มันจำเป็นไหมที่เวลารักใครแล้วจำเป็นต้องรู้สึกพิศวาท รู้สึกไปในทางกามรมณ์ ?

คือเราว่าเรารักเขา แต่เราไม่อยากมีอะไรกับเขาแม้แต่การจูบ เราไม่เคยรู้สึกไปในทางนั้นเลย เราแค่อยากนอนกอดเขา หอมแก้มกัน จับมือกัน แค่นั้นพอ

..แต่เรากลับรู้สึกถึงเรื่องอย่างว่ากับคนอื่นที่หล่อๆ หน้าดีๆมากกว่า แต่เราไม่เคยนอกใจเขานะ มีเขาคนเดียว ช่วงเวลาที่คบกัน เราก็ไม่ได้ไปอยากมีอะไรกับใครเลย แต่หากพูดถึงการวิเคราะห์ตัวเองตอนที่ยังไม่มีใคร อืม เราเกิดอารมณ์พวกนั้นกับคนที่หล่อๆสูงๆ แต่ก็แค่อารมณ์

แล้วมันก็เป็นปัญหาเมื่อเวลาที่เค้ามีอารมณ์ เรากลับไม่ทำอะไรเลย มันทำให้เขาสงสัยว่าเรารังเกียจเขาหรือเปล่า เราเลยแสดง แสดงว่าเราก็รู้สึกมีด้วย มันอึดอัดจัง

.. มีใครพอจะให้คำปรึกษาเราได้มั่งคะ เรากำลังงง หรือเราไม่ได้รักเขาเพราะเราไม่อยากมีอะไรกับเขา ? แต่เรารู้ในใจว่าเรารักเขา ความรู้สึกคนมันซับซ้อนและย้อนแย้งกันเกินไป มีใครเป็นแบบเรา มีใครวิเคราะห์เราได้ .. ขอบคุณล่วงหน้านะคะ