรงที่ผมมาที่หลังก่อนหน้านี้แฟนผมเคยคบกับทอมครับเธอชื่ออิฟแล้วเธอก็มาคบกับผมผมรุ้เรื่องนี้มาตลอด..ผมต้องคอยหลบๆซ่อนๆเพื่อไม่อยากให้อิฟรุ้ว่าผมคบกับเธอ...ผมทำทุกอย่าให้เธอไม่ว่าเธอจะขออะไร...ผมเคยถามเธอว่า..คุณยังรักอิฟยุมั๊ย..เธอบอกผมว่าเธอไม่ได้รักอิฟแล้ว...เธอรักผม..ผมกอดเธอแล้วพูดว่า..อย่าทิ้งกันนะคุณ..เธอให้สัญยากับผม...หลังจากนั้นเราก็รักกัลดีมาตลอด..จนกระทั่ง.อิฟ.จับใด้ว่าเธอคบกับผม..เป็นเพราะผมเองที่ในอินสตาแกรมของผมนั้นมีแต่เรื่องราวของเธอ..อิฟ.จับได้..หลังจากนั้นอิฟก็บอกให้เธอไปหาที่สมุทรปราการเธอไปหาอิฟ..หลังจากกลับมาทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเคยมีให้กัลมันเปลี่ยนไปหมด..ทุกๆ1ทุ่มผมจะไปนั่งรอเธอหน้า.รพ.เธอเป็นผู้ช่วยพยาบาลยุที่นั่น.ทุกๆวันเธอจะยิ้มให้ผมเมื่อเลิกงานแล้วชวนผมไปกินข้าว..แต่ตั้งแต่วันนั้นผมไปนั่งรอเธอเหมือนเดิมเธอไม่ยิ้มไม่ชวนผมไปกินข้าวพอกลับมาที่ห้องเธอก็จะเล่นแต่โทรศัพ..ไม่พูดไม่จากับผม..ซึ่งผม็รุ้ถึงความเปลี่ยนไปของเธอแต่ผมก็คงทำได้แค่ถามเธอว่าเป็นอะไรไป...ซึ่งผมก็รุ้อยู่แล้วว่าเธอไม่ได้เลิอกผม...ผมรุ้ว่าเธอไม่กล้าบอกเลิกผมแต่ที่เธอยังยุกับผมเพราะเธอสงสารผมเธอเรยทำเป็นไม่สนใจผมเพราะอยากให้ผมเบื่อเธอแล้วบอกเลิกเธอ..นี่คือสิ่งที่ผมรับรุ้ได้..แต่ผมไม่ได้เบื่อเธอเรยผมทำได้แต่กอดเธอแล้วก็ถามเธอว่า..คุนเป็นอะไรไป..ไม่รักผมแล้วหรอ..เธอตอบเบาๆกลับมาว่า..รัก..แต่คำพูดที่เธอพูดมันชั่งเย็นชา..ผมโอบกอดเธอ..แน่นกว่าเดิมแล้วเริ่มมีน้ำตาไหลมาบางๆ..แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร..ตอนนั้นผมอ่อนแอมากไปทำงานก็ไม่พูดไม่จากับใครไปเรียนก็ไม่มีความสุข..โลกมันมืดไปหมด..
..ผมรุ้ตัวดีว่าเริ่มหมดความสำคัญกับเธอแล้ว..แต่จะไห้ทิ้งเธอผมทำไม่ได้..ผมรุ้ว่าผมผิดมากที่เข้าไปเป็นมือที่สามของเธอและอิฟ...ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อไม่ไห้เธอทิ้งผม..ถึงแม้ผมจะยุโดยไม่มีสถานะใดๆก็ตาม..แต่ผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิม..เหมือนตั้งแต่วันแรกที่เราคบกัน..ผมเริ่มสงสารอิฟแล้วที่เข้ามาเป็นมือที่สามมาสวมเขาให้เธอ..ผมคิดไม่ออกแล้วว่าจะเอายังงัยกับชีวิต..ใจนึงก็รักเธอมาก..อีกใจนึงก็สงสารอิฟ..เธอไม่ได้ผิดอะไร..ผมเองที่ผิด..ผิดมาตลอด..
ผมไม่รุ้จะทำยังใงแล้ว...ผมยังไม่พร้อมที่จะทิ้งเธอถึงแม้เธอจะไม่รักผมแล้วก็ตาม..ผมควรจะเอายังใงดีกับเรื่องนี้ครับ...ช่วยผมที..