สวัสดีค้ะ เราพึ่งตั้งกระทู้นี้เป็นครั้งแรกอาจจะพิมพ์เรื่องราวออกมาไม่ค่อยดี ยังไงก็ช่วยกันให้คำแนะนำเราหน่อยนะค้ะ
คือ.....เรื่องมันมีอยู่ว่า เราชอบคนๆนึงมา 9 ปีแล้ว เราชอบเค้าตั้งแต่เราอยู่ ป.1 อาจจะดูแรดแต่เด็กนะ 5555555 ซึ่งเค้าอยู่ ป.4  เราอายุห่างกันประมาณ 4 ปีได้ เราจำได้ทุกอย่างว่าเรารู้จักเค้าได้ยังไง ที่ไหน เราจำได้ทุกอย่าง เพราะเค้าคือรักแรกในความทรงจำของเราค่ะ แต่พอเค้าจบ ป.6 ที่ รร เค้าก็ย้ายไปเรียนที่อื่น ความจริงคนปกติเค้าก็น่าจะลืมๆกันไปแล้ว เพราะเราเองก็ยังเด็ก แต่ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ เรากลับไม่ลืม และชอบเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ จากความชอบแบบเด็กๆพอโตขึ้นกลับรู้สึกถึงความผูกพันและความรัก ทั้งๆที่เราเองก็ไม่ได้อยู่กับเค้านานขนาดจะเรียกได้ว่ารักกัน แต่ความรู้สึกเราไม่เคยเปลี่ยนเลยค่ะ ในช่วงเวลาที่เราอยู่ต่างที่ เรียนต่างกัน ทั้งเราและเค้าก็ต่างเคยมีแฟน เราไม่ได้ค่อยได้คุยกันเลยตั้งแต่เค้าย้ายไป เวลาเค้ากลับมาบ้านเราก็ไม่เคยได้เจอกันเลย เลยกลายเป็นว่าเราไม่เจอเค้ามา 7 ปีแล้วตั้งแต่เราอยู่ ป.2 แล้วเค้าย้ายไป แล้วพอเราขึ้น ม.2 เทอม 2 เค้ากลับทักมา  นั่นมันยิ่งทำให้เราลืมเค้าไม่ได้เลยค่ะ ทำยังไงมันก็ไม่ลืมเลยค่ะ แล้วพอมาวันนี้เพื่อนกลับบอกว่าเค้ากลับมาบ้าน เพราะเพื่อนๆเห็นเค้า แต่เรา คนที่อยากเจอที่สุดกลับไม่เคยได้เจอเลย เราควรจะทำยังไงดีค้ะ เค้ามีแฟนแล้ว เราเองก็มีแฟนแล้ว  แต่ด้วยความรู้สึกลึกๆ เรากลับไม่เคยลืมเค้าเลย เราควรทำยังไงดีค้ะ