เมื่อวันก่อนได้มีโอกาสดูหนังเรื่อง”ไทม์ไลน์ จดหมาย ความทรงจำ” จริงๆ ต้องบอกว่า หนังเรื่องนี้ของคุณ นนทรี นิมิบุตร คาดว่าน้ำตาจะท่วมจอกว่านี้ แต่ ก็ คงจะซึ้งได้ในแบบของมันนะครับ ผมจะตอบใน ส่วนของสมมุติฐาน
หนังว่าด้วยเรื่อง เด็กปี 1 ชื่อ แทน นำแสดงโดย เจมส์ จิ ที่ฝืนความต้องการแม่ตัวเองที่ต้องการให้เรียนเกษตรเพื่อให้กลับไปช่วยงานที่ไร่ มาเรียนกรุงเทพฯคณะทางศิลปะ เพื่อมาเจอกับ จูน นำแสดงโดย เต้ย จรินทร์พร ลูกสาวร้านขายยาที่มาเรียนคณะเดียวกัน ทั้งสองชอบปั่นจักรยาน ความผูกพันเริ่มขึ้น รัก 3 เส้า เคล้าน้ำตาความผูกพันแม่ลูก เพื่อนแฟน เริ่มขึ้น ความเข้าใจตัวเอง การไล่ตามความฝัน การคลายปมในใจ การระลึกถึงอดีต เหล่านี้ถูกบอกเล่าในหนังประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง ซึ่งโดยรวมผมว่า หนังทำได้ดีครับ
สมมุติฐาน (อันนี้เป็นฐานที่ต้องปรับให้เข้าใจตรงกันก่อน อาจจะผิดหรือ อาจจะถูกก็ได้ครับ)
ผมว่าการเขียนจดหมาย นั้น โรแมนติก และ ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีกว่าการเขียนและสื่อสารผ่าน โซเชียล เน็ตเวิร์ก(ซึ่งโดยส่วนตัวเห็นว่าทำให้ความซึ้งมันลดลงพอสมควร จะบอกว่า สื่อสารแบบนี้แต่ทำได้ซึ้งเท่านี้ก็เก่งแล้ว)
การตอบสนองต่อหนังของคนรุ่นหลังที่ผูกพันและเข้าใจโซเชียลเนทเวิร์ก น่าจะมีผลต่อการเรียกน้ำตาของหนัง เพราะว่า ส่วนตัว(เนื่องจากผมเป็นคนผูกพันกับการเขียนอะไรเยอะๆผ่านจดหมาย ผมว่า เดอะ เลทเตอร์ นั้น เศร้ามากครับ ทำถึงด้วย และ เรียกน้ำตาได้มากกว่าเรื่องนี้)
สิ่งที่ผมชอบ
1.ซาวน์แทรก ครับ มันมีกลิ่นอายของ เดอะเลตเตอร์ มาจางๆ แล้วก็ เศร้ามากด้วย โดยรวมเพลงประกอบเศร้า ลองฟังครับ มันเศร้าแม้ไม่มีเนื้อร้องเลย
2.พลอตเรื่อง นั้น แม้จะยุ่งเหยิงไปหน่อย แต่ก็ขมวดปมได้ดี
3.ภาพสวยดี
4.ฉากเรียกน้ำตา 3 ฉาก
ฉากที่แทนดูคลิปการพูดของจูนบนไทม์ไลน์เจ้ากระป๋อง(เทียบเคียงเดอะเลทเตอร์ หนุ่ม = เต้ย , แอน = เจมส์ จิ)
ฉากที่มัทคุยกับจูนเรื่องพ่อของแทน ตอนที่แทน พากองถ่ายพี่อรมาถ่ายทำหนังสั้นที่บ้านที่เชียงใหม่ของ แทน
ฉากที่แทนอ่านจดหมายของมัทที่เขียนถึง พ่อของ แทนที่ตายไปแล้ว(บ่งบอกว่า นางเอกเริ่มเขียนจดหมายระบายความในใจ)
5.ผมชอบ ป๊อก ปิยธิดา แสดงเป็นมัท นะครับ ต้องบอกว่า พูดไม่ต้องเยอะ แต่สีหน้า แววตานั้น เล่นเอาผม เข้าใจตัวละครเลย แสดงเป็น คนพูดน้อยแต่คนอื่นเข้าใจนี่ ผม ว่า ยอดเยี่ยมนะครับ อีกคน ที่ผมว่า แสดงดี คือ เต้ย ครับ รู้สึกว่า เขาเล่นเป็นตัวจูนได้ดี ไม่ขัดเขิน (แสดงว่าตัวละครกับตัวจริงใกล้กันมากหรือเปล่า)
