สวัสดีครับ นี้เปนกะทู้แรกของผม ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะครับ
ผมมีแฟนคนนึงครับ ยอมรับเลยเธองี่เง่า เอาแต่ใจครับ เธอเปนคนชอบคนตรงเวลาซึ่งนั้นไท่ใช่ผมแน่ เทออ้วนสูงและขี้บ่น จูจี้และจุกจิก เทอไม่ชอบผชเล่นเกมครับและนั้นก้อไม่ใช่ผม เทอทำอาหารก็ไม่อร่อยครับ งานก้อทำไม่เป็นด้วยครับ เธอตรงข้ามกับผมทุกอย่าง เธอมักบอกว่าเบื่อผม ผมไม่มีเวลา ใช่ครับผมไม่เคยมีเวลาให้เธอเรย เธอบอกผมทำแต่งาน แต่ผมทำงานเผื่ออนาคตของเราครับ เธอบ่นว่าเธอร้อนเวลานั่งรถมอไซ ผมก็พยามทำงานเผื่อหามาให้เธอ แต่เธอก็งี่เง่าเหมือนเดิมครับจนเกิดคำถามว่า ผมทำดีไม่พอหรือป่าว? แต่มีสิ่งนึงที่ทำให้ผมรู้คือความรักที่เธอให้ผมคับ เธอสอนอะไรหลายอย่างคับ เธอเปลี่ยนจากผมที่ไม่เอาไหนกลายเปนคนที่รับผิดชอบ เพราะผมเลือกเธอแล้ว สิ่งที่ผมคิดตอนนี้คือไม่ว่ายังไงผมก็เลือกเธอ
ปล.ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