แค่อยากเล่าเฉยๆ อาจไร้สาระไปนิด จะไม่อ่านก็ได้ค่ะ
เราไม่เคยมีแฟน เคยคิดเล่นๆว่าถ้าตัวเองมีแฟนแล้ว จะไม่จัดงานแต่งงาน แต่จะแค่ไปจดทะเบียนสมรสกันเฉยๆ
แต่อยู่ๆเมื่อคืนก็ฝันว่าตัวเองได้แต่งงาน เราคิดเสมอเลยว่าวันแต่งงานเป็นวันที่สำคัญที่สุดวันหนึ่งของคู่รัก เป็นวันที่ควรจะมีความสุข
แต่ของเรามันดันกลายเป็นฝันร้าย เพราะในฝันนั้น เราไม่มีความสุขเลย เราไม่เห็นหน้าเจ้าบ่าว ไม่รู้ว่าเจ้าบ่าวของตัวเองคือใคร
รู้แค่ว่าเราสวมชุดแต่งงาน ชุดแต่งงานของเราสวยมากๆ และเราก็ดูสวยด้วย เราเดินลงมาจากบันไดบ้านพร้อมกับพ่อ แม่ และน้อง
และในฝัน เราก็อารมณ์ไม่ดีด้วย พอแม่ก็ถามว่า "จะสวมรองเท้าอะไร" เราก็พยักหน้าไปทางรองเท้าส้นสูงสีขาวบนพื้นที่วางสะเปะสะปะ แล้วตอบห้วนๆว่า "ก็นั่นไง"
(งงมากว่าทำไมในฝันต้องหงุดหงิด แต่จริงๆเราเป็นคนใจร้อน เมื่อวานแม่โทรมาหา เราก็หงุดหงิดด้วยเหมือนกัน ปกติไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์กับผู้ใหญ่ และช่วงนี้แม่ก็โทรมาถามเราหลายๆครั้ง ว่าปีใหม่เราจะกลับบ้านไหม หรือจะไปเที่ยวบ้านยาย คือต้องการให้เราตัดสินใจ พอโดนถามบ่อยๆเราก็เบื่อ เพราะเราก็คิดว่าคนที่ต้องตัดสินใจคือพ่อกับแม่ต่างหาก เราน่ะยังไงก็ได้ แต่พ่อกับแม่น่ะเที่ยวลังเล มีเงื่อนไขโน่นนี่ และอีกไม่นานก็จะปีใหม่แล้ว แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ ทำไมไม่วางแผนล่วงหน้านานๆเหมือนคนอื่นเขา นี่คือความคิดเรา แต่เป็นเรื่องจริงนะ ไม่ใช่ความฝัน)
เอาล่ะ กลับเข้าสู่ความฝันต่อ หลังจากที่ตอบแม่ไปว่าจะสวมรองเท้าส้นสูงสีขาว แม่ก็ถามอีกว่า "สวมรองเท้านั่นแล้วจะเดินได้เหรอ"
เราก็หงุดหงิดมากขึ้นอีก ที่หงุดหงิดก็เพราะแม่ชอบคิดว่าเราไม่สามารถสวมรองเท้าส้นสูงได้ เพราะปกติเราแทบไม่เคยสวมรองเท้าส้นสูงเลย
ถึงจะใส่ ก็สูงไม่เกิน 1 นิ้ว เราเคยซื้อรองเท้าส้นสูงมา แต่ใส่แค่ไม่กี่ครั้ง เพราะตอนซื้อก็คิดว่ามันสวย แต่พอใส่จริงๆก็คิดว่าไม่เหมาะกับเรา
แม่คงคิดว่าเราเลิกใส่เพราะส้นมันสูง ก็เลยแอบเอารองเท้าเราไปตัดส้นออก (อันนี้เรื่องจริง เราหงุดหงิดด้วย เอาไปตัดส้นโดยที่ไม่บอกเราได้ไง)
แต่เราคิดว่าวันแต่งงานก็ควรใส่ส้นสูง เพราะใส่แล้วดูสวยสง่ากว่า ยิ่งเราตัวเตี้ยๆด้วย ถ้าไม่ใส่รองเท้าส้นสูงก็ดับอนาถสิ
จบเรื่องรองเท้า ในฝันเราก็สวมรองเท้า แล้วเดินออกไปนอกบ้านกับพ่อ แม่ และน้อง จากนั้นเราก็ขึ้นรถของพ่อ ไปไหนต่อก็ไม่รู้ จำไม่ได้แล้ว
