มโน+วิเคาระห์เรื่องต่างๆในเรื่อง Your Name สำหรับคนที่ดูแล้ว (สปอยแหลก)

** อันนี้ความคิดเห็นและมโนส่วนตัวล้วนๆนะ หลังจากได้ไปดูมา


จริงๆ ผมว่ามิซึฮะ น่าจะจดจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้บ้างแหละ เพราะเรื่องส่วนใหญ่ที่เกิด มันเกิดขึ้นที่ timeline ของ มิซึฮะ ถึงแม้ว่า timeline ปัจจุบัน ทั้งคู่ก็ต่างจำกันไม่ได้ แต่หากมิซึฮะนึกย้อนถึงเหตุการณ์อุกาบาตชนหมู่บ้านล่ะ ลองอ่านสิ่งที่ผมวิเคราะห์นะ ไล่ย้อนไปลำดับ
>เหตุที่ชาวอิโตโมริ รอดมาได้เพราะอะไรล่ะ?
   ตามข่าวท้ายเรื่องประมาณว่านายกเทศมนตรี(พ่อของมิซึฮะ) อพยพชาวเมืองไปยังบริเวณ รร เพราะกำลังฝึกซ้อมหนีภัย ทำให้ทุกคนในอิโตโมริรอดตายอย่างปาฏิหารย์

>แล้วทำไมพ่อของนางเอก(นายกเทศมนตรี)ถึงอพยพชาวเมืองล่ะ?
เพราะว่านางเอกเป็นคนมาขอร้องพร้อมกับแววตาอันมุ่งมัน คนเป็นพ่อย่อมต้องเชื่อ(ตามสไตล์อนิเมะญี่ปุ่น)หรืออาจจะรู้ตั้งแต่แรกอยุ่แล้ว จากแม่นางเอก? ด้วยที่เป็นนายกเทศมนตรี หากจู่ๆประกาศให้ทุกคนในเมืองอพยพไปยัง รร เพราะจะมีอุกาบาตพุ่งชนบริเวณจัดงานเทศกาล ในตอนนั้น คนคงไม่เชื่อ ถึงเชื่อก็แค่ส่วนน้อยเพราะว่า ข่าวใน TV มันบอกว่าเศษอุกาบาต จะเผาไหม้หมดก่อนจะถึงพื้น ด้วยเหตุนี้ผมคิดว่าพ่อนางเอกจึงใช้ข้ออ้างฝึกซ้อมหนีภัย เลยขอความร่วมมือจากทุกๆคน ให้ไปรวมตัวกันที่ รร ?(ถ้าเป็นคนญี่ปุ่นต้องให้ความร่วมมือแน่นอน อย่าเอามาเปรียบกับนิสัยของคนไทยนะ 55+) เพราะเหตุนี้ทำให้ชาวอิโตโมริ รอดมาได้

> แล้วทำไมนางเอกถึงต้องมาขอร้องพ่อให้อพยพชาวเมืองล่ะ?
เพราะพระเอกที่ย้อนเวลามาสลับร่างกับนางเอกนั้น ได้มาเตือนนางเอกและทำให้นางเอกเห็นเหตุการณ์จาก timeline เดิมว่าเมืองโดนอุกาบาตชน (ฉากอุกาบาตชนที่นางเอกเห็นซึ่งเห็นจากความทรงจำใน timeline เดิม ตอนนั้นนางเอกอยู่ในร่างของพระเอกที่อยุ่ใน timeline ปัจจุบัน ที่ยืนอยู่ขอบดินตรงที่เรียกว่า ยมโลก ที่มองเห็นหมุ่บ้านที่มีรอยอุกาบาตชน ก่อนที่ทั้งคู่จะเจอกันและสลับร่างคืน)และหลังจากนั้นนางเอกก็จำอะไรเกี่ยวกับพระเอกไม่ได้ จำได้เพียงว่ามีคนๆนึงที่เธอรัก(แต่ไม่รู้ว่าเขาคือใคร)และฉากที่อุกาบาตชน(มีฉากนึงตอนท้ายๆที่การไฟฟ้าหมู่บ้าน เทสซี่ถามนางเอกว่า เธอมั่นใจหรอว่าอุกาบาตจะชนหมู่บ้านจริงๆ นางเอกได้ตอบกลับไปว่า "ชั้นเห็นมากับตา" ทั้งที่ลืมชื่อพระเอกไปแล้ว แสดงว่าความจำส่วนนี้ก็ไม่ถูกลบไปน่ะสิ? )  ถึงแม้จะจำพระเอกไม่ได้แต่ก็ต้องมีตะขิดตะขวงใจบ้างแหละว่า ทำไมต้องมาบอกพ่อว่าอุกกาบาตจะชนหมู่บ้าน แล้วเธอไปทำอะไรที่ขอบดินตรงยมโลก อ้อ!! อย่าลืมนะว่าเหตุการณ์พวกนี้มันเกิดขึ้นใน timeline ของนางเอก ผมเลยคิดว่านางเอกน่าจะจำอะไรๆได้ แต่แค่จำอะไรที่เกี่ยวกับเพระเอกไม่ได้และอย่าลืมนนะ ว่าที่มือนางเอกมีคำที่พระเอกเขียนติดอยู่ ทั้งที่จำพระเอกไม่ได้แล้ว ถ้าเป็นผมก็คงถ่ายรูปเก็บไว้ เมื่อเห็นก็ต้องคิดแหละว่า คนๆนั้นที่เขียนเขาเป็นใครกันนะ? และเขาชื่อะไร?

