จะว่าหนีไปตามรอยหนัง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คิดถึงวิทยา ก็ไม่ใช่ เพราะหนังมันก็นานมาแล้วแต่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่เลือกมาที่นี้
ไม่รู้ต้องท้าวความไปตอนไหน คร่าวๆคือ ครูพี่เจ๋งชวน ไอ้เราก็เฮ้ยยย !! ใช่ที่นั่นหรอพี่ ที่โรงเรียนกลางน้ำใช่ไหม ? O_o"  
พอพี่เจ๋งบอกใช่แค่นั้นแหละก็ตอบตกลงไม่คิดอะไรแต่....."พี่ครับผมติดงาน TT"  เป็นความผิดหวังครั้งใหญ่หลวงรองลงมา
จากแอดมิชชั่นอันดับหนึ่งไม่ติด ฮ่า ๆ
    อาจจะด้วยความผิดหวังปนกับความดันทุรัง อยากไป ว่างแล้ววววว >__< เลยติดต่อกับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คุณครูมาด (ครูที่สอนที่โณงเรียนเรือนแพมากว่า 11 ปี)  ครูคร๊าบบบบ >,< ถ้าผมกับเพื่อนๆอาสาจะไปทำอาสาที่โรงเรียนพอจะเป็นไปได้ไหมครับ แล้วที่โรงเรียนขาดเหลืออะไรบ้างครับ
ผมจะได้จัดสรรไปให้ได้ถูก  
   "ไม่ต้องการอะไรเลย...ยกเว้นคนสอน"  ครูมาดตอบผมสั้นๆ
ผมอึ้งนิดๆ ก่อนครูมาดจะพูดว่า "ขออาสามาสอนหนังสือ ขอเอาคนที่อยากมาจริงๆและอยากให้ความรู้เด็กๆจริงๆ
และความรู้นั้นเด็กๆจะต้องสามารถนำไปใช้ได้ในชีวิตประจำวัน"
    "โอเคครับครูแล้วผมจะติดต่อกลับไปว่าแต่สามารถเข้าไปวันไหนได้บ้าง"
    "7-11 พฤศจิกายน 2559"
O_o" ผมตกใจกับวันที่ ที่ครูบอก ครูพิมพ์ผิดป่ะ นั่นมัน 5 วันเลยนะ และที่สำคัญมันวันจันทร์-ศุกร์ ครับ
ครับ !!! ไหนๆก็รับปากครูมาดแล้ว ผมก็เริ่มชวนเพื่อนๆอาสาไปกัน ทั้งหมด 11 ชีวิต ที่มีเวลาเหลือๆ สงสัยวันลาเหลือวันเดียว "วันลาออก" ฮ่า ฮ่า

จากนั้นเราก็คุยงานกันผ่านกลุ่มไลน์ และเมื่อวันเดินทางมาถึง ปล.ผมกับอาสาสมัครไม่รู้จักกันมาก่อน
เราออกเดินทางจาก กทม. ตอน 4 ทุ่ม มาถึงอำเภอลี้ จ.ลำพูน ก็ประมาณ 7 โมงแวะซื้อเสบียงสำหรับ 5 วันบนแพ ที่ตลาดอำเภอลี้
ทุกคนช่วยกันเลือกวัตถุดิบอย่างสนุกสนาน เดินตลาดสดเหมือนเดินอยู่กลางทุ่งลาเวนเดอร์ >__<
   พอตุนเสบียงกันเพียงพอแล้ว คุณลุงรถตู้ที่มาส่งเราก็มาส่งเราได้เพียงแค่ตรงนี้ ตรงท่าเรือ
เพื่อนั่งเรือต่อไปที่โรงเรียนบ้านก้อจัดสรร สาขาเรือนแพ
ตรงนี้ต้องติดต่อเรือเพื่อให้เข้าไปส่งเรา  ราคาเช่าเหมาเรืออยู่ที่ 3,000 บาท ไปกลับ "จ่ายตังค์วันออกจากแพ" ใช้เวลานั่งเรือ 45 นาที
  เชื่อว่าในหัวหลายคนคงจะเริ่มคิดแล้วว่า.."มันจะเป็นเหมือนในหนังป่ะว่ะ"  ที่พายุเข้าฝนตก ฝนสาด บลาๆ ไม่มีสัญญาณ ไม่มีไฟฟ้า
และเริ่มคิดว่า อีก 5 วันต่อจากนี้คือกุต้องเจออะไรบ้างว่ะเนี๊ยะ แต่ก็ไม่ทันแล้ว ถอยไม่ได้แล้ว เนื่องจากลุงคนขับรถตู้ กลับไปแล้ว
และโบกมือพร้อมคำสัญญาที่ว่า ....."เที่ยงตรงวันศุกร์เจอกันน๊า"   O_o"
ขนของลงเรือเรียบร้อยก็ออกเดินทาง มีน้องนั่งเรือเข้าไปโรงเรียนกับเราด้วย ชื่อ น้องใหม่  ทีแรกก็เงียบๆหลังๆมานี่แก่นเชียว
ระหว่างนั่งเรือ แต่ละคนยังคงฟินส์กับการอัพเฟส ลง IG เซลฟี่ รวมไปถึง Live สด แต่นั่นมันไม่ถึง 5 นาที
"NO SERVICE"   ฮ่าาาาาา ๆๆ ๆ ทุกคนมองหน้ากัน และหัวเราะ เอาล่ะ ได้เวลาลาโซเชี่ยล  ใครจะมานี่ก็ ต้องบอกที่บ้าน
มีแฟนบอกแฟน ร่ำลา บอกคิดถึงกันให้เรียบร้อย ก่อนที่จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย ฮ่าาา

