แอบชอบเขามานานได้สักพักแล้วค่ะ ก็รู้ว่าทั้งฐานะและสังคมของเราต่างกันมากๆ โดยเฉพาะหน้าที่การงานของเขามีหน้ามีตา ไอ้เราก็ลูกชาวบ้านธรรมดาๆ

คือเราแอบปลื้มๆแต่เขาไม่รู้ตัวหรอก  คือคิดมาหลายแผนเลยละว่าจะอ่อยยังไงดีให้เนียนๆ ไม่น่าเกลียดเผื่อฟลุคว่าเขาจะสนใจสานต่อ5555

จนเราได้มีของฝากไปให้เขา ตอนแรกก็มโนตามสาวเพ้อฝันว่า เขาจะต้องขอเบอร์ฉันแน่55555

.....แต่ความเป็นจริงแล้ว ดูเขายุ่งมากๆเลยแต่เขาก็มีไมตรีที่ดีมากรับของเราอย่างดี  ไอ้เราก็แหม่...ขอเบอร์ฉันสักหน่อยสิ

แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้  ...คืออยากจะบอกว่าเนี่ยอุตส่าห์เปิดทางฝากของมาให้ตั้งสองครั้งแล้วนะยะ

ถ้าเขาสนใจป่านนี้ก็คงมีแบบขอเบอร์ สานต่ออะไรอย่างเน้    แต่ว่าหลังจากนั้นก็ไม่ได้มีการติดต่อกลับใดๆเลย

ก็ทำใจคิดได้ละล่ะว่า เขาก็ไม่ได้ชอบเราแบบแฟน  ( บางครั้งยังจำเราไม่ได้เลย TT )

แต่อย่างน้อยก็ดีนะที่ได้รู้ความจริงด้วยตัวเองชัดเจน  ว่าเขาไม่ได้สนใจเรา  เราจะได้ไม่เพ้อฝันไปคนเดียว หรือจะได้ไม่ต้องมโนไปเองต่อจากนี้

ได้ทำ ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำล่ะว่ามั๊ย เหมือนกับเราชอบใครสักคนแต่ไม่เคยแสดงความรู้สึกออกไปอ่ะ

คุณก็จะมัวแต่จมปลักอยู่กับการแอบชอบต่อไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด สู้บอกเขาไปเลยไม่ดีกว่าหรอ

จะได้รู้เลยว่าความจริงเป็นยังไง  แต่ละคนก็มีเทคนิคการบอกต่างกันไปอ่ะนะ อาจทางตรงหรือทางอ้อม(ฝากของแบบเรา)

ไม่ได้เสียใจมากมายขนาดนั้นนะ  แต่ก็เศร้าแปปปป... แต่อันที่จริงเขาอาจจะไม่รู้ก็ได้นะว่าเราอ่อยอ่ะ(คือเราเป็นคนเงียบๆหน่อย) ฮ่าๆ  TT  

อีกอย่างความรักของเรากับเขา มันคงเป็นไปได้ยากอ่ะ เพราะเขาเป็นหมอแต่เราเป็นคนไข้