ในความห่างร้างแรมไกล
อยากถามหัวใจ ห่วงใยบ้างไหม
ในยามหนาวเหน็บเจ็บหน่วงใจ
คิดถึงบ้างไหม ใครหนึ่งคน ?

เคยคิดไหม ว่าระยะทางที่ห่างร้าง
เส้นทางขวางไม่อาจพบสบอีกหน
จะฝันฟ่าทางหม่นพ้นอับจน
แล้วดั้นด้นค้นหาเจอ เธอที่รอ

ร่ำรำพันฝันวันหวัง
เพียงสักครั้งทางรัก ภักดิ์ที่ขอ
เดินตามตนหนแห่ง แรงเกิดพอ
สร้างรักต่อ บนเส้นสานผสานใย

ณ ที่แห่งนี้มีความรักที่ปักมอบ
มีคำตอบ รออยู่ เธอรู้ไหม
ฉันรอตรงนี้ แม้จะนาน กาลเปลี่ยนไป
เตรียมหัวใจ รอเธอกลับรับรักกัน..

             เพ็ญพิชญา