จากประสบการณ์จริง ตัวละครจริง ไม่อิงนิยาย อย่าเพิ่งด่า จขกท.นะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า..ย้อนไปเมื่อ 8-9 ปีก่อน เราได้เจอกับผู้ชายคนนึงผ่าน msn ซึ่งตอนนั้นอายุยังน้อย ต่างฝ่ายต่างยังเรียนหนังสือเรื่องความรักยังไม่มีผลกับชีวิตเรามากเท่าไหร่ จนมาวันนึงเราได้นัดเจอกัน แต่เวลานั้นเราคุยกันมาได้เกือบ 2 ปี คุยผ่าน msn โทรศัพท์บ้างเป็นครั้งคราว แต่หลังจากเราเจอกันเราก็ยังคุยกันต่อมาเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่เราห่างกัน และเราไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกัน เราเลยมีแฟนเราบอกเค้า เค้ารับรู้นะ ซึ่งเค้าเองก็มีผู้หญิงคนนึงเค้ามาเหมือนกัน เราคุยกันเกือบทุกวันณ ตอนนั้น แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน สถานะของเราไม่ชัดเจน ตอนนั้นเราทำงานแล้ว แต่เค้ายังเรียนอยู่ปวช. เราเจอกันเพียงครั้งเดียวในวันนั้น และไม่เจอกันอีกเลย จนมาวันนึงเราเลิกกับแฟนที่เราคบ เค้าก็เลิกกับแฟนคนนั้นของเค้าพอดี แต่เราก็ยังไม่ได้คบกันอีก เค้าบอกมีผู้หญิงคนนึงเค้ามาจีบเค้าผ่านทาง hi5 เค้าคุยกันมาตลอดแล้วเวลานั้นเค้ายังมีเราอยู่นะ แต่เราไม่มีใคร จนเรามีแฟนอีกครั้ง เหมือนต่างฝ่ายต่างมีแฟน แต่เรายังคุยกันเสมอ... เดี๋ยวมาต่อนะคะ
ความรักไม่ผิด ผิดที่รักไม่ได้ใช่ไหม
เรื่องมีอยู่ว่า..ย้อนไปเมื่อ 8-9 ปีก่อน เราได้เจอกับผู้ชายคนนึงผ่าน msn ซึ่งตอนนั้นอายุยังน้อย ต่างฝ่ายต่างยังเรียนหนังสือเรื่องความรักยังไม่มีผลกับชีวิตเรามากเท่าไหร่ จนมาวันนึงเราได้นัดเจอกัน แต่เวลานั้นเราคุยกันมาได้เกือบ 2 ปี คุยผ่าน msn โทรศัพท์บ้างเป็นครั้งคราว แต่หลังจากเราเจอกันเราก็ยังคุยกันต่อมาเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่เราห่างกัน และเราไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกัน เราเลยมีแฟนเราบอกเค้า เค้ารับรู้นะ ซึ่งเค้าเองก็มีผู้หญิงคนนึงเค้ามาเหมือนกัน เราคุยกันเกือบทุกวันณ ตอนนั้น แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน สถานะของเราไม่ชัดเจน ตอนนั้นเราทำงานแล้ว แต่เค้ายังเรียนอยู่ปวช. เราเจอกันเพียงครั้งเดียวในวันนั้น และไม่เจอกันอีกเลย จนมาวันนึงเราเลิกกับแฟนที่เราคบ เค้าก็เลิกกับแฟนคนนั้นของเค้าพอดี แต่เราก็ยังไม่ได้คบกันอีก เค้าบอกมีผู้หญิงคนนึงเค้ามาจีบเค้าผ่านทาง hi5 เค้าคุยกันมาตลอดแล้วเวลานั้นเค้ายังมีเราอยู่นะ แต่เราไม่มีใคร จนเรามีแฟนอีกครั้ง เหมือนต่างฝ่ายต่างมีแฟน แต่เรายังคุยกันเสมอ... เดี๋ยวมาต่อนะคะ