จำได้แค่ว่าเราได้สวมชุดแต่งงานเพียงระยะเวลาสั้นๆ เท่านี้เอง เหมือนว่าพอออกจากบ้านแล้ว การแต่งงานก็จบลงเลย
ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีการถ่ายรูป ไม่มีเพื่อนๆมาแสดงความยินดี และเราก็ยังไม่เห็นหน้าเจ้าบ่าว มันดูไม่เหมือนแต่งงานเลย
และหลังจากนั้น เราก็ได้เห็นคนอื่นแต่งงาน(ในฝัน) แต่ของเขาดูมีความสุขและดูยิ่งใหญ่กว่าของเรามากเลย เราก็อดน้อยใจไม่ได้
เราก็เลยบ่นกับแม่ว่า ทำไมงานแต่งงานของเรามันเกิดขึ้นแป๊บเดียวเอง ทำไมมันไม่เหมือนกับของคนอื่นเขา และจากนั้นเราก็ตื่น
เล่าอย่างจริงจังเลย ขนาดเป็นแค่ความฝัน 555 ไม่รู้ว่าฝันแบบนี้มีความหมายอะไรหรือเปล่า มีลางอะไรไหม แต่เราคิดว่าคงไม่หรอก
สงสัยเมื่อคืนเราคงเห็นฉากแต่งงานในละครเรื่องนางอาย ก็เลยฝันว่าตัวเองได้แต่งงาน ถึงเห็นแล้วจะไม่ได้เก็บมาคิดก็สามารถฝันได้
การแต่งงานจริงๆ มันคงไม่เป็นแบบในความฝันของเราหรอกใช่ไหม มันคงจะต้องมีความสุขกว่านี้
(แต่ตอนที่เรายังไม่รับปริญญา เราก็เคยคิดว่าวันรับปริญญาจะต้องมีความสุขมากๆแน่ๆ แต่พอถึงวันรับปริญญา ความรู้สึกคือ โห เหนื่อยชะมัด เมื่อไหร่จะรับเสร็จ)
เมื่อคืนฝันว่าได้แต่งงาน แต่กลายเป็นฝันร้าย
เราไม่เคยมีแฟน เคยคิดเล่นๆว่าถ้าตัวเองมีแฟนแล้ว จะไม่จัดงานแต่งงาน แต่จะแค่ไปจดทะเบียนสมรสกันเฉยๆ
แต่อยู่ๆเมื่อคืนก็ฝันว่าตัวเองได้แต่งงาน เราคิดเสมอเลยว่าวันแต่งงานเป็นวันที่สำคัญที่สุดวันหนึ่งของคู่รัก เป็นวันที่ควรจะมีความสุข
แต่ของเรามันดันกลายเป็นฝันร้าย เพราะในฝันนั้น เราไม่มีความสุขเลย เราไม่เห็นหน้าเจ้าบ่าว ไม่รู้ว่าเจ้าบ่าวของตัวเองคือใคร
รู้แค่ว่าเราสวมชุดแต่งงาน ชุดแต่งงานของเราสวยมากๆ และเราก็ดูสวยด้วย เราเดินลงมาจากบันไดบ้านพร้อมกับพ่อ แม่ และน้อง
และในฝัน เราก็อารมณ์ไม่ดีด้วย พอแม่ก็ถามว่า "จะสวมรองเท้าอะไร" เราก็พยักหน้าไปทางรองเท้าส้นสูงสีขาวบนพื้นที่วางสะเปะสะปะ แล้วตอบห้วนๆว่า "ก็นั่นไง"
(งงมากว่าทำไมในฝันต้องหงุดหงิด แต่จริงๆเราเป็นคนใจร้อน เมื่อวานแม่โทรมาหา เราก็หงุดหงิดด้วยเหมือนกัน ปกติไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์กับผู้ใหญ่ และช่วงนี้แม่ก็โทรมาถามเราหลายๆครั้ง ว่าปีใหม่เราจะกลับบ้านไหม หรือจะไปเที่ยวบ้านยาย คือต้องการให้เราตัดสินใจ พอโดนถามบ่อยๆเราก็เบื่อ เพราะเราก็คิดว่าคนที่ต้องตัดสินใจคือพ่อกับแม่ต่างหาก เราน่ะยังไงก็ได้ แต่พ่อกับแม่น่ะเที่ยวลังเล มีเงื่อนไขโน่นนี่ และอีกไม่นานก็จะปีใหม่แล้ว แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ ทำไมไม่วางแผนล่วงหน้านานๆเหมือนคนอื่นเขา นี่คือความคิดเรา แต่เป็นเรื่องจริงนะ ไม่ใช่ความฝัน)
