หัวทู้ผิด ต้องเป็นตอน 9 ขอโทษจริงๆค่ะ

ชอบโปรแกรมของทุกคนวันนี้เลย ทั้งเอมิล มิเกล เจเจ เสียดายซึงกิลมาก
- เจเจนี่ปีศาจชัดๆ พละกำลัง สเตป มีอินเนอร์ มีการพรีเซ้นต์ที่ดี เราไม่เห็นโอกาสที่ยูริจะชนะเจเจเลย มืดมนยิ่งกว่าโอกาสยูริชนะคริสตอฟอีก ชอบตรงที่ถึงเจเจจะนิสัยแบบนั้น แต่เขาก็ยังแบกความภาคภูมิใจของครอบครัว แฟนสาว และแฟนคลับ เขารักผู้คนที่สนับสนุนเขามาก ถ้าเป็นราชา ก็เป็นราชาที่ดี
เราชอบกลไกการเพิ่มความมั่นใจตัวเองของเจเจนะ คิดว่าตัวเองเป็นราชาเพราะราชาย่อมแข็งแกร่งกว่าเจ้าชาย(วิคเตอร์) และถึงแม้วิคเตอร์จะเลือกยูริ ยูริก็ไม่ได้เป็นราชาเพราะผลงานของยูริที่ไม่ดีเลย
แต่กลไกนี้ก็ทำให้เจเจไม่ได้สนใจยูริเช่นกัน หวังว่าจะไม่ประมาทในรอบไฟนอลนะ


ทำไมต้องซูมไปที่ปากวิคอ่ะเจเจ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
- ชอบเพลงเอมิลและธีมไซเบอร์พังก์ และ partizan Hope ของเจเจ


- รอยยิ้มจริงใจของยูริโอะ โอ๊ย เห็นแล้วน้ำตาจะไหล น้องจริงๆเป็นคนร่าเริง ใจดี เห็นอกเห็นใจ แคร์คนอื่นมากนะ จากที่จำวันเกิดยูริได้ แล้วก็ให้ยูริกินพีรอชกี้ด้วย เป็นตอนที่ยูริโอะแสดงออกได้อย่างสมวัยที่สุดแล้ว ภูมิใจในตัวน้องมาก และสองยูริก็ได้เป็นเพื่อน(และคู่แข่ง)กันแล้ว โปรแกรมของน้องก็สวยมาก เก่งกว่าวิคเตอร์ตอนเด็กอีกมั้งเนี่ย

- พิชิตได้เข้ารอบ!!

- และพระเอกของเรา รอบนี้ในด้านเทคนิคก็...ผิดเพียบ แต่พอผ่านแบบลุ่มๆดอนๆเพราะคะแนนที่จีนได้สูงมาก แต่ก็ถือว่าทำได้ดีถ้านับว่าเขามีอะไรให้ต้องคิดในหัวเยอะมาก เยอะจนเสียงกรรมการกลบเสียงความคิดตัวเอง เราหวังว่าจะได้เห็น 4F ตอนสุดท้ายนะ แต่ก็….อืม คนดู(วิคเตอร์)ไม่อยู่ก็เลยไม่รู้จะโดดให้ใครดูล่ะมั้ง เข้าใจนะที่ยูริจะเขวเมื่อวิคไม่อยู่ แต่เราก็อยากให้ยูริพัฒนาไปแบบมิเกลมากกว่า
- ยูริสเกตแล้วนึกถึงวิคเตอร์ตอนโป๊......




- ฉากนี้ ภาษากายของทั้งคู่สื่อออกมาได้สวยงามและแสดงออกถึงความรักอย่างจริงใจมาก วิคเตอร์ดูเหนื่อยมาก ทำให้เราคิดว่า วิคเองก็เขวเหมือนกันที่ยูริไม่อยู่ใกล้ๆ ไม่ใช่แค่ยูริฝ่ายเดียว (รู้สึกว่าตอนนี้วิคเตอร์สวยมาก ขนตายาว ตัวผอมบาง หน้าออกไปทางหวาน) วิคเตอร์ไปรอยูริที่สนามบิน ซึ่งดูแล้ววิคน่าจะมาคนเดียว เขาคงรอที่บ้านพร้อมกับครอบครัวไม่ไหว ทั้งคู่วิ่งไปเจอกัน โดยที่ทั้งสองไม่ละสายตาออกจากกันเลย  ยูริที่ซอยเท้ารอประตูเปิด และโผกอดวิคเตอร์ทันที ราวกับว่าทั้งสองแยกจากกันเป็นปีๆ



- ฉากรองเท้านี้จำได้มั้ยคะ ว่าเราเคยเห็นฉากนี้มาแล้วในบริบทที่ต่างออกไป นั่นคือในตอน 3 นั่นเอง
- ตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในระหว่างแข่ง อยู่ในลานสเกต ยูริไม่ได้สวมรองเท้าสเกต ทั้งสองไม่ใช่โค้ช-นักกีฬา หรือครูฝึก-นักเรียน ตอนนี้ทั้งคู่ยืนในระดับเดียวกัน เป็นแค่คนสองคนที่รักกัน



ยูริ - จนกว่าผมจะลาวงการ ขอฝากตัวด้วยนะครับ


- ไม่คิดว่าที่อิงแปลเป็น Please be my coach จะผิดนะคะ แต่มัน….ตื้นเขินไปล่ะมั้ง
Boku no koto onegaishimasu มันไม่สามารถแปลทีละคำได้ ถ้าแปลรวมๆน่าจะเป็น "จนกว่าผมจะลาวงการ..." - “อยู่กับผม” “ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ” อะไรประมาณนี้มากกว่า คิดว่าที่Engแปล “เป็นโค้ชของผม” น่าจะเพราะมีคำว่ารีไทร์อยู่ ซึ่งก็ไม่ผิดแหละ แต่มันตื้นไป เหมือนไม่ได้พิจารณาความหมายลึกๆที่ซ่อนอยู่
** 僕の事お願いします (Boku no koto onegaishimasu) สามารถใช้ในกรณีที่เราจะฝากชีวิตไว้กับใครคนหนึ่ง ไม่ว่าจะพนักงานมาทำงานวันแรก นักเรียนแลกเปลี่ยน วันปีใหม่ และยังเป็นประโยคที่คู่รักพูดกันเวลาแต่งงาน(ไม่ใช่ขอแต่งงานนะ แต่พูดในงานแต่งน่ะค่ะ ประมาณว่า...จากนี้ที่จะอยู่ด้วยกัน ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ)อีกด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วิคเตอร์และแม่ยกญี่ปุ่นเข้าใจว่ายูริขอวิคเตอร์แต่งงาน


- ยูริผลักวิคออกแล้วจึงถาม เขาให้โอกาสวิคเตอร์ที่จะปฏิเสธเขา เราชอบฉากนี้มาก เขาไม่ได้กอดวิคเตอร์แน่นซึ่งเป็นสัญญาณว่าเขาจะไม่รับฟังคำตอบอื่น


วิค - เหมือนคำขอแต่งงานเลยนะ ฉันไม่อยากให้เธอลาวงการเลย


- มันไม่เหมือนนะวิคเตอร์ แต่มันคือคำขอแต่งงานเลย!! เราชอบการขอแต่งงานแบบนี้ แบบที่ไม่ต้องนั่งคุกเข่าขอต่อหน้าคนอื่น เหมือนการขอแต่งงานแบบคนญี่ปุ่นทั่วไปที่ชายหนุ่มทำกิจวัตรประจำวันทั่วๆไปแฟนสาว และจู่ๆก็พูดว่า “ ผมอยากอยู่กับคุณแบบนี้ตลอดไป” มันเรียบง่าย แต่กินใจ
- ยูริไม่เขิน ไม่ลนลาน ไม่แก้ตัว ไม่ปฏิเสธ ผิดกับยูริคนที่เคยถูกวิคเตอร์ขอเป็นแฟนที่ชายหาด ครั้งนี้ เขารู้ตัวว่าพูดอะไรออกมา และมั่นใจในคำพูดของตัวเอง
- เป็นอีกครั้งที่วิคเตอร์เหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่ยูริต้องการจะสื่อจากคำพูด มากกว่าที่ยูริรู้จักตัวเองซะอีก
- คำตอบของวิคเตอร์ เขา….จูบ!!...มือของยูริ!! และเราจะขอมโนไปอีกว่า วิคจูบนิ้วนางข้างซ้ายของยูริค่ะ เราไม่รู้ว่าความหมายของการจูบนี้คืออะไร แต่มันไม่ใช่การปฏิเสธแน่นอนค่ะ


วิคเตอร์ตอบรับคำขอแต่งงานของยูริ


- และยูริก้าวเข้ามากอดวิคเตอร์ มีฉากรองเท้าอีกครั้ง ทีมงานย้ำฉากนี้มากเพื่อให้เราย้อนดูความสัมพันธ์ของทั้งคู่ตั้งแต่ตอน 3 แต่ตอนนี้ ยูริเป็นคนลดระยะห่าง และเขยิบความสัมพันธ์ของทั้งคู่ให้ใกล้ชิดกัน
- ยูริร้องไห้ (อย่าว่าแต่ยูริเลย เราก็ร้อง) เขาที่เคยคิดว่านี่อาจจะเป็นปีสุดท้ายของตัวเองที่จะได้แข่ง มาตอนนี้วิคเตอร์กลับบอกว่าไม่อยากให้เขารีไทร์ ถ้าเราเป็นยูริ เราสู้สุดใจเลยการแข่งหลังจากนี้


ณ จุดจุดนี้คือ น้ำตาไหลค่ะ นี่มันยิ่งกว่าตอน 7 อีก ถ้าตอน 7 ทำให้เรากรีดร้อง ใจเต้นแรง มือไม้สั่น ตอนนี้ก็ทำให้เราซาบซึ้ง ร้องไห้ออกมา ไม่เคยหวังว่าจะได้เห็นฉากขอแต่งงานในอนิเมกีฬา ตอนนี้ทั้งตอนมีทุกความรู้สึกเลย สำคัญเลยคือ เรื่องนี้ทำได้ยังไง ที่เขยิบความสัมพันธ์จากจูบมาเป็นขอแต่งงานได้ในสามตอนโดยที่ไม่รู้สึกยัดเยียด จากคนสองคนที่เหมือนสูญเสียเส้นทางในชีวิตและอาชีพของตัวเองมาจนถึงตอนนี้ได้ในเก้าตอน ทำยังไงถึงแสดงพัฒนาการของคนสองคนได้ดีในเวลาที่กระชับขนาดนี้ ยูริเราเห็นได้ชัดเจนอยู่แล้ว แต่วิคเตอร์ต่างหากที่เป็นมาสเตอร์พีซของทีมงาน...จากพระเจ้า/ไอดอลที่เอื้อมไม่ถึง ในสายตายูริ มาเป็นครูฝึก เพื่อน และคนรักใน 9 ตอน โดยที่เราไม่ได้ลงลึกไปถึงชีวิตในอดีตของวิคเตอร์เท่าไหร่เลยเมื่อเทียบกับยูริ


ขอขอบคุณโทโยนากะและสุวาเบะ สองนักพากย์ยูริและวิคเตอร์ ที่ดึงอารมณ์ของทั้งคู่ออกมาได้ดีมากค่ะ



ยูริกอดวิคเตอร์ตลอดจนลืมกระเป๋าเดินทาง ฮ่าๆๆๆๆ


ตอนต่อไป
วิค: คริสมาสต์ใกล้จะมาถึงแล้ว ยูริมีอะไรจะให้ฉันเหรอ?
ยูริ: ของที่กลมๆทองๆน่ะครับ
รู้อยู่ลึกๆแหละว่าคงเป็นเหรียญช็อกโกแลตเหรียญทองชนะเลิศ แต่ถ้าเป็นแหวนก็จะไม่แปลกใจเลย(และเราหวังให้เป็นแหวนนะ แบบว่า...อนิเมเรื่องนี้ ทำให้เราตกใจมากี่ตอนแล้ว คิดว่ามันจะแค่เหรียญเหรอ) แล้วคือแค่เหรียญทองแกจะพูดอ้อมโลกทำไมฮะ ยูริ XD

Bonus:

พลูเชนโก้??