ไม่มีสปอย์นะ



---------------


สวัสดีเพื่อน โตขึ้นมากับแฮร์รี่และโลกเวทมนต์ใช่ไหม แน่นอนละ เราโตขึ้นมาพร้อมกับเด็กผู้ชายมีแผลเป็นรูปสายฟ้าผู้ทำให้เราไม่กลัวนกฮูกอีกต่อไปจริงๆ พอมันทำเป็นภาพยนต์พวกเราก็เกาะขอบจอรอ รู้สึกถึงชัยชนะเวลาคุยกับเด็กคนอื่นที่ไม่ได้อ่านหนังสือ

เราไม่อยากให้เรื่องราวจบลง เรายังอยากเดินทางไปเยี่ยมแฮร์รี่ อ่านการ์ดกบชอคโกแลตไปกับเขา ยังสำรวจร้านของเฟรดกับจอร์จไม่ทั่วเลย ฮอกมี้ดด้วย และเฮ้... ไปเยี่ยมโรงเรียนอื่นกันบ้างสิ ฉันอยากไปกับเธอ

พวกเรานักอ่านเป็นเหมือนผู้ที่จุ่มหน้าลงไปในความทรงจำของคนๆ หนึ่ง เดินทางไปได้แค่ในความทรงจำของเขาเท่านั้น แต่เรากับไม่ได้หลงรักแฮร์รี่หรอก เรารักโลกทั้งใบของเขาเลยละ


------------------


นวนิยายเรื่อง แฮร์รี่ พอตเตอร์ ได้สร้างจักรวาลหนึ่งที่แข็งแกร่งขึ้นมา สร้างโลกทั้งใบที่เราไปเยี่ยมได้โดยหาความไม่สมจริงไม่เจอ เหมือนเราเดินทางไปเวนิส ไปแอฟริกา ไปป่าอะเมซอน เรากวาดซื้อของที่ระลึกทุกอย่างเพราะเราหลงใหลในเมืองนั้น อย่างที่เราซื้อหนังสือสัตว์มหัศย์จรรย์และถิ่นที่อยู่  หนังสือนิทานของบีเดิลยอดกวี ถ้ามีตำราพยากรณ์ศาสตร์ หรือการป้องกันตัวจากศาสตร์มืดออกมา เราก็คงซื้อมันไม่พลาดสักเล่ม
การท่องเที่ยวของพวกเราจบลงเมื่อแฮร์รี่ส่งลูกๆ ขึ้นรถไฟไปฮอกวอต์ พวเราผู้ชมตามไปไม่ได้
พวกเราต้องออกจากโลกใบนั้นแล้ว


--------------------


ภาพยนต์เรื่อง Fantastic Beasts and Where to find Them ได้ส่งการ์ดเชิญให้กลับไปเยี่ยมเยียนด้วยรักและคิดถึง ต้อนรับเราด้วยกอดแน่นๆ จบลงด้วยเสียงกริ๊งของแก้วบัตเตอร์ในมือของเราและกริลเดวัลล์

ฉันเดินตัวลอย หุบยิ้มไม่อยู่ตอนที่กำลังต่อคิวซื้อตั๋วหนัง ความรู้สึกเหมือนตอนที่กำลังเดินทางกลับบ้านหลังจากไม่ได้กลับมาสองปี เหมือนเนื้อกำลังเต้น ถึงกับยิงฟันยิ้มให้ฝรั่งรุ่นเดียวกันที่มาดูคนเดียวเหมมือนกัน ต่อคิวซื้อตั๋วถัดจากกัน แถมยังดันนั่งข้างๆ กันอีก

