เราเชื่อว่าหลายๆคน มีรักแรกก็อยากให้เป็นรักเดียวไปตลอด สำหรับเราก็เหมือนกันนะ รักของเราไม่ได้เริ่มจากคนรู้จัก ไม่ได้เกิดขึ้นจากการพบเจอ แต่มันเริ่มจากโลกออนไลน์ เราอายุ 22 ปีนะ ไม่เคยมีแฟน หรือเคยรักใครมาก่อน จนเมื่อไม่กี่เดือนก่อนก็เลยคิดว่าลองมีใครสักคนดีมั้ย เลยตัดสินใจเล่นแอป แอปนึง ความรู้สึกตอนแรกก็อยากลองดูนะ แต่เราก็ดันไปเจอคนๆนึง บอกก่อนว่าเริ่มเริ่มจากเหนหน้าตาเค้า สำหรับเราเค้าไม่ใช่สเปกเรานะ แต่มันก็น่าสนใจดี เค้าก็หน้าตาโอเคในสายตาเราเลยนะ แต่เราเป็นคนขี้อาย ไม่มั่นใจในตัวเองเท่าไหร่เลยทำได้แค่ส่องไปเรื่อยๆ วันนึงเค้าก็ทักมา เราโครตตื่นเต้น เขินมาก นอนยิ้มกับโทรศัพท์เหมืนคนบ้าเลย ได้พูดคุยกันตอนแรกเราก็พูดน้อยนะ พี่เค้าก็พูดน้อย คุยไปคุยก็ได้แลกไลน์กัน ก็คุยกันเรื่อยๆ ไม่ทันจะได้ 7 วัน ก็เริ่มสนิทกันจนตกลงคบเป็นแฟนกัน พี่เค้าบอกไม่อยากเสียเวลาตรงๆเลย เราก็เลยลองดูคับ คนแรกของเรา ราก็หวังไว้เยอะเลย หลังจากสนิทกันแล้วตกลงคบกันแล้ว เราจากไม่ค่อยพูดก็พูดมาก ถามนั่น ถามนี่ จนพี่บอกเราว่าถามยังกะนักข่าว นักสืบสวนอะไรอย่างนั้น สำหรับเราเราถามเพราะเราอยากรู้เรื่องราวของเค้านะ เพราะคิดว่าเราเริ่มรักเค้ามาก อย่ารู้จักเค้าให้มากขึ้น เราเคยถามเค้านะว่ารักกันจิงๆรึป่าวหรือมาล้อกันเล่น เค้าตอบเราว่า เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องเอามาเล่นนะ รู้มั้ยว่าเราดีใจนะที่ได้ยินแบบนี้ เราเลยเชื่อใจ รักเค้าไปเต็มที่เลย แต่มาวันนึงกลับพบว่าเค้าหลอกเรา ทำให้ความเชื่อใจที่เรามีลดลงมาเยอะเลย เรารู้เรื่องเราก็ระเบิดเลยคับ ใส่พี่เค้าไปเต็มที่ ร้องให้ เสียใจมากที่เค้ามาหลอกเรา เพราะเราเคยบอกเค้าไว้ตั้งแต่แรกเลยว่าอย่าโกหกกันนะ มีอะไรให้พูดตรงๆ แต่ในช่วงที่ความรักกำลังสวยงาม เรากลับมาเจอเรื่องหลอกลวง  เราเสียใจนะจนพี่เค้ามาเคลีย เราก็ดีขึ้นนะแต่ก็บอกพี่ว่าถ้ามีอะไรให้บอกกันนะ อย่าหลอกกัน ตั้งแต่วันนั้นพี่ก้เปลี่ยนไปเรื่อยๆ แล้วเราก็จับว่าพี่เค้าโกหกเราอีกหลายเรื่อง แต่เรากับพี่ก็เคลียกันมาตลอด กว่าจะผ่านกันมาได้แต่ละครั้งนี่สุดๆอ่ะ พี่เค้าจะขอบเงียบ ส่วนเราเป็นพวกต้องการคำอธิบาย แต่ละครั้งเลยยากแต่สุดท้ายเราก็ยอมพี่เค้านะ จนหลังๆเริ่มปลงบ้าง จนเรารู้สึกว่าเรากับพี่เริ่มดีขึ้นมาบ้าง แต่หลังๆมาพี่มีปัญหาที่บ้านด้วย พี่บอกเราแบบนั้น เลยเริ่มห่างๆกัน ได้คุยด้วยแต่น้อยกว่าช่วงแรกมากๆ จนวันนึงเราไปเจอพี่เค้ายุบนปกโปรไฟล์เฟสบุ๊คของอีกคนและที่สำคัญคือวันนั้นเป็นวันครบรอบ เราระเบิดเลยคับวันนั่นเราด่าพี่ไปเละเลย ถึงขั้นบอกเลิกเลย ยอมรับนะคับว่าวันนั้นเราใจร้อน เราชาไปทั้งตัว ร้องไห้ตั้งแต่เย็นจนค่ำ เพราะพี่เค้าไม่มาตอบอะไรเลย จนค่ำพี่เค้ามาตอบ แล้วอธิบายให้เราฟัง จนเราเข้าใจว่าทั้งหมดเข้าใจผิด เป็นไงละคับความใจร้อนของเรา เราเลยขอโทษพี่เค้า เราง้อ จนเริ่มดีขึ้น แต่พี่เปลี่ยนไปเยอะมาก ตั้งแต่ที่มีปัญหากันครั้งแรก