ระหว่างนั่งเรือ น้องใหม่ก็ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อย คงมีแต่พี่ๆที่ตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศโดยรอบที่แดดเปรี้ยงเอามากๆ
หึหึ ยังไงเราก็ไม่เจอพายุเหมือนในหนังแน่นอน  หัวเราะในใจ ><
    ถึงแล้ว.....
ที่นี่เราต้องอยู่ 5 วันเต็มๆ กินที่นี่ นอนที่นี่ และทุกๆอย่างที่นี่ เพราะเราไม่สามารถออกไปไหนได้ จนกว่าจะมีเรือมารับ TT
เอาล่ะ..ไหนๆก็ไหน ต่างคนต่างที่มา ไม่รู้จักกันเลย จะมากิน มานอน อยู่ด้วยกันกว่า 5 วันมันจะเป็นยังไง ประเด็นคือจะรอดไหม
คงไม่ต้องมีใครหนีกลับ เหมือนครูจีจี้นะ ฮ่าาาา                         บวูวววววววววส์ เป็นการต้อนรับจากเจ้าฝ้าย น้องหมาเจ้าถิ่นที่โรงเรียน หอนเป็นการต้อนรับ มันคงจะดีใช่ไหม ?
      พอเรือเทียบท่า เป็นสัญญาณบอกว่า ต้องอยู่ตรงนี้จริงๆล่ะนะเฮ้ยยยย...ทุกคนช่วยกันขนสัมภาระขึ้น และวางเรียงกันหน้าห้องเรียน
รอครูมาดเดินทางมาถึง ปล.ครูมาดมาเรืออีกลำหนึ่ง  
ระหว่างรอครูมาดมาถึงก็เดินสำรวจโรงเรียนกันหน่อย  ตอนนี้ก็ 10 โมงกว่าแล้ว เด็กๆยังมาไม่ถึง ผู้ปกครองจะขับเรือมาส่ง
แล้วแต่ว่าจะมาตอนไหนในวันจันทร์ และมารับอีกทีก็วันศุกร์  "โรงเรียนมีสไลด์เดอร์ด้วยนะ" ฮ่าาา อยากเล่น
เลี้ยงไก่พันธุ์อย่างดี เอาไว้สำหรับเก็บไข่เอามาประกอบอาหาร ฮ่าาา ถ้าเสบียงเราหมดเราก็คงไม่อดตายใช่ไหม ? ได้หรอ ?
มีเรือคายัคให้พายเล่นด้วยอ่ะ
ครูมาดบอกว่าที่นี่มีกฎที่ว่า "ถ้าเด็กๆจะเล่นน้ำ ทุกคนต้องใส่ชูชีพ ต่อให้ว่ายน้ำเป็นก็ต้องใส่ เพราะน้ำลึกและไหลแรงมาก"
มีแพปลูกผักด้วยนะ ไม่ธรรมดาจริงๆ นี่เริ่มจะเชื่อครูมาดแล้วว่า ที่นี่ไม่ได้ขาดอะไร นอกจากคนที่จะมาให้ความรู้

