กระทู้นี้อยากจะมาฝากคำขอบคุณค่ะ (โดยที่เราก็ไม่รู้จัก แต่หวังว่าคุณคงผ่านมาเห็น)

     เมื่อ 8 ธ.ค.59 ช่วงเย็น เราไปหาหมอตรวจครรภ์ที่จุฬาค่ะ เสร็จประมาณเกือบ 6 โมง จึงเดินไปขึ้น bts ศาลาแดง

เพื่อมาต่อที่สยาม จะกลับบ้านที่อ่อนนุช เราขึ้น bts สยาม ตอน 18.40 น. ยืนอยู่ตรงเสากลาง (ไม่อยากเดินไปตรงเก้าอี้นั่งค่ะ-

เกรงว่าจะลำบากคนอื่นต้องลุกให้นั่ง) จำได้ว่าพอถึงสถานีชิดลม เราเริ่มมีอาการจุกหน้าอก หน้ามืด จึงหันไปถาม ผญ.ข้างๆ

ว่ามียาดมมั๊ย คำตอบคือไม่มี เราก็ขอบคุณและก็กลั้นใจยืน ... จำได้แค่นั้นค่ะ เพราะเป็นลมไป มารู้สึกตัวอีกทีตอนที่ ผญ. คนนั้น

พาเรามานั่งแล้ว พร้อมกับน้อง ผญ.ที่ยืนตรงนั้นอีกคน ที่ช่วยพัดให้จนถึงอ่อนนุช

     เราอยากขอบคุณคุณ 2 คนมาก เพราะเมื่อวานเราไม่ไหวจริงๆ แต่ก็พูดอะไรไม่ออก มันมึนไปหมด หากคุณสองคนผ่านมาเห็น

เราขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่ช่วยเราไว้

     คนแรก : พยุงเรามา และนั่งข้างเรา เป็นผู้หญิงสวยค่ะ ใส่เสื้อยีนส์แขนยาว ลงสถานีแบริ่ง

     คนที่สอง : น้อง ผญ. คอยยืนพัดให้เราตลอดเวลา สะพายกระเป๋าสีน้ำตาล ค่ะ