เรายอมรับนะคับว่าเราไม่เชื่อใจพี่ตั้งแต่ที่รู้ว่าพี่โกหกเรา แต่เรารู้สึกว่ารักพี่มาก เราเลยยอม เวลามีปัญหาเราก็ง้อพี่เค้านะ ง้อตลอดไม่ว่าจะถูกหรือผิด เราขอแค่ให้เรากับพี่เค้าได้ดีกันเหมือนเดิม เราหวังนะ ถึงมันจะเป็นรักแรก แต่เราก็อยากให้เป็นรักสุดท้ายเหมือนกัน ต่อนะคับก็ตั้งแต่ที่เราไม่เชื่อใจพี่ แล้วหลังๆพี่ก้เปลี่ยนไปทำให้เราระแวง แต่เราก้ยังถามพี่นะ ยังซักพี่นะ เรารู้ว่าพี่ก็รำคาญเรานะ แต่เราถามเพราะเรารัก เราถามเพราะอยากรู้ว่าพี่คิดไงกันแน่ จนวันนึงเราเริ่มเหนื่อย เริ่มท้อ จนเราโกรธมากที่พี่เปลี่ยนไปมาก เราเลยถามพี่ไปว่ายังรักกันมั้ย ที่ผ่านมาจิงจังรึป่าว ปรากฏว่าอีกฝ่ายก็ประชดครับ เราเลยโกรธจัดบอกเลิกเป็นครั้งที่สอง ในเวลาติดต่อกันแค่ 1 อาทิต ความรู้สึกคือแย่มากๆ เรารักมากนะแต่ทำไมทำกับเราแบบนี้ พอใจเย็นลงก็ได้มาคุยกันครับ ก้ค่อยๆเคลียกัน เราก็ง้ออีกตามเคยเพราะเราใจร้อนเอง ก็ง้อมาเรื่อยๆคับ ก็ดีขึ้นบ้าง เจออะไรสะดุดหน่อยก้มีทะเลาะกันบ้าง แต่เรารู้สึกว่าเราใจเย็นลงมาก จนคิดได้แหละคับว่ามันผ่านไปแล้ว เราแก้ไขไม่ได้ จนล่าสุดไปจับได้ว่าพี่โกหกเราอีกแล้ว โกหกตั้งแต่เราเริ่มคบกัน เราไม่ได้โกรธเลยครั้งนี้ แต่เราก็ไปบอกพี่นะว่าเรารู้เรื่องนี้แล้วนะ ยังมีอะไรที่หลอกกันอีกมั้ย เราจะได้เริ่มกันใหม่สักที พี่เค้าบอกเรากลับมาว่าจะเอาไงก้เอา เรารู้สึกแย่นะที่พี่พูดแบบนี้ คือเราก้ไม่อยากง้อในสิ่งที่เราไม่ได้ทำป่าว แค่อยากให้พี่บอกว่าขอโทษ ไม่มีอะไรแล้ว มันไม่ได้หรอคับ แค่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำมันไม่ได้หรอคับ เราเลยบอกพี่ไปว่าทำไมพูดเหมือนไม่รู้สึกผิดเลย เราไม่ได้จะด่าหรือว่าพี่เลย แค่อยากให้พี่ขอโทษ เราคิดว่าพี่คุยกับคนอื่นยุด้วยเลยบอกพี่ว่า เรารู้นะว่าพี่คุยกับคนอื่นยุ แต่เราไม่พูด อยากให้พี่กลับมาเป็นเหมือนเมื่อก่อนเอง เรารักพี่มากนะ เราก็บอกไปทำนองนี้ว่าไม่ได้โกรธนะ แล้วเราก็ไม่ได้โกรธจิงๆ แต่สิ่งที่พี่ทำกับเราคือตัดเราออกไปทุกช่องทางเลย เสียใจนะที่พี่ทำแบบนี้ บอกว่ารักเรา แต่ทำไมถึงทำแบบนี้คับ รักพี่นะ รักจิงๆคับ มันลืมไม่ลงอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันครบรอบแล้ว แต่ไม่มีพี่ยุด้วยแล้วคับ ที่บอกจะไปเที่ยวด้วยกันอีกหลายๆที่ละคับ เศร้านะ มันบอกความรู้สึกไม่ถูกเลยคับ มันไม่อยากไปเริ่มใหม่กับใคร มันรู้สึกไม่อยากไปเปิดใจให้ใครเลยคับ ลึกๆก็ยังหวังว่าพี่เค้าจะกลับมานะ แต่หวังคงน้อยมากใช่มั้ยคับ มีใครเคยเจอแบบนี้บ้างมั้ยคับ จะผ่านมันไปยังไงดีคับ แต่เรายังอยากรอยุนะคับ ยังรอว่าพี่เค้าจะกลับมายุนะ แต่ไม่รู้ว่าจะต้องทำไงดี ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยเจอกันเลยคับ ยังไม่เคยคุยโทรศัพกันเลย ได้แต่แชทคับ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะ ถ้าเป็นไปได้เราหวังแค่พี่เค้าจะได้มาอ่านมันนะ รักนะ รักมาก อะไรที่ผิดไปแล้วมาแก้กันใหม่ได้นะ มาเริ่มกันใหม่ดูมั้ยคับ