สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ
คือเราเป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่งนี่แหละ อายุ16ปี ที่ได้มีโอกาสไปค่ายค่ายหนึ่ง เป็นค่ายของเด็กนักเรียนหลายๆประเทศมารวมตัวกัน ก่อนหน้านั้นเรามีโอกาสไปเจอเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนฟิลิปปินส์ เจอในเฟสบุ๊ค อะไรดลใจให้เราแอดไปก็ไม่รู้ เวลาผ่านมาอาทิตย์หนึ่งปนากฎว่าเขาแอดไลน์เรามา แล้วเขาก็ทักเราบอกว่าเป็นคนในค่ายที่เรากำลังจะไป.
เราก็ดีใจนะที่ได้เจอเพื่อนร่วมค่าย แต่ก็แอบสงสัยว่าทำไมถึงบังเอินขนาดนี้ หลังจากนั้นก่อนถึงวันค่าย เราก็คุยกันในไลน์ตลอด เขาก็ส่งรูปมาตลอดว่าทำอะไรที่ไหนอย่างไร เขาบอกเราว่าเราเป็นเพื่อนคนไทยคนแรกที่เขารู้จัก เราก็ดีใจ พอถึงวันเข้าค่าย เขาก็นั่งเครื่องบินมาไทย ส่วนเราก็นั่งรถตู้ไปจังหวัดที่จัดค่าย สุดท้ายเราก็เจอกันค่ะ แต่พอเจอแล้วมันบอกไม่ถูก มันทำไรไม่ถูกเลย5555 ตื่นเต้น ค่ายนี้จัดประมาณ6วันมั้งนะคะ ระหว่างในค่ายเขาก็ไม่พูดไรกับเราเลย พอถึงเวลาตอนกลางคืน เขาทักเรามาในเฟสบอกว่ามีอะไรจะให้ ให้เราบอกเลขห้องนอนมา (เป็นอพาตเม้นที่ค่ายจัด) เราก็กลัวเพราะเขานัดตอนตี2 เราเลยบอกว่าไว้เจอกันในค่ายดีกว่า หลังจากนั้นในค่ายเขาก็โบกมือแล้วบอกว่ารอก่อนนะ เราก็ไม่ไร แล้วเขาก็อ่านเฟสไม่ตอบ ไม่ไรเลย มองมาอย่างเดียว พอถึงวันอำลาจบค่าย อยู่ๆเขาดันมาขอถ่ายรูปกับเรา มาคุยกับเรา แล้วมาส่งเราขึ้นรถตู้มาช่วยถือของ และที่สำคัญคือ การได้กอดกันวันสุดท้าย เราก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมถึงมาคุยด้วยวันสุดท้าย พอหลังจากจบค่าย เขาก็ทักเรามาทุกวันๆ ตอนนี้เขากลับประเทศไปแล้วนะคะ ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่ค่ะ เราบอกชอบไป55555เขาบอกเฟรนโซน เราก็โอเคนะ แต่พักหลังๆเราเล่นมุขแซวอะไรเขาดูจริงจังหมดเลย เขาให้กำลังใจเราตลอด เขาก็มีโกรธๆด้วยเวลาเราแชร์พวก cute boy มีโกรธเวลาเราบอกเขาว่าเราชอบเพื่อนเขา5555 เขาบอกเราว่าเขาเล่าให้พ่อแม่กับที่บ้านเขาฟังเรื่องวันที่เขากับเรากอดกัน5555อห.นี่ไปไม่ถูกเลยไม่คิดว่าจะบอกทางบ้าน เขาเป็นแรงบันดาลใจให้เราเรียนอังกฤษและพูดทุกๆวัน เราพยายามคุยกับเขาถึงแม้เราจะโง่อังกฤษ จนตอนนี้ translate เป็นเพื่อนสนิทเราไปละ55555 เขาบอกว่าให้เรารอเขาอีก5-6ปี เขาจะกลับมาอยู่ไทยตลอดไป เราไม่รู้ว่าจะเชื่อหรือควรจะรอเขารึเปล่า แต่ที่รู้ๆตอนนี้รู้สึกผูกพันธ์คนๆนี้ไปแล้วอ่ะ เราไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงหรอกนะ ไม่รู้ว่าอนาคตเขาหรือเราจะมีแฟนก่อนกัน แต่ที่รู้ๆคือ I'm counting the days until I see you again (ฉันนับวันรอที่จะได้พบคุณอีกครั้ง) and I wanna hug you so hard 😔 (ปล.ทั้งหมดนี้เราคุยกันเป็นภาษาอังกฤษนะคะ)
ด้วยคำที่บอกว่าเราจะมา "พบกันใหม่"
คือเราเป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่งนี่แหละ อายุ16ปี ที่ได้มีโอกาสไปค่ายค่ายหนึ่ง เป็นค่ายของเด็กนักเรียนหลายๆประเทศมารวมตัวกัน ก่อนหน้านั้นเรามีโอกาสไปเจอเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนฟิลิปปินส์ เจอในเฟสบุ๊ค อะไรดลใจให้เราแอดไปก็ไม่รู้ เวลาผ่านมาอาทิตย์หนึ่งปนากฎว่าเขาแอดไลน์เรามา แล้วเขาก็ทักเราบอกว่าเป็นคนในค่ายที่เรากำลังจะไป.
