ครั้งหนึ่งผมเคยมีเงิน และเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อก่อนผมเป็นคนนิสัยแย่มาก หลงแสงสีเสียง เที่ยวกลางคืน ติดผู้หญิง ภรรยาที่รักคนนั้นได้ทิ้งผมไป และตั้งแต่วันนั้นผมเสียทุกอย่าง ทั้งความรัก งาน เงิน ธุรกิจ บ้าน ญาติพี่น้อง จากชีวิตที่เคยมีทุกอย่าง ชีวิตผมกลับกลายมาติดลบ ผมสำนึกผิดมาโดยตลอด ไม่โทษใคร ทุกอย่างล้วนเป็นฝีมือที่ตัวเองได้ทำเอาไว้ ช่วงเวลาที่ผมต้องลำบาก มีผู้หญิงคนนึงได้เขามาในชีวิตของผม เธอเข้ามาพร้อมความรัก และกำลังใจให้ผมได้มีความหวังอีกครั้ง ผมรักเธอมาก จากนิสัยเดิมๆที่แก้ไม่หาย กลับกลายเป็นว่าผมกลายเป็นคนใหม่ ทุกๆอย่างเปลี่ยนไป โลกกลับมาสดใสอีกครั้ง ผมสัญญากับตัวเองว่าผมจะดูแลผู้หญิงคนนี้ ไม่นอกใจ และจะไม่มีวันทอดทิ้งเธอ ตลอดเวลาระยะที่อยู่กับเธอ 6ปี ผมมีความสุขมากเหลือเกิน อย่างน้อยสิ่งที่ผมได้เคยสัญญาไว้กับเธอ ผมก็ทำเพื่อเธอได้ แต่แล้ว เหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับผม ทุกอย่างที่ผมทำมักจะมีอุปสรรคเสมอ 6ปีเราไม่เคยห่างกันนานเกิน1อาทิตย์เลย ด้วยความตั้งใจและหวังดีของเธอเพื่อจะช่วยหาเงิน เธอขอไปทำงานที่มาเลย์กับเพื่อน 1เดือนก็ออกมา1ครั้ง ผมเชื่อใจเธอ เพราะที่ผ่านมา ผมรู้ดีว่าเธอเป็นคนยังไง สมัยนี้ก็สดวกสบายกว่าเมื่อก่อนเยอะ อยากคุยอยากเห็นหน้าก็งายนิดเดียว ผมเลยไม่คิดอะไรเลยสำหรับส่วนนี้ มีแต่ความเป็นห่วงและสงสารเธอเท่านั้น แต่เราสองคนสัญญาต่อกันจะอดทนและสู้ไปด้วยกันไปให้ถึงฝันของเราให้ได้ แล้ววันนั้นมาถึงเมื่อไหร่ผมจะขอเธอแต่งงานอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เราสัญญาต่อกันว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราทั้งสองก็จะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด จะสู้ไปด้วยกันและจะอยู่ด้วยกันจนกว่าจะตายจากกันไปข้าง ผมเชื่อเธอนะว่าเธอคิดกับผมแบบนั้นจริงๆ แต่ผมสิเป็นผู้ชายที่ไม่เอาไหน ทำอะไรก็มีแต่ปัญหา คอยแต่จะขอให้เธอมาช่วยแก้ไขตลอด เธอเป็นคนเก่งในสายตาผมแม้บางครั้งเธอจะเหมือนเด็กขี้เอาแต่ใจบ้างเป็นครั้งคราว แต่นั้นผมรู้ว่าทำไม เธอจะถามผมเสมอว่าผมรักเธอไหม รักเธอมากแค่ไหน คำถามนี้เธอถามจนเป็นคำติดหูมาตลอดระยะเวลา6ปี ช่วงเวลาหนึ่งที่เราสองคนลำบากมากๆ ถึงขนาดไม่มีเงินเหลือติดตัวเลย ค่าเช่าบ้านไม่ได้จ่ายมา3เดือนจนเจ้าของบ้านต้องมาด่าถึงหน้าห้อง กินมาม่าซองเดียว ที่ผมควานหาเศษเหรียญจนทั่วห้อง