> ทุกครั้งที่พระเอกและนางเอกตื่นนอนขึ้นมาใน timeline ของตัวเอง เรื่องที่เกิดขึ้นตอนไปอยู่อีกร่างนึงจะค่อยๆถูกลืมไป เหมือนตื่นจากฝันนั่นแหละ แต่ใช่ว่าจะลืมไปทั้งหมดนะ แต่จำได้แค่ลางๆเท่านั้น เหมือนกับตอนที่พระเอกจำได้ลางๆว่าเคยไป ตรงที่ๆเรียกว่ายมโลก พอมาถึงพระเอกก็จำได้เลยว่าตัวเอง(ตอนอยู่ในร่างนางเอก) ได้เคยเอาสาเกมาถวายแด่พระเจ้า แถมจำได้ด้วยว่าด้านซ้านเป็นของตน ด้านขวาเป็นของยทซึฮะ(น้องสาวนางเอก) ผมว่าตรงนี้น่าจะเป็นส่วนสำคัญต่อท้ายเรื่องนะ
>ทุกเหตุการณ์ในอดีตเปลี่ยนไปตั้งแต่ที่พระเอกได้ย้อนเวลากลับไปสลับร่างกับนางเอกเพื่อแก้ไขอดีตหลังจากที่กินสาเกและขอโอกาสกับเทพเจ้า? เพราะว่าเหตุการณ์ในอดีตได้เปลี่ยน เลยทำให้ความทรงจำของทุกคนและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับอิโตโมริ ทั้งหมดถูกเขียนขึ้นมาใหม่รวมถึงความทรงจำของพระเอกด้วย แสดงว่าความทรงจำว่าเคยสลับร่างกับนางเอกก็ถูกลบไปด้วยน่ะสิ เพราะว่าความทรงจำเหล่านั้นมันเกิดขึ้นจาก timeline เดิมของนางเอก? แต่ว่าพระเอกได้เจอกับนางเอกหลังจากที่พระเอกย้อนเวลากลับไปสลับร่างกับนางเอกไม่ใช่รึ? แสดงว่าการเจอกันของพระเอกนางเอกก็เหมือนเป็นเหตุการณ์แรกที่ทั้งคู่ได้เจอกัน หลังจาก timeline ในอดีตถูกเขียนใหม่ เหตุการณ์ครั้งนี้จึงเหมือนเป็นฝันแรกที่ได้เจอกัน แต่พอตื่นจากฝันทุกอย่างก็เลือนหายไป ?

....หากตื่นจากฝัน สิ่งที่ฝันก็จะเลือนหายไป จำได้เพียงลางๆ เว้นซะแต่ว่าได้พบกับสิ่งที่อยู่ในฝันนั้นในโลกความจริง เช่นเดียวกับที่พระเอกจำได้แค่รางๆว่ามีที่ๆนึงบนหุบเขาที่เคยไป พอไปถึงที่นั่นพระเอกจำได้ทันทีเลยว่า ตรงนั้นเรียกว่ายมโลก และตัวเอง(ในร่างนางเอก)เคยเอาสาเกมาถวายแด่พระเจ้าด้วย และจำได้แม้กระทั่งของตัวเองอยู่ซ้าย ของยทซึฮะ(น้องสาวนางเอก)อยู่ขวา
....ดังนั้นฉากสุดท้าย "เดี่ยวก่อนครับ!! เราเคยเจอกันที่มาก่อนหรือเปล่าครับ?"เมื่อทั้งคู่ได้เจอกันจริงๆบน timeline เดียวกันและได้ถามชื่อของอีกฝ่ายแล้ว ผมว่าต่อมความทรงจำของทั้งคู่คงทำงานทำให้จำกันได้น่ะแหละ 55+
หัวใจหัวใจ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่