คือเป็นคนโลกส่วนตัวสูงแต่พอทำงานก็จะพยายามเข้ากับผู้อื่นให้ได้
แต่บางทีสังคมในที่ทำงานมันก็แย่อะ แบบนินทากันไปมางี้ เรานี่รู้หมดอะ ว่า ใครนินทาใคร
ต่อหน้ากับลับหลังคนละคนกันเลย
เอาละเข้าเรื่อง คือว่า เรานี่มีความคิดแปลกๆอยู่ในหัว ไม่รู้จะอธิบายยังไง หรือเป็นเรื่องปกติก็แล้วแต่
ถ้าจะทำอะไรคนเดียวก็จะทำคนเดียว แต่ถ้าสนิทกับคนอื่น เราจะล้ำเส้นเขาโดยไม่รู้ตัวอะ มาคิดได้ตอนหลัง
เห็นมะ ที่พูดๆไปข้างบนนี้ ยังไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงเลย
ยกตัวอย่าง
พี่ที่ทำงาน เวลากลับบ้านพร้อมกันก็จะชวนกลับบ้านด้วย เขามีรถ หอพักเป็นทางผ่าน แต่ก่อนก็กลับด้วยเป็นบางที
แต่ตอนนี้เรากลับเลี่ยงซะเองอะ แบบ นั่งรอรถเมล์ตั้งนาน คันสุดท้ายมาบอก เข้าอู่ รถหมดแล้วอะไรงี้
เราก็เลยได้นั่งแทกซี่หมดไป40บาท แทนที่จะนั่งรถกลับกับพี่ที่ทำงาน
บางทีก็คิดนะ แบบ พี่เขาอุส่าห์ชวนเราทั้งที ไปปฏิเสธเขาทำไม
ไม่รู้คนอื่นเขาคิดยังไง
แต่ตอนนี้ไม่ไม่เพื่อนสนิทในที่ทำงานเลย แต่คุยได้ทุกคน......
บางทีก็เหงา บางทีก็อยากอยู่คนเดียว..
เคยไหม บางทีก็ไม่อยากจะพึ่งคนอื่นจนเดือดร้อนซะเอง
แต่บางทีสังคมในที่ทำงานมันก็แย่อะ แบบนินทากันไปมางี้ เรานี่รู้หมดอะ ว่า ใครนินทาใคร
ต่อหน้ากับลับหลังคนละคนกันเลย
เอาละเข้าเรื่อง คือว่า เรานี่มีความคิดแปลกๆอยู่ในหัว ไม่รู้จะอธิบายยังไง หรือเป็นเรื่องปกติก็แล้วแต่
ถ้าจะทำอะไรคนเดียวก็จะทำคนเดียว แต่ถ้าสนิทกับคนอื่น เราจะล้ำเส้นเขาโดยไม่รู้ตัวอะ มาคิดได้ตอนหลัง
เห็นมะ ที่พูดๆไปข้างบนนี้ ยังไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงเลย
ยกตัวอย่าง
พี่ที่ทำงาน เวลากลับบ้านพร้อมกันก็จะชวนกลับบ้านด้วย เขามีรถ หอพักเป็นทางผ่าน แต่ก่อนก็กลับด้วยเป็นบางที
แต่ตอนนี้เรากลับเลี่ยงซะเองอะ แบบ นั่งรอรถเมล์ตั้งนาน คันสุดท้ายมาบอก เข้าอู่ รถหมดแล้วอะไรงี้
เราก็เลยได้นั่งแทกซี่หมดไป40บาท แทนที่จะนั่งรถกลับกับพี่ที่ทำงาน
บางทีก็คิดนะ แบบ พี่เขาอุส่าห์ชวนเราทั้งที ไปปฏิเสธเขาทำไม
ไม่รู้คนอื่นเขาคิดยังไง
แต่ตอนนี้ไม่ไม่เพื่อนสนิทในที่ทำงานเลย แต่คุยได้ทุกคน......
บางทีก็เหงา บางทีก็อยากอยู่คนเดียว..