เราก็ดีใจนะที่ได้เจอเพื่อนร่วมค่าย แต่ก็แอบสงสัยว่าทำไมถึงบังเอินขนาดนี้ หลังจากนั้นก่อนถึงวันค่าย เราก็คุยกันในไลน์ตลอด เขาก็ส่งรูปมาตลอดว่าทำอะไรที่ไหนอย่างไร เขาบอกเราว่าเราเป็นเพื่อนคนไทยคนแรกที่เขารู้จัก เราก็ดีใจ พอถึงวันเข้าค่าย เขาก็นั่งเครื่องบินมาไทย ส่วนเราก็นั่งรถตู้ไปจังหวัดที่จัดค่าย สุดท้ายเราก็เจอกันค่ะ แต่พอเจอแล้วมันบอกไม่ถูก มันทำไรไม่ถูกเลย5555 ตื่นเต้น ค่ายนี้จัดประมาณ6วันมั้งนะคะ ระหว่างในค่ายเขาก็ไม่พูดไรกับเราเลย พอถึงเวลาตอนกลางคืน เขาทักเรามาในเฟสบอกว่ามีอะไรจะให้ ให้เราบอกเลขห้องนอนมา (เป็นอพาตเม้นที่ค่ายจัด) เราก็กลัวเพราะเขานัดตอนตี2 เราเลยบอกว่าไว้เจอกันในค่ายดีกว่า หลังจากนั้นในค่ายเขาก็โบกมือแล้วบอกว่ารอก่อนนะ เราก็ไม่ไร แล้วเขาก็อ่านเฟสไม่ตอบ ไม่ไรเลย มองมาอย่างเดียว พอถึงวันอำลาจบค่าย อยู่ๆเขาดันมาขอถ่ายรูปกับเรา มาคุยกับเรา แล้วมาส่งเราขึ้นรถตู้มาช่วยถือของ และที่สำคัญคือ การได้กอดกันวันสุดท้าย เราก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมถึงมาคุยด้วยวันสุดท้าย พอหลังจากจบค่าย เขาก็ทักเรามาทุกวันๆ ตอนนี้เขากลับประเทศไปแล้วนะคะ ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่ค่ะ เราบอกชอบไป55555เขาบอกเฟรนโซน เราก็โอเคนะ แต่พักหลังๆเราเล่นมุขแซวอะไรเขาดูจริงจังหมดเลย เขาให้กำลังใจเราตลอด เขาก็มีโกรธๆด้วยเวลาเราแชร์พวก cute boy มีโกรธเวลาเราบอกเขาว่าเราชอบเพื่อนเขา5555 เขาบอกเราว่าเขาเล่าให้พ่อแม่กับที่บ้านเขาฟังเรื่องวันที่เขากับเรากอดกัน5555อห.นี่ไปไม่ถูกเลยไม่คิดว่าจะบอกทางบ้าน เขาเป็นแรงบันดาลใจให้เราเรียนอังกฤษและพูดทุกๆวัน เราพยายามคุยกับเขาถึงแม้เราจะโง่อังกฤษ จนตอนนี้ translate เป็นเพื่อนสนิทเราไปละ55555 เขาบอกว่าให้เรารอเขาอีก5-6ปี เขาจะกลับมาอยู่ไทยตลอดไป เราไม่รู้ว่าจะเชื่อหรือควรจะรอเขารึเปล่า แต่ที่รู้ๆตอนนี้รู้สึกผูกพันธ์คนๆนี้ไปแล้วอ่ะ เราไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงหรอกนะ ไม่รู้ว่าอนาคตเขาหรือเราจะมีแฟนก่อนกัน แต่ที่รู้ๆคือ I'm counting the days until I see you again (ฉันนับวันรอที่จะได้พบคุณอีกครั้ง) and I wanna hug you so hard 😔 (ปล.ทั้งหมดนี้เราคุยกันเป็นภาษาอังกฤษนะคะ)