เอาล่ะ กลับเข้าสู่ความฝันต่อ หลังจากที่ตอบแม่ไปว่าจะสวมรองเท้าส้นสูงสีขาว แม่ก็ถามอีกว่า "สวมรองเท้านั่นแล้วจะเดินได้เหรอ"
เราก็หงุดหงิดมากขึ้นอีก ที่หงุดหงิดก็เพราะแม่ชอบคิดว่าเราไม่สามารถสวมรองเท้าส้นสูงได้ เพราะปกติเราแทบไม่เคยสวมรองเท้าส้นสูงเลย
ถึงจะใส่ ก็สูงไม่เกิน 1 นิ้ว เราเคยซื้อรองเท้าส้นสูงมา แต่ใส่แค่ไม่กี่ครั้ง เพราะตอนซื้อก็คิดว่ามันสวย แต่พอใส่จริงๆก็คิดว่าไม่เหมาะกับเรา
แม่คงคิดว่าเราเลิกใส่เพราะส้นมันสูง ก็เลยแอบเอารองเท้าเราไปตัดส้นออก (อันนี้เรื่องจริง เราหงุดหงิดด้วย เอาไปตัดส้นโดยที่ไม่บอกเราได้ไง)
แต่เราคิดว่าวันแต่งงานก็ควรใส่ส้นสูง เพราะใส่แล้วดูสวยสง่ากว่า ยิ่งเราตัวเตี้ยๆด้วย ถ้าไม่ใส่รองเท้าส้นสูงก็ดับอนาถสิ
จบเรื่องรองเท้า ในฝันเราก็สวมรองเท้า แล้วเดินออกไปนอกบ้านกับพ่อ แม่ และน้อง จากนั้นเราก็ขึ้นรถของพ่อ ไปไหนต่อก็ไม่รู้ จำไม่ได้แล้ว
จำได้แค่ว่าเราได้สวมชุดแต่งงานเพียงระยะเวลาสั้นๆ เท่านี้เอง เหมือนว่าพอออกจากบ้านแล้ว การแต่งงานก็จบลงเลย
ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีการถ่ายรูป ไม่มีเพื่อนๆมาแสดงความยินดี และเราก็ยังไม่เห็นหน้าเจ้าบ่าว มันดูไม่เหมือนแต่งงานเลย
และหลังจากนั้น เราก็ได้เห็นคนอื่นแต่งงาน(ในฝัน) แต่ของเขาดูมีความสุขและดูยิ่งใหญ่กว่าของเรามากเลย เราก็อดน้อยใจไม่ได้
เราก็เลยบ่นกับแม่ว่า ทำไมงานแต่งงานของเรามันเกิดขึ้นแป๊บเดียวเอง ทำไมมันไม่เหมือนกับของคนอื่นเขา และจากนั้นเราก็ตื่น
เล่าอย่างจริงจังเลย ขนาดเป็นแค่ความฝัน 555 ไม่รู้ว่าฝันแบบนี้มีความหมายอะไรหรือเปล่า มีลางอะไรไหม แต่เราคิดว่าคงไม่หรอก
สงสัยเมื่อคืนเราคงเห็นฉากแต่งงานในละครเรื่องนางอาย ก็เลยฝันว่าตัวเองได้แต่งงาน ถึงเห็นแล้วจะไม่ได้เก็บมาคิดก็สามารถฝันได้
การแต่งงานจริงๆ มันคงไม่เป็นแบบในความฝันของเราหรอกใช่ไหม มันคงจะต้องมีความสุขกว่านี้
(แต่ตอนที่เรายังไม่รับปริญญา เราก็เคยคิดว่าวันรับปริญญาจะต้องมีความสุขมากๆแน่ๆ แต่พอถึงวันรับปริญญา ความรู้สึกคือ โห เหนื่อยชะมัด เมื่อไหร่จะรับเสร็จ)