"เพื่อนเห็นเป็นเราแต่ไม่ใช่เรา"  นี่เป็นครั้งแรกที่เขียนเรื่องลงกระทู้ ไม่รู้น่ากลัวหรือไม่น่ากลัวนะ แต่สำหรับเราหลอนสุด ๆ เริ่มเลยละกันนะคะ เหตุการณ์ตอนนั้นเกิดขึ้นในช่วงที่เราอยู่ปี 1 ศึกษาอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ในจังหวัดที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งการศึกษา เพราะมีสถานศึกษาเยอะที่สุด วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่ 13 แต่จำไม่ได้ว่าเดือนอะไร เพื่อนเราเดินทางจากขอนแก่นมาหาเรา เรามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันที่เรียนอยู่มหาลัยเดียวกัน จึงนัดกันไปกินข้าว ขออธิบายก่อนนะคะเพื่อนในกลุ่มเรามี 5 คน และมีแฟนเรามาแจมด้วยอีกคน  รวมเป็น 6 คน เลยตกลงกันว่าไปนอนที่ห้องเราทั้งหมดเลย เพราะห้องเรากว้างมาก ห้องที่เราไปพักมีแต่ห้องเปล่า ไม่มีเตียงที่ทางหอพักจัดให้ ไม่มีแม้แต่พัดลม ส่วนที่นอนเราก็ซื้อเอง เพื่อน ๆ ก็นอนเรียงรายกันไป คุยกันจนหายคิดถึง สักพักเพื่อนเราคนนึงก็บอกว่า เฮ้ยยย วันนี้ศุกร์ 13 จะมีผีออกมามั้ยว่ะ กุกลัวว่ะ แต่ก็ไม่มีใครสนใจอะไร เราเลยบอกว่า ดึกแล้วนอนเถอะ ป่ะๆ ๆ นอนกัน พรุ่งนี้กูจะตื่นใส่บาตรกับแฟนกูแต่เช้า พวกไปใส่ด้วยกันมั้ย ? เพื่อนเราก็บอกว่าตื่นทันก็ใส่ไม่ทันก็ใส่ว่าแต่อ่ะ ตื่นทันหรอ พอเพื่อนพูดแล้วมันก็หัวเราะ เราก็พากันนอน พอตื่นเช้าขึ้นมาก็เห็นเพื่อน 2 คนนอนคลุมโปงแต่ไม่คลุมตาไว้นะคะ เราเห็นตามันปริบ ๆ เราเลยถามว่า อ้าว ตื่นแล้วหรอ ? มันเลยบอกว่าตื่นเพราะเสียงแกอาบน้ำนั่นแหล่ะ ? ไอ่เราก็ งง เราไปอาบน้ำตอนไหน เพราะเราก็เพิ่งตื่น แล้วเพื่อนอีกคนนึงก็บอกว่า...ตื่นเพราะแกมานั่งบังพัดลมนั่นแหล่ะ แล้วใส่ทำไมชุดนักศึกษาวันนี้วันเสาร์ แล้วนั่งก้มหน้าเหมือนคนกำลังอกหักแบกโลกทั้งโลกไว้คนเดียว เฮ้อออ แล้วนี่ได้ใส่บาตรรึยัง อ้าวนี่เปลี่ยนชุดมาใส่ชุดนอนทำไม ? พอเราได้ยินแบบนี้เราอึ้งเลยค่ะ ได้แต่ปฏิเสธเพื่อนไปว่าเราไม่ได้อาบน้ำและไม่ได้มานั่งบังพัดลมมันจริง ๆ เพราะเราก็เพิ่งตื่น ทะเลาะกันจนเสียงดังเพื่อน ๆ เราอีก 2 คนรวมถึงแฟนเราก็ตื่น เราก็ถามไปว่าได้ยินเสียงคนอาบน้ำมั้ย เพื่อนอีกคนที่เพิ่งตื่นก็บอกว่าไม่นะ ส่วนเพื่อนคนที่เห็นเรานั่งบังพัดลมใส่ชุด นศ มันก็เถียงแบบจริงจังมากว่ามันเห็นเราจริง ๆ หลังจากนั้นเราก็เริ่มกลัวห้องตัวเองหลังจากที่ความเงียบมาเยือน คืนนั้นเราอาบน้ำประมาณ 5 ทุ่มกว่า ๆ อาบไปก็หลอนไป จู่ ๆ เราก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องเรา 3 ครั้ง เราเลยไม่ได้สนใจเพราะเราคิดว่ายังไม่ไปเปิดดีกว่า เงียบไปซักพักก็เคาะรัว ๆ มาอีก แบบรัวเลยค่ะ เราก็ตกใจ คิดไปคิดมาว่าจะไปเปิดมั้ย เลยตัดสินใจเดินไปเปิดประตูห้อง แต่ไม่มีใคร เราก็ตกใจ ใจนึงก็คิดว่าเคาะห้องข้าง ๆ รึป่าว หลังจากนั้นมาก็มีเสียงเคาะประตูห้องตลอดเลยค่ะ บางทีก็เป็นตอนที่เรานอนแต่ไม่ไปเปิดนะคะเพราะกลัวมากแต่มั่นใจมากว่าเป็นห้องเราไม่รู้ว่าผีหรือโจรแต่เราได้ยินเคาะประตูห้องเราแบบนี้ทุกวันจนเราหลอนไปเลยค่ะ เลยตัดสินใจย้ายออก เพราะด้วยความที่กลัวเสียงเคาะประตู ประกอบกับเรื่องที่คนนึงเพื่อนได้ยินเสียงเราอาบน้ำ และเพื่อนอีกคนนึงเห็นเรานั่งอยู่ปลายเท้ามัน นั่งบังพัดลมใส่ชุด นศ เราหลอนมาก เราพักอยู่คนเดียวนะคะ แต่เหมือนไม่ได้อยู่คนเดียว เรื่องก็มีแค่นี้แหล่ะค่ะ ถ้าเล่าผิดพลาดหรือน่าเบื่อก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