โอ้ย ฉันกำลังกลับบ้าน

ไม่ได้ไปหาแฮร์รี่หรอก เราไม่ได้อยากเจอแฮร์รี่เลย อีตาแฮร์รี่เป็นแค่คนที่เราบังเอิญไปเที่ยวด้วยตอนไปอยู่บ้านหลังนั้นเฉยๆ เราแค่อยากกลับไปที่นั่น
ทันทีที่ชื่อคุ้นหูแว่วออกมา อย่างดัมเบิลดอร์ ฮอกวอร์ต อังกฤษ มักเกิ้ล เลสแตรงจ์ ฉันก็แทบจะยื่นหัวทะลุจอเข้าไปหาคนเหล่านั้นในจอหนัง อยากตะโกนแล้วทุบคนข้างๆ ขี่นิ้วไปข้างหน้าแล้วโดดบอกว่า นั่นไง! นั่นไง! จำเขาได้ไหม คิดถึงจังเลย

อยากเห็นจังเลย

เรารู้ว่าเราจะตามดูมันทุกภาคเหมือนเดิมนั่นแหละ
และได้โปรด โรลลิ่ง ได้โปรดส่งตั๋วเชิญมาให้เราอีก
เราอยากไปบ้านหลังนั้นอีก


-------------


Fantastic Beasts and Where to find Them ไม่มีการเขียนเป็นหนังสือ ซึ่งฉันก็ว่ามันพอแล้วกับตัวหนัง ถ้าจะมีก็ไม่อยากให้หนังสือออกมาให้เห็นก่อนหนังจบ เจเคทำได้ดีแล้วกับการเปลี่ยนอารมณ์ออกไปบ้าง จากแฟนหนังสือสู่ภาพยนต์ เป็นลากคนชมภาพยนต์กลับสู่หนังสือ

สเน่ห์ทุกอย่างของมัน คือยังคงบอกให้รู้ว่าเวลาคุณมาที่นี่คุณจะอบอุ่นใจ ต่อให้มีคนนิสัยเสีย เรื่องราวแย่ๆ แต่รอยยิ้มของมักเกิ้ลก็มีเต็มที่ น้ำใจของผู้วิเศษก็เหมือนเดิม ต่อให้อารมณ์เสียมาทั้งวัน แต่ฉันยอมยื่นหน้าให้จูบแก้มเลยถ้าคุณไม่หลุดขำสักแอะ


ฉันไม่ได้สนใจอะไรมากกับความสมเหตุสมผลของตัวบท
แรงจูงใจตัวละคร การตัดต่อ หรืออื่นๆ


.... ก็แน่ละ ฉันรู้จักพวกเขามานาน ฉันมีอคติเต็มที่ยอมรับเลย


ฉันชอบที่คนเขียนหนังสือสัตว์มหัศจรรย์คนนั้น แสดงความเงียบเวลาอยู่กับมนุษย์ และแผ่รังสีความอุ่นเมื่ออยู่กับสัตว์ออมาได้ ฉันเข้าใจเขานะ แม้ว่าการอ่านสปอยไปก่อนทำให้บังเอิญจำขึ้นมาได้ว่าเขาคือคนเดียวกับที่แสดง เดนนิชเกิร์ล ทำให้เผลอเเวบเอาท่าเอียงหน้าลงไปทับกับท่าช้อนสายตาในหนังเรื่องเก่าบ้างสักหน่อย แต่พยายามนึกยังไง อินเนอร์ข้างในก็ไม่เหมือน อาจคล้ายกันบ้างเวลาใช้อารมณ์รู้สึกผิดมาแสดง แต่รวมๆ แล้ว ถ้าไม่มีใครเตือนฉันก็ไม่ได้สนใจเลยว่าเขาเคยแสดงเป็นสาวประเภทสองมาก่อน


โอ้โห
บทความนี้เต็มไปด้วยอคติ
พอดีอยากจะชวนคนที่ไม่เคยไปเที่ยวโลกเวทมนต์ให้ลองไปดูบ้างน่ะค่ะ
คนขาประจำอคติบังตาหมดแล้ว มีแต่ความอบอุ่นหัวใจเต็มตื้อไปหมดเลย แหะๆ



ช่วงขายของ  จอมเขียนอยู่ประจำใน https://www.facebook.com/yommi.jom  และ  https://storylog.co/lulla  ค่ะ