โดยรอบๆแพ เดินวนไปวนมา ครูมาดบอกว่าเมื่อก่อน แพมีแค่หลังเดียว แต่ตอนนี้มีแพห้องสมุด ห้องพยาบาล และแพที่กำลังสร้างเพิ่มอีก
งืมๆๆๆ ไม่ขาดเลยจริงๆ อ้อ...เราแอบเห็นแพงโซลาเซลล์ด้วย แสดงว่ามีไฟฟ้าดิ๊ แต่เราลืมถ่ายมา TT
        ส่วนในหนังเรื่อง"คิดถึงวิทยา" โรงเรียนในภาพถูกจำลอง และนำไปสร้างที่แก่งกระจาน ไม่ได้ถ่ายทำที่นี่ครับ
ส่วนครูสองในเรื่อง ก็มาจากชีวิตครูมาด ส่วนครูแอนก็มาจากครูที่เคยสอนที่นี่ล่ะครับผม ><
ครูมาดบอกว่าเพิ่งมีไม่กี่เดือนนี่เอง แต่ก็ใช่ว่าจะใช้ได้ ถ้าไม่มีแดดก็จบ หรือแดดน้อยก็ไม่ได้ นี่ก็แสดงว่า
เราจะมีแสงสว่าง แล้วแต่บุญแต่กรรมเด้อ

เดินไปเดินมาเห็นแก้วพลาสติกแขวนไว้ที่ผนัง น่ารักดี >< เลยถ่ายมาให้ดู
     ครูมาดบอกว่า ด้านหน้าของโรงเรียนเนี๊ยะ มันติดกับอำเภอลี้ จ.ลำพูน ด้านข้างติดกับ อำเภอ อมก๋อย จ.เชียงใหม่
และด้านหลัง อ.สามเงา จ.ตาก  โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่อยู่สามจังหวัดชายแดนภาคเหนือ O_o  
"ธรรมชาติโดยรอบมันเหมาะกับการมาชาจต์แบตชีวิตจริงๆนะ"

ครูมาดกับครูน้อยเดินทางมาถึงแล้ว พร้อมกับน้องต้น พี่คนโตของโรงเรียน  ที่นี่มีเด็กๆทั้งหมด 6 คน
(น้องบอย-อนุบาล1,,น้องโฟม,น้องใหม่,น้องอาร์ม-ป.3,น้องฟิล์ม-ป.5 และ น้องต้น ป.6  ปีนี้ก็จะจบแล้ว)

เราทยอยเก็บของเข้าที่นอน (นอนห้องสมุดรวมกัน)  นี่ไง "เจ้าไฟ" น้องแมวตาเดียว  แมวประจำเรือนแพ

หลังจากนั้นเราก็มาช่วยกันเตรียมแผนการสอน ว่าจะสอนยังไง ใครสอนใคร วันไหนสอนวิชาไหนบ้าง

นี่ตัวสร้างสีสรร "น้องโมโม่"  น้องหมาแห่งเรือนแพ น้องหมาผู้พิทักษ์ (พิทักษ์พี่แอน 5555) ตามติดพี่แอนทุกสถานการณ์ ตามยันที่นอน

จริงๆแล้ว "โมโม่" มีเรื่องเล่าว่า ถ้าเรากระโดดน้ำ แกล้งทำเป็นเหมือนตกน้ำ โมโม่จะกระโดดลงไป เพื่อช่วยทันที O_o"
เห็นป้าที่อยู่ใกล้ๆโรงเรียนเล่าให้ฟัง ซึ่งเราก็ไม่เชื่อ  เลยลองแกล้งโดดน้ำกัน  โมโม่จะส่งเสียงร้องก่อน ราวกับตกใจมากมาย
และมันก็กระโดดน้ำตามลงไป ... เกิดอะไรขึ้น ??? เราต้องช่วยมันดิ๊ มันว่ายน้ำได้นิดเดียวก็จะขาดใจซะล่ะ TT โถ้วววววว
ความน่ารักของโมโม่ทำให้ทุกคนต่างแกล้งตกน้ำ และให้โมโม่โดดตาม ฮ่าาาา