สวัสดีค่ะเพื่อนๆ หลังจากได้อ่านเเต่กระทู้เเล้วอยากเล่าเรื่องราวของตัวเองบ้าง
   เราชื่อ ชมพู่ ค่ะ เเฟนเราชื่อ นิว เราเป็นรุ่นพี่นิวปีนึง เรามาคบกันได้เพราะนิวบอกชอบเลยตกลงคบกัน แรกๆเหมือนไปได้สวยเลยค่ะ คบกันได้อาทิตย์นึงเขาพาไปไหว้พ่อเเม่ไปกินข้าวที่บ้าน ดูเหมือนจะจริงจังกับเรา เราไปบ้านเขาบ่อยค่ะ ไปนั่งเล่น ไปกินข้าวกับเเม่บ้าง ช่วงสามวันก่อนวันเกิดเเม่เขาค่ะเราออกตังซื้อเค้กให้เเม่เขา เเม่เขาดีมากๆ ช่วงเย็นเขาจะไปเล่นบาส เราก็ไปนั่งเฝ้า เรียกได้ว่าตัวติดกันเลย เเต่นิวเป็นเด็กค่อนข้างติดเกม เราบอกเขาก็ฟังเรานะคะ เขาเป็นผู้ชายที่น่ารักมากๆ ขี้อ้อนมาก แต่ชอบงอนเราบ่อยๆ ช่วงนั้นมีความสุขมากค่ะ พอผ่านไปเรื่อยๆ เราไปนั่งเล่นบ้านนิว เเม่นิวเขาบ่นนิวเรื่องเรียน นิวไม่พอใจเลยฟึดฟัดเข้าห้อง เรานั่งอยู่ข้างนอก สักพักเเม่นิวบอกว่า " ธรรมดาลูก มันเป็นเเบบนี้ตลอด พูดบ่นอะไรไม่เคยได้ นิวมันเอาเเต่ใจ " หันไปมองเขา เขาน้ำตาไหลเเล้ว เราวางโทรศัพท์เเล้วเข้าไปจับมือเเล้วเช็ดน้ำตาให้เขา เราเลยถามไปว่า "นิวเป็นเเบบนี้นานรึยังคะ หรือเพิ่งเป็น" แม่บอกว่า ตั้งเเต่เลิกกับ เฟช (แฟนเก่าของนิ คบกันได้ 9 เดือน เลิกกันได้ 5 เดือนเเล้ว) เรานิ่ง แม่บอกว่า "ชมช่วยเเม่ด้วยนะลูก คุมมันบอกมันให้เเม่หน่อย เเม่อยากให้มันเรียนจบ" ลืมบอกค่ะว่าเรายุปี2 เราเรียนการอาชีพ นิวยุม.4 เรียนสายตรง เราเลยบอกเเม่ว่า "หนูจะคุยให้นะคะ หนูจะคุมให้ เเม่ไม่ร้องนะ" พูดไปเช็ดน้ำตาไป จับมือเราเเน่นเลย เขาเลยบอกให้เราเข้าไปเรียกนิวออกมากินข้าว เราเลยเข้าห้องนิวไป นิวนอน เราเลยนั่งข้างๆนิว เเล้วพูดกับนิว

เรา : นิว รู้ไหมว่าเเม่ร้องไห้
นิว : เป็นงี้เเหละ
เรา : ทำไมเกเรงี้ล่ะ ทำไมเป็นเเบบนี้
นิวเงียบ
เรา: เพราะอะไร เพราะเฟชหรอ
นิวยังเงียบ เเต่หันหน้ามานอนตักเราเเล้วเอาหันหน้ามาซุกท้องเรา
เรา : ไปเรียนให้เเม่ได้เปล่า อย่าเอาอดีตมาทำลายชีวิตตัวเองดิ (นิวไม่ค่อยเข้าเรียนค่ะ อาทิตย์นึงไปวันนึงงี้ เราก็เพิ่งมารู้)
นิวพยักหน้า ซักพักนิวสั่น กอดเราเเน่น เราตกใจมาก สักพัก นิวร้องไห้... นิวร้องไห้ให้ผู้หญิงคนนั้น เราสั่นเลยค่ะ น้ำตาไหลตาม เสียใจทที่มารู้ว่าเเฟนตัวเองยังไม่ลืม เราพยายามกลั้นน้ำตาไว้ ตั้งเเต่คบมานิวไม่มีเรื่องผู้หญิงเลยนะคะ เราเลยกอดนิว เเล้วพูดกับนิว