สิ่งที่ผมปรารถนา
หนังมีฉบับ ยังไม่ได้ตัดออก หรือเปล่า ครับ ถ้ามีอยากชมครับ มันต้องดีแน่ๆเลย เหมือนหนังพยายามรวบ เลยใส่ รายละเอียดการปูอารมณ์ได้ไม่หมดจดเท่าไร ถ้าทำมายาวกว่านี้ อีกสัก 20 นาที น่าจะดีครับ นานกว่านั้น อาจจะเป็นหนังที่นานเกินไป
รู้สึกว่าหนังปูความชอบของนางเอกที่มีต่อพระเอกได้ไม่ดีเท่าไร ดูแล้วไม่มีที่มาที่ไป ยกเว้น เรื่อง ความอ่อนโยนของพระเอก ที่ นางเอกเห็นจากพระเอกตอนเอ็นดูเจ้ากระป๋องหมาที่โดนแกล้ง (จึงเกิดเป็นจุดเชื่อม) อย่างอื่น รู้สึกว่ารักเร็วเกินไป แต่ หลังจากรู้ว่านางเอกชอบพระเอก แล้วนี่ทำได้ดีเลยนะครับ ฉากซึ้งขำ โรแมนติก ไม่เลี่ยนเกิน ภาพสวย ได้อารมณ์

สิ่งที่ผมได้จากหนัง
ความฝัน มัทยอมรับว่าความฝัน หรือ การทำไร่ที่ภาคเหนือนั้นเป็นความฝันของแฟนตัวเอง(พ่อของแทน) ไม่ใช่ของตัวเอง แต่ได้ทำตามจนเป็นความฝันของตัวเองไปเสียแล้ว ครับ ยอมทิ้งความฝันตัวเองโดยไม่แม้แต่จะคิด หรือ ไม่คิด ด้วย นั้น ผมว่า “สวย” หรือ “หล่อ” มากนะครับ คุณต้องรักคนนั้นสุดหัวใจมากแน่ๆครับ ถ้ายอมทำแบบนั้น เพราะว่า “ความฝัน” นั้นมีค่ามากนะครับ แล้วคุณละครับ ฝันอะไร อยากทำอย่างที่ฝันหรือยัง มีคนร่วมฝันหรือยัง อยากทำอะไรเพื่อความฝันคนอื่นโดยไม่คิดถึงตัวเองเลย คุณเคยไหม เป็นคุณ คุณจะยอมไหม ?
ความคิด ฉากจบ ผมคิดถึงเพลงความคิดของ แสตมป์ “ได้แต่ฝากความคิดของฉันนั้นไว้ เผื่อวันไหนเธอผ่านมา...” ไม่น่าเชื่อครับ รื้นนิดๆ
ความรัก รัก คือ รัก รักเพราะมีเหตุผลมากเกินไปคงไม่ใช่ รักเพราะสงสารคงไม่ใช่ รักเพราะหลงคงไม่ไช่ รักเพราะเหงาคงไม่ใช่ รักเพราะไม่มีใครคงไม่ใช่ รักคือรัก เป็นทั้งกิริยาและคำนาม “รัก คือ รัก” แต่รักเพราะยอมเปลี่ยนตัวเองไปนิดหน่อยไม่แน่ใจ แต่สุดท้าย รักคือ...เขาที่คุณรัก หรือ รักคือ...คุณที่ต้องเป็นคนให้ความหมายเอง
จดหมาย
ถึงคุณ”มัท” และ คุณ”จูน”
“เขียนระบายถ้อยคำจากหัวใจ เธอจะรู้บ้างไหมใจฉันเหงา
คิดถึงวันที่มีเพียงสองเรา ที่คอยเฝ้าพร่ำคำหวานในวานวัน”
“พิมพ์อักษรเข้าไปในรอยจำ ทุกๆคำเปี่ยมคำรักและความฝัน
ข้อความฉันบนไทม์ไลน์ยามจากกัน โปรดรู้ฉันไม่มีวันไม่รัก...เธอ...”
หวังว่าจดหมายนี้จะตรงใจ”คุณ” และ ขอบคุณสำหรับนิยาม”ความรัก”ในแบบของคุณ
จาก”กาแฟรสจืด”และ “กระบี่เดียวดาย”