ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าผมตั้งใจหยุดกิจกรรมทางบอร์ดการเมืองโดยสิ้นเชิงเป็นเวลา 30 วัน

แต่ก็ติดตามดูอยู่ตลอดเวลา

ปรากฎการณ์ที่ผมได้ค้นพบโดยบังเอิญมีหลายข้อด้วยกัน

1 ผมพบว่าคนที่รักทักษิณหลายคน แสดงความเสียใจและหยุดโพสต์ ไประยะหนึ่ง

2 ผมพบว่า หลายคนที่เรียกตนเป็นเสรีชนยังโพสต์ตามปกติ แต่ ใช้ถ้อยคำที่ระมัดระวังมากขึ้น อย่างมี กาละเทศะ

3 ผมพบว่า ในกลุ่มที่ต่อต้านทักษิณและมักแสดงการปกป้องบุคคลที่บอกว่ารัก กลับแบ่งเป็น 2 กลุ่มเสียอย่างนั้น

   3.1 กลุ่มหนึ่งหยุดการโพสต์ด่าทักษิณ แสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง และหันไปโพสต์เรื่องดีงามต่างๆ

   3.2 อีกกลุ่มที่ทำให้ผมแปลกใจมากคือ ยังคงรักษาการโพสต์กระทู้ ด่าทักษิณ อย่างหยาบคาย แบบคงเส้นคงวา

จนดูกลายเป็นเหมือนกับไม่รู้กาละเทศะ

ผมเข้าใจในหลักจิตวิทยาที่ว่า คนเราสามารถเสแสร้ง แกล้งทำว่าเราชอบหรือเรารักอะไรก็ได้

เราจะเสแสร้งโกรธ เสแสร้งปกป้องบุคคลเพื่อให้คนเข้าใจว่าเรารักก็ยังทำได้ และ แน่นอนไม่มีใครแยกออกว่าจริงหรือแสร้งทำ

แต่ในสภาวะที่มีเหตุฉุกเฉินกระทันหันบางประการเกิดขึ้น  ปฎิกริยาที่มีต่อเหตุการณ์นั้นๆจะเป็นไปตามสัญชาติญาณ สะท้อนความคิดและตัวตนที่แท้จริงออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

ในช่วง 30 วันนี้ จึงเป็นการแสดงธาตุแท้ของ ฝ่ายที่เกลียดทักษิณได้เป็นอย่างดีว่า


คนที่เคยพูดว่ารักนั้นรักจริงๆ หรือ แค่ปากบอกว่ารักเพียงเพื่อผลประโยชน์แอบแฝงเพื่อทำลายล้างฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น


ปฎิกริยาของคนที่เสียบุคคลอันเป็นที่รัก มักจะเศร้าเสียใจ นึกถึงความดีงาม และ รู้กาละเทศะในห้วงเศร้าโศกได้เป็นอย่างดี


และโดย เหตุนี้ ใน30 วันนี้ จึงทราบได้ทันทีว่าใคร เป็นคนเสื้อเหลืองตัวจริง และ ใครเป็น คนที่แอบอ้างเป็นคนเสื้อเหลือง เพื่อหวังผลประโยชน์แอบแฝง

แต่ขาดจิตใจเคารพเทอดทูนของคนเสื้อเหลืองอย่างสิ้นเชิง

ใครกันแน่เป็นเสื้อเหลือง   ใครกันแน่เป็นสลิ่ม กปปส.    ชัดเสียยิ่งกว่าชัดครับ

"ลมธรรม"