คือตอนม.1อ่ะเราตั้งใจเรียนมากเราเรียนที่โรงเรียนแห่งหนึ่งเราไม่รุ้หรอกว่าตัวเองเรียนเก่งแต่เราไม่เก่งยุอย่างเดียวคือว่ายนํ้าเราเกลียดมาเลยคาบไหนที่เรียนว่ายนํ้าส่วนมากเราจะไม่ลงนํ้า แต่คืองงมากพอปิดเท

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าผมไปชอบน้องคนนึงเข้าและก้คุยกันมาปกติ แต่อยู่มาวันนึงผมก้ไปเจอคนที่ผมสามารถอธิบายพูดคุยปรึกษากับเขาได้ทุกเรื่องจนผมเริ่มรู้สึกดีกับเขาแต่ตัวเขาเองอะมีแฟนแล้วคบมาก้หลายเดือนอยู่ผมก

คือเราเองก็สนิทกับแฟนเพื่อนคนนี้ระดับหนึ่งอยู่แล้วอะ เพราะเปนทั้งแฟนเพื่อนเรา และก้พี่สาวของเพื่อนอีกคน เจอกันบ้าง คอมเม้นในเฟสบ้าง แต่ไม่นานมานี้ ช่วงใกล้สอบ เราก้ไปอ่านหนังสือกับเพื่อนละก้แฟนเพื่อน

คือเราพึ่งขึ้นม.ปลาย เพื่อนสนิทก้กระจัดกระจายไปหมด ด้วยความที่ พูดไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่ก้ยังดีที่รู้จักกับเพื่อนคนนึงแล้วก้คุยๆกันก้สนิทกันพอสมควร แต่ ต่อมาก้มีเพื่อนอีกคนเข้ามากลายเป็นว่าไปไหนมาไหน

คือเราเคยชอบคนคนนึงค่ะเคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.ต้นละหลุดปากบอกไปเค้าเลยรู้ว่าเราชอบแต่เค้าก็ยังทำตัวปกติไม่สนใจเราเหมือนเดิมค่ะพอมาม.ปลายเรากับเค้าอยู่คนละห้องค่ะช่วงม.4 แรกๆก็ไม่ค่อยได้คุยกันค่ะพอมาช่

คือปกติเลิกเรียนก้จะยุด้วยกัน แต่เดี๋ยวนี้ทะเลาะกันบ่อยมาก เราก้เปนคนขี้น้อยใจ วันนี้เลิกเรียนพิเศษ เราก้นึกว่าเขาจะมาหาเราสะอีก แต่เขาไปดูหนังกับเพื่อน แบบไม่บอกเรา เดินเหมือนเราไม่รุ้จักกันเลย แล้วเ

เพิ่งโดนมาหมาดๆ เลยครับ T_T อยากจะเตือนคุณผู้ชาย (และคุณผู้หญิงด้วย) เรื่องการไว้ใจใครมากเกินไปครับ เขียนไว้เป็นอุทาหรณ์ ผมไม่อยากให้ใครโดนแบบผมอีก หลายๆ คนได้อ่านเเล้วอาจจะว่าผมโง่... ใช่ครับ... ตอ

ตอนแรกก้คุยกันปกติ คุยกันเหมือนแฟนจนเรียกกันว่าแฟนทั้งๆที่ไม่มีใครขอคบ พอผ่านมาสักเดือน พี่เขาก้ขอเป้นแฟนจริงๆก้คุยกันทุกวัน จนถึงประมานเดือนที่แล้วพี่เขาก้ไม่ค่อยคุยกับเรา เริ่มห่าง จนสุดท้ายพี่เขาก้

เรื่องราวทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้น ณ สถานที่แห่งหนึ่ง ที่มีคนร้อยกว่าคนมาอยุรวมกัน บางคนอาจจะรุจักกันมาก่อน แต่สำหรับเรา เราไม่รุจักไคเลย เปนคล้ายๆการเข้าค่ายในที่ที่แห่งหนึ่ง เปนเวลา 4 เดือน แต่สำหรับก

คืองี้ค่ะมีแฟนคนหนึ่งเคยคบกันมาเกือบครึ่งปีแต่ก็เลิกกันเพราะย้ายรรมาใหม่ อะไรๆก้เปลี่ยนและเราก้อยู่กันคนล้ะห้องเขาก้ไปแอบชอบผญคนหนึ่ง ตอนแรกก้ไม่มั่นใจอ้ะค่ะแต่นานๆไปอะไรๆยิ่งชัดเจน ก้เลยเลิกรากันไปค่