เรา : เป็นอะไร เล่าให้ฟังได้ไหม
นิวกอดเราเเน่นกว่าเดิม
นิว : เพราะคำพูด เพราะคำพูดมัน (เสียงสั่นมาก)
เล่าไปน้ำตาไหลไป
เรา : คำพูดอะไร
นิว :มันสัญญาว่าจะกลับมา มันให้รอ มันคุยกับคนอื่น มันแอบคบกับคนอื่น วันที่ 9 (อะไรจะจำเเม่นขนาดนั้น) มันยังไปกินเเม็คโดนอลกับเค้าอยู่เลย ถัดมาอีกวัน มันตั้งสถานะกัน เค้าเลยถามว่าเล่นๆหรอ เพราะเค้าเคยตั้งเล่นๆเหมือนกัน มันบอกเล่นๆ ถัดมาอีกวันเค้าเข้าเฟสมัน มันคบกันจริงๆ (นิวเป็นคนเชื่อใจเเฟนมากค่ะเวลาคบกับใคร จะไม่เข้าเฟสจะไม่ยุ่งเลย นอกจากจะอยู่ด้วยกันถึงจะดู)
ร้องหนักกว่าเดิม กอดเราเเน่นกว่าเดิม เราสั่นไปหมดเลยค่ะ ในหัวคือมีเเค่คำว่า ทำไม ทำไมต้องเป็นเราที่เจอเรื่องเเบบนี้ ยังไม่ลืมทำไมถึงมาคบกับเรา
เรา : นิวยังไม่ลืมใช่ไหม
นิว : ลืมเเล้ว (เริ่มหยุดร้อง)
เรา : นิว แฟนเก่าถ้าพูดถึงเเล้วไม่ร้องไห้ นั่นเเปลว่าลืม เเต่นี่นิวยังร้องอยู่เลย มีอะไรพูดตรงๆ พี่เข้าใจ (เราเริ่มเปลี่ยนศัพท์ จากเค้า เป็นพี่ ตอนนั้นคิดเเล้วว่าจะเป็นพี่น้องกันดีกว่า เเต่เรายังจะช่วยเขาทุกอย่าง )
นิวพยักหน้า
เรา: ยังไม่ลืมเฟชใช่ไหม
นิว : อื้อ
ชาเลยค่ะ ถึงจะบอกว่าเข้าใจเเต่ก็รับไม่ไหวอยู่ดี มารู้ว่าคนที่รักไม่ได้รักเรา
เรา: เดี๋ยวก็ลืม อย่าร้องนะ (ลูบหัว)
นิวก็ร้องอีก กอดเเน่นอีก เรายิ่งรู้สึกเเย่ นี่เราเเฟนที่ว่าคนปลอบใจ สักพักนิวก็หยุดร้อง เราเลยเช็ดน้ำตาให้นิว เเล้วบอกนิวว่า
เรา : งั้นเอางี้ ถ้านิวยังไม่ลืม เราเป็นพี่น้องกันไหม พี่เข้าใจนะ เรื่องเเบบนี้มันต้องใช้เวลา
นิวลุกออกจากตักเเล้วมานั่งข้างหน้าเราเเทน
นิว : จะไปหรอ
เรา : เฮ้อ พี่ก็ไม่รู้ เเต่พี่อยากให้นิวพักบ้าง
นิวเข้ามากอดเราค่ะ เเล้สวร้องไห้
นิว : ไม่ให้ไปนะ อย่าทิ้งเค้า อย่าหายไปเหมือนเฟช
เฟชอีกเเล้ว .. T T
เรา : เเต่นิวยังไม่ลืมเลย
นิว : ลืมแล้ว
เรา : บอกไปเเล้วไง ถาพูดถึงเเล้วยังร้องไห้เเสดงว่ายังไม่ลืม
นิวกอดเราเเน่น แน่นมาก เเน่นจนอึดอัด
นิว : อย่าทิ้งเค้า
คือนิวร้องไห้เเล้วกอดเราอยู่เเบบนั้น ไม่รู้ว่าที่ร้องคือสาเหตุอะไร กลัวเสียเราไป หรือเสียดาย
เราเลยบอกไปว่า : ก็ได้ๆ พี่ไม่เลิกก็ได้
นิวผละออกเเล้วมองเรา สงสารตัวเองมากๆ เจ็บมาเยอะเเล้วอ่ะ แต่ยังเชื่อว่าเราจะได้รับความจริงใจกลับมาบ้างเเค่นั้น เรารีบกลับบ้านเลยค่ะ กลับมานั่งร้องไห้ คือเสียใจมากๆอ่ะ ระบายกับใครไม่ได้เลย ถัดมาอิกสองวันค่ะ เราไม่ได้เจอกัน เรางี่เง่าเพราะเรารู้ยุเก่ใจว่าเขารักใคร เพ้อไปเรื่อยในเฟส เขาไม่สนใจค่ะ ก่อนหน้านั้นที่เรายังไม่รู้ว่าเขายังไม่ลืม คือถามเราตลอดว่าเป็นอะไร เราทะเลาะกัน เเล้วพี่ที่สนิทกับนิวอะคะ เขาทะเลาะกันเเล้วเขามาบอกเราว่าสิ้นเดือนจะเอาตังที่ยืมนิวมาคืน เราเลยตอบไปว่า
เรา : พี่เอาไปคืนมันเองละกัน
พี่ : เป็นอะไรกัน
เรา : เลิกกันเเล้ว
จริงๆยังไม่ได้เลิกค่ะ ทะเลาะกันเเรงมากๆ
พี่ : มีอะไรเล่าให้พี่ฟังได้ไหม
เราเลยเล่าให้พี่เขาฟังว่ามันเปลี่ยนไป ไม่คค่อยสนใจ พูดอะไรเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยฟัง
พี่ : อย่าร้องไห้นะชม น้ำตาชมมีค่ามากกว่านั้น จริงๆพี่รู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับชมเเละนิว
เรา : เร่องที่ว่าเรื่องอะไรพี่
พี่ : ชมจำตอนที่ชมจะกลับมุกดาหารได้ไหม จริงๆมันไม่ได้ร้องหรอก มันเฉยๆ พี่ถามมันว่าจริงจังกับชมไหม มันบอก เฉยๆ (มันมีช่วงนึงเราจะกลับไปยุกับเเม่ เราร้องไห้ เราไม่อยากห่างจากมันเลย เรารักมันมาก พี่เขามาบอกว่ามันก็ร้องเหมือนกัน เเปลว่าตอนนั้นเขาโกหก)
ชาเลยค่ะ จุกมาก ไม่ได้จริงจังอะไรตั้งเเต่เเรกอยู่เเล้ว เเล้วมาบอกว่าชอบทำไม มาคบทำไม คราวนี้เลิกกันเลยค่ะ ร้องไห้ทั้งคืน พอถัดมาอีกวันตอนเย็นมาขอโทษเรา เเล้วบอกให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม ตอนนั้นที่พูดคือไม่ได้จริงจังอะไร เราสับสน เเต่ยังเลือกกลับไปคบกับนิว เพราะการกระทำนิวคือชัดเจน อยู่กับเราก็อ้อนเรา เราเป็นคนใจอ่อน เชื่อใจ เเต่ก็ยังคิดตลอดนะ ว่า เราเพิ่งเข้ามาได้ไม่นาน เราจะลบคนที่อยู่ในใจเขาได้ไหม เพื่อนเราบอกว่า จุดที่จะเป็นไปได้มีสองทาง คือ 1. ถ้าคบกันต่อ คบไปนานๆ เขาจะลืมคนนั้นเอง เพราะเพื่อนเราก็เจอมาเเล้ว จนตอนนี้ยังคบกันอยู่ ให้เชื่อมั่นในตัวเขา สักวันเขาจะเห็นค่าเราเอง เราทำอะไรเพื่อเขาตั้งมากมาย 2. คบนานเเค่ไหนเขาก็ไม่มีทางลืม เพราะนี่มนเป็นรักเเรกของเขา   ถ้าเป็นเพื่อนๆที่อ่านอยู่ เจอเเบบนี้จะทำยังไงคะ