ธาตุที่ทำให้ตั้งอยู่  ชื่อว่า  ปฐวีธาตุ.   ธาตุที่ประสานให้ติดอยู่   ชื่อว่า
อาโปธาตุ.   ธาตุที่ทำให้อบอุ่น   ชื่อว่า   เตโชธาตุ.   ธาตุที่ทำให้เคลื่อนไหว
ชื่อว่า  วาโยธาตุ.  ธาตุที่ถูกต้องไม่ได้  ชื่อว่าอากาศธาตุ.  ธาตุที่รู้แจ้ง ชื่อว่า
วิญญาณธาตุ.
           บทว่า  อนตฺตโต  อุปคจฺฉึ  ความว่า   เราย่อมไม่เข้าถึง   (คือยึด
ครอง)  โดยส่วนแห่งอัตตาว่า  นี้เป็นอัตตา.
           อนึ่ง   ย่อมไม่เข้าถึงธาตุทั้งหลายที่เหลือซึ่งอาศัยปฐวีธาตุ    และอุปา-
ทายรูป.          แม้อรูปขันธ์ทั้งหลายก็อาศัยปฐวีธาตุโดยปริยายหนึ่งเหมือนกัน
เพราะวัตถุรูปทั้งหลายที่อรูปขันธ์ทั้งหลายนั้นอาศัย        ก็อาศัยอยู่กับปฐวีธาตุ
เพราะฉะนั้น   เมื่อกล่าวว่าย่อมไม่ยึดครองธาตุที่เหลืออันอาศัยปฐวีธาตุ   ย่อม
กล่าวว่า    เราย่อมไม่ยึดครองแม้รูปธรรมและอรูปธรรมที่เหลือทั้งหลาย     ว่า
เป็นอัตตา.   ก็ในบทที่ว่า   อาศัยอากาศธาตุ   ภูตรูปและอุปาทายรูปแม้ทั้งหมด
ชื่อว่า  อาศัยอากาศธาตุ   โดยเป็นอวินิโภครูป.   อรูปขันธ์ทั้งหลายที่มีรูปวัตถุ  
เป็นที่อาศัย   ก็ชื่อว่า   อาศัยอากาศธาตุเหมือนกัน.   เมื่อเป็นอย่างนั้น   แม้ใน  
ที่นี้       รูปและอรูปย่อมเป็นอันถือเอาแล้วทีