แกรร เคยมีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกันบ้างป่ะ?
เคยถามตัวเองกันมั้ยว่าเมื่อไหร่เค้าจะขอเราเป็นแฟนสักที?
คุยกันเป็นเดือนก็แล้ว เป็นปีก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ความสัมพันธ์ที่ชัดเจนสักที
ชั้นเชื่อว่าทุกคนคงน่าจะเคยได้ยินความสัมพันธ์ที่ ‘มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน’ หรือสถานะ ‘คนคุย’ กันอยู่แล้วถูกป่ะ?
แรกๆ มันก็ดีอยู่หรอกนะที่มันไม่ผูกมัด คุยกันเรื่อยๆ ถ้าใช่ก็คบ ไม่ใช่ก็จบ
ฟังดูเหมือนจะดีนะ แต่ที่จริงมันไม่ได้ดีหรอก ถ้าอยู่ในสถานะนี้นานเกินไป เพราะว่าบางที…เราอาจจะเป็นแค่คนขั้นเวลาของเค้าก็ได้
ชั้นมีเพื่อนอยู่คนนึงนะ ที่ติดอยู่ในความสัมพันธ์นี้มาถึง 3 ปีเต็มๆ
ทำแทบทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟนกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปรับไปส่ง คุยไลน์กัน อัพเดตชีวิต ปรึกษาให้กำลังใจกัน แต่ผู้ชายกลับบอกคนอื่นว่าแค่ ‘เพื่อนสนิท’
ในขณะที่ทุกคนมองว่าไม่ใช่…
แกเชื่อป่ะ ว่าเพื่อนชั้นทนมาเรื่อยๆ เพื่อรอให้ความสัมพันธ์นี้ชัดเจนขึ้น
จากเดือนเป็นปี จากปีเป็นหลายปี...แต่มันก็ไม่ยอมชัดเจนขึ้นสักที
หลายๆ ครั้งที่เข้าใกล้คำว่าแฟนกัน แต่สุดท้ายก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมทุกที
หลายๆ ครั้งที่เขาทำให้รู้สึกดี ใส่ใจ อยากมาหา อยากมาเจอ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนไปด้วยข้ออ้างต่างๆ หรือบางทีก็แค่หายไปเฉยๆ
แกเชื่อป่ะว่าผ่านไปถึง 3 ปี ผู้ชายก็ยังตอบไม่ได้ว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันคืออะไรกันแน่…
แต่ตัดภาพไปอีกที…ฮีเปิดตัวแฟนใหม่ที่คุยกันแค่ไม่กี่เดือนละก็หายไปเลยจ้า
แต่พอเลิกกับแฟนก็กลับมาหาเพื่อนชั้นใหม่…โดยใช้สถานะเดิม (ละก็ทำตัวแบบเดิม)
แกว่ามันใช่ป่ะ?????
ชั้นเชื่อนะว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่มันเป็นแบบนี้
แต่มันคือความตั้งใจของอีกฝ่ายที่จะทำให้ความสัมพันธ์มันถูกขีดเส้นไว้แค่นี้ต่างหาก
วันที่คุยกันเค้าอาจจะชอบเรา…แต่เราก็ต้องยอมรับว่าเค้าอาจจะไม่ได้ชอบเราขนาดนั้น
หรือบางทีเค้าอาจจะไม่ได้ชอบเราเลยก็ได้
ในสายตาเรา เค้าอาจเป็นคนพิเศษ แต่ในสายตาเค้าเราอาจเป็นแค่ Second Choice ที่โดนเทเมื่อไหร่ก็มีคนให้เซไปหาได้ตลอด
ชั้นอยากให้ใครที่เจอสถานการณ์แบบนี้ลองถามตัวเองดีๆ ว่าเราอยู่ในความสัมพันธ์ครึ่งๆ กลางๆ นานไปรึเปล่า ที่เค้าไม่ชัดเจนกับเรามันเป็นเพราะอะไรกันแน่ และเรามีความสุขกับสถานะแบบนี้รึเปล่า
ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งทุกข์มันมากว่าสุขเมื่อไหร่…ชั้นขอได้มั้ยว่าอย่าลังเลที่จะทำเพื่อตัวเองบ้าง
อย่างวันนี้เพื่อนชั้นตัดสินใจที่จะเดินออกมาจากความสัมพันธ์ที่บั่นทอนจิตใจนี้แล้ว ชั้นรู้นะว่ามันยาก แกอาจจะเสียดายความทรงจำที่มีให้เค้า แต่ชั้นเชื่อนะว่าแกทำได้
มันอาจต้องใช้เวลา และก็ต้องทรมานมากๆ
แต่ชั้นเชื่อนะว่าถ้าแกผ่านไปได้แล้วแกมองกลับมาแกต้องขอบคุณตัวเองในวันนี้มากๆ ที่เข้มแข็งได้ขนาดนี้
รักและเป็นกำลังใจให้เสมอนะยะ
อยากฝากเพลงนึงไว้ให้ด้วยย มันคงตรงกับใครหลายๆ คนอยู่
ปล. ตอนนีเรากำลังสร้างเพจขึ้นมาด้วย ขออนุญาตโปรโมทไปในตัวนะคะ
https://www.facebook.com/Mybestfriendonly/ 
ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก ไปต่อหรือพอแค่นี้...
เคยถามตัวเองกันมั้ยว่าเมื่อไหร่เค้าจะขอเราเป็นแฟนสักที?
คุยกันเป็นเดือนก็แล้ว เป็นปีก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ความสัมพันธ์ที่ชัดเจนสักที
ชั้นเชื่อว่าทุกคนคงน่าจะเคยได้ยินความสัมพันธ์ที่ ‘มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน’ หรือสถานะ ‘คนคุย’ กันอยู่แล้วถูกป่ะ?
แรกๆ มันก็ดีอยู่หรอกนะที่มันไม่ผูกมัด คุยกันเรื่อยๆ ถ้าใช่ก็คบ ไม่ใช่ก็จบ
ฟังดูเหมือนจะดีนะ แต่ที่จริงมันไม่ได้ดีหรอก ถ้าอยู่ในสถานะนี้นานเกินไป เพราะว่าบางที…เราอาจจะเป็นแค่คนขั้นเวลาของเค้าก็ได้
ชั้นมีเพื่อนอยู่คนนึงนะ ที่ติดอยู่ในความสัมพันธ์นี้มาถึง 3 ปีเต็มๆ
ทำแทบทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟนกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปรับไปส่ง คุยไลน์กัน อัพเดตชีวิต ปรึกษาให้กำลังใจกัน แต่ผู้ชายกลับบอกคนอื่นว่าแค่ ‘เพื่อนสนิท’
ในขณะที่ทุกคนมองว่าไม่ใช่…
แกเชื่อป่ะ ว่าเพื่อนชั้นทนมาเรื่อยๆ เพื่อรอให้ความสัมพันธ์นี้ชัดเจนขึ้น
จากเดือนเป็นปี จากปีเป็นหลายปี...แต่มันก็ไม่ยอมชัดเจนขึ้นสักที
หลายๆ ครั้งที่เข้าใกล้คำว่าแฟนกัน แต่สุดท้ายก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมทุกที
หลายๆ ครั้งที่เขาทำให้รู้สึกดี ใส่ใจ อยากมาหา อยากมาเจอ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนไปด้วยข้ออ้างต่างๆ หรือบางทีก็แค่หายไปเฉยๆ
แกเชื่อป่ะว่าผ่านไปถึง 3 ปี ผู้ชายก็ยังตอบไม่ได้ว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันคืออะไรกันแน่…
แต่ตัดภาพไปอีกที…ฮีเปิดตัวแฟนใหม่ที่คุยกันแค่ไม่กี่เดือนละก็หายไปเลยจ้า
แต่พอเลิกกับแฟนก็กลับมาหาเพื่อนชั้นใหม่…โดยใช้สถานะเดิม (ละก็ทำตัวแบบเดิม)
แกว่ามันใช่ป่ะ?????
ชั้นเชื่อนะว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่มันเป็นแบบนี้
แต่มันคือความตั้งใจของอีกฝ่ายที่จะทำให้ความสัมพันธ์มันถูกขีดเส้นไว้แค่นี้ต่างหาก
วันที่คุยกันเค้าอาจจะชอบเรา…แต่เราก็ต้องยอมรับว่าเค้าอาจจะไม่ได้ชอบเราขนาดนั้น
หรือบางทีเค้าอาจจะไม่ได้ชอบเราเลยก็ได้
ในสายตาเรา เค้าอาจเป็นคนพิเศษ แต่ในสายตาเค้าเราอาจเป็นแค่ Second Choice ที่โดนเทเมื่อไหร่ก็มีคนให้เซไปหาได้ตลอด
ชั้นอยากให้ใครที่เจอสถานการณ์แบบนี้ลองถามตัวเองดีๆ ว่าเราอยู่ในความสัมพันธ์ครึ่งๆ กลางๆ นานไปรึเปล่า ที่เค้าไม่ชัดเจนกับเรามันเป็นเพราะอะไรกันแน่ และเรามีความสุขกับสถานะแบบนี้รึเปล่า
ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งทุกข์มันมากว่าสุขเมื่อไหร่…ชั้นขอได้มั้ยว่าอย่าลังเลที่จะทำเพื่อตัวเองบ้าง
อย่างวันนี้เพื่อนชั้นตัดสินใจที่จะเดินออกมาจากความสัมพันธ์ที่บั่นทอนจิตใจนี้แล้ว ชั้นรู้นะว่ามันยาก แกอาจจะเสียดายความทรงจำที่มีให้เค้า แต่ชั้นเชื่อนะว่าแกทำได้
มันอาจต้องใช้เวลา และก็ต้องทรมานมากๆ
แต่ชั้นเชื่อนะว่าถ้าแกผ่านไปได้แล้วแกมองกลับมาแกต้องขอบคุณตัวเองในวันนี้มากๆ ที่เข้มแข็งได้ขนาดนี้
รักและเป็นกำลังใจให้เสมอนะยะ
อยากฝากเพลงนึงไว้ให้ด้วยย มันคงตรงกับใครหลายๆ คนอยู่
ปล. ตอนนีเรากำลังสร้างเพจขึ้นมาด้วย ขออนุญาตโปรโมทไปในตัวนะคะ
https://www.facebook.com/Mybestfriendonly/