และเดินเป็นกิโลเพื่อไปซื้อมาม่าแค่ซองเดียว ถึงขนาดบางครั้งต้องแอบไปเอามะละกอข้างรั่วมาแกงกิน ไม่มีแม้แต่เนื้อชิ้นเดียว แกงเปล่าๆเพื่อให้ได้มีรสชาติ ผมนั่งมองดูผู้หญิงคนนี้กิน น้ำตาผมไหล เธอแบ่งมาม่าให้ครึ่งหนึ่งเพื่อให้ผมทานประทังความหิว ช่วงเวลานั้นผมจำได้ดี ความลำบากที่เราสองคนพบเจอ มันทำให้ผมรักผู้หญิงคนนี้มาก มากเกินที่ผมจะไประแวงเธอในด้านลบ  วันนี้จะ4เดือนแล้วครับที่เธอทิ้งผมไป ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเธอจึงเปลี่ยนอะไรง่ายๆแบบนั้น ยังไม่มีคำตอบจากเธอ ผมเสียใจมากช่วงหนึ่งผมกลายเป็นคนนอนไม่หลับ เธอเลิกงานตีสาม ที่มาเลย์เวลาจะเร็วกว่าเมืองไทย1ชั่วโมง เพราะนั่งรอเธอทั้งคืนเพราะกลัวว่าเธอจะโทรหาแล้วผมไม่ตื่น เธอจะงอนทุกครั้งถ้าคั้งไหนที่เธอโทรมาแล้วผมไม่รับ แต่เดี๋ยวนี้ แม้แต่เพื่อนเฟสเธอยังลบผมทิ้ง ผมเศร้ามาก จนต้องเข้าโรงพยาบาลนอนอยู่หลายวัน ครั้งนึ่งเธอโทรมา เธอรู้ว่าผมนอนอยู่โรงพยาบาลเธอไม่ถามผมซักคำว่าเป็นอะไร ผมเจ็บท้องเพราะช่วงนั้นผมกินอะไรไม่ลงเลย น้ำหนักลดเกือบ10โล คิดว่าคงเป็นแค่โรคกระเพาะทั่วไป แต่แล้วเหมือนสวรรณ์กลั่นแกล้ง ผมเป็นหนัก จนหมอบอกว่าผมเป็นมะเร็งลำใส้ระยะแรก เชื่อมั๊ยครับผมไม่บอกญาติคนไหนเลย เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาผมมีแค่เธอคนเดียวเท่านั้น ผมบอกเธอ แต่เธอเฉยมาก ไม่มีแม้แต่คำถาม และความห่วงใยเหมือนแต่ก่อน   ชีวิตผมเหมือนไร้สิ้นหนทางอีกครั้ง ผมไม่รู้ว่าจะเอาอะไรกับชีวิตดี ร้องไห้ทุกคืน ภาพเก่าๆ ที่นอน เสื้อผ้าของเธอตีกตาที่เธอชอบกอด ยังอยู่ในห้องนั้น เธอเปลี่ยนไปมากเลยครับ แค่ไม่กี่วันเองที่เธอรู้จักผู้ชายคนนั้น เมื่อก่อนเธอไม่เคยเป็นแบบนี้ เดี๋ยวนี้เธอดื่ม เที่ยว ติดหรู เขาคงมีดีกว่าผมนะแหละเธอคงอยากให้ผมเห็นและคงไม่อยากให้ผมเป็นห่วงเธออีก เธอรู้จักผมดีว่าผมจะไม่โกรธในสิ่งที่เธอทำ ก็นั้นแหละครับ ไม่โกรธเธอเลย  เธอโพสโรงแรมหรูกับผู้ชายคนนั้นลงเฟส เพื่อจะสื่อให้รู้ว่าตอนนี้เธอมีความสุขมาก ที่ผ่านมาผมห่วงเธอมาตลอด เธอคงอยากให้ผมรู้ว่าไม่ต้องห่วงเธออีก

....วันนี้ผ่านมาจะสี่เดือนแล้ว บางส่วนผมก็เริ่มที่จะทำใจได้แล้วครับ คงไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้ คิดถึงแต่สิ่งดีๆที่เราเคยร่วมทำด้วยกันมา เพราะรัก ผมจึงอยากให้เธอโชคดี สำหรับผมคงทำได้แค่ยินดีไปกับเธอ  ก็ดีเหมือนกันเพราะหลังจากนี้ก็ไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง ผมคงทนไม่ได้ถ้าเห็นเธอต้องมาลำบากอีก ผมอยากให้ผู้ชายคนนั้นรักเธอเหมือนที่ผมรัก อยากให้เขาไม่ทอดทิ้งและไม่ทำร้ายเธอ อยากให้เขาเข้าใจในทุกๆสิ่งๆที่เธอเป็น เธอเป็นคนที่เข้าใจง่าย แม้บางครั้งเธอจะเหมือนเด็กบ้าง นั้นเพราะเธออยากให้คุณเอาใจ เวลาเธอโกรธ ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวเธอก็หาย ห้ามเถียงเด็ดขาด ไม่ว่าจะถูกหรือผิด ช่วยอยู่ข้างๆเธอเวาลเธอร้องไห้ เวลาคุณจะไปไหนพาเธอไปด้วย ห้ามนอกใจเธอเด็ดขาด บอกรักเธอบ่อยๆ เธอชอบมาก เวลานอนเธอชอบหนุนแขน รอเธอให้หลับก่อนแล้วค่อยเปลี่ยนท่า ทนหน่อย อย่าเล่นกับเธอเวลาเธอหงุดหงิด เดี๋ยวเธอจะมาเล่นกับคุณเอง เธอเป็นคนที่ดูง่าย จริงจังและจริงใจ ถ้าทำแบบนั้นได้ แค่นี้ผมก็ไม่ห่วงอะไรแล้ว ผมคงบอกคุณไม่ได้เพราะคุณคงไม่เข้าใจ ได้แต่หวังลึกๆว่าคุณคงจะรักเธอจริงๆ เพราะข่าวคราวที่นั้นมันทำให้ผมห่วงมาก สำหรับผู้หญิงไทยไปทำงานที่นั้น


**โชดดีนะบื้อ เผื่อว่าวันไหนบื้อได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้  อีตูดคนนี้ยังรักและเป็นห่วงบื้อเสมอ อีตูดคนนี้ขอเป็นกำลังใจให้นะ ก็ไม่รู้จะได้จะได้เห็นวันที่แสนสุขของบื้อหรือเปล่า อีตูดอยากบอกว่า อีตูดขอบคุณกับทุกสิ่งที่บื้อทำเพื่ออีตูดมาโดยตลอด อีตูดไม่เสียใจที่ได้รักคนอย่างบื้อ วันนี้อีตูดเห็นบื้อมีความสุขอีตูดก็สุขด้วย รักของอีตูดที่มีให้บื้อมันเยอะมาก มากจนยากที่จะเกลียดบื้อลง อีตูดทำใจได้แล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกรักบื้อนะ อีตูดยังอยู่ที่เดิม บื้อรู้นิ วันไหนที่ไม่มีใคร บื้ออย่าลืมอีตูดนะ กลับมาหาอีตูดได้เสมอ มือใหญ่ๆที่บื้อชอบจับมันยังรอบื้ออยู่นะ สัญญาที่อีตูดเคยให้ไว้ อีตูดจะเก็บเอาไว้ เผื่อว่าวันนึงบื้อกลับมา อีตูดจะได้เอาออกมาใช้กับบื้ออีกครั้ง อีตูดจะเข้มแข็งและรักษาตัวให้ดี บื้อไม่ต้องห่วงนะ วันไหนที่บื้อคิดถึงอีตูดบื้อรู้ใช่มั๊ยว่าต้องทำไง บื้อแค่มองบนฟ้า อีตูดก็คือดวงดาวที่เฝ้ามองบื้ออยู่ห่างๆด้วยความรักและเป็นห่วง แม้บางคราว มันอาจจะมองไม่เห็น แต่มันก็ไม่ได้หายไปไหน มันยังอยู่ที่เดิม เรื่องราวเก่าๆมันยังคอยรอให้บื้อมาสานมันต่อ ไม่เป็นไร อีตูดรอได้ บื้อคือคนพิเศษ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม อีตูดเชื่อว่า สิ่งที่บื้อทำ มันมีเหตุผล อีตูดคนนี้จะเป็นของบื้อแค่คนเดียว รักบื้อเสมอ***