@ ทำใจ ทำใจ ใฝ่"หนวกบอด" ไยต้องกอด คำเขา ให้เศร้าหมอง หมั่นรดริน ศีลธรรม์ เป็นครรลอง เปิดมุมมอง "ไม่มีเรา" เป็นเป้าใคร

ฉันก็อยาก เป็นผู้พร้อม สำหรับเธอ แต่หวั่นเจอ อุปสรรค พาเศร้าหมอง กรรมก่อไว้ ตามราวี ตามครรลอง ถึงหมายปอง เธอแค่ไหน ยากตามใจ หวังจะมี เวลา ที่เหมาะสม ไปให้เธอ ได้ดม ว่าเหม็นไหม หรือจะหอม จรุงต่อ คบกันไ

ในหนึ่งเดือน สะเทือนใจ ได้ฉุกคิด ไยชีวิต ง่ายพราก จากใจหาย ทั้งหนุ่มสาว เด็กชรา มาวางวาย ถึงสี่ราย ดับสลาย ให้อาวรณ์ เคยยินคำ ความตาย ดุจโจรปล้น แวะเวียนวน ฉับพลัน ไร้สังหรณ์ เพียงแสงวับ ลับตา ลาม้วย

นับจากนี้ มีสุข ทุกษ์บำราศจักแคล้วคลาด อันตราย หายหม่นหมองราตรีฟ้า กระจ่าง กลางครรลองเดือนดาวส่อง วรรณะ ประโลมใจ"ปริศนา ราตรี วจีต่อชายนั้นขอ ชี้แจง แถลงไขก่อนนั้นน้อง กอดพี่ ฟรี๊ ! หลับไปแล้วกระ

ชายขอเพียงเคียงใกล้นวลให้รักยลยินพักตร์สองปรางสะอางหวานบัดนี้ชายห่วงหวงดวงวิญญาณฝันพบพานลาวัลย์พรรณโสภา<><><>ต่างภพมิต่างใจทางชายฝันใกล้ถึงวันเยี่ยมเยือนเรือนบุปผามิเคยหวั่นลังเลรอเว

ไก่ฟ้ามาตัวเดียว เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา   เหมือนพรากจากนงเยาว์ เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง   แขกเต้าเคล้าคู่เคียง เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง   เรียมคนึงถึงเอวบาง เคยแนบข้

ตัวเอื้องน้อย คอยรัก พิทักษ์เอื้องไยขุ่นเคือง นานเนา เอื้องเศร้าหมองในอ้อมกอด ยอดชู้ ผู้ปกครองเอื้องสนอง ฉมพร่าง มิสร่างซา"วิงวอนชู้ คู่เชย อย่าเลยละอย่าปล่อยปละ ลังเล เสน่หาบัดนี้เอื้อง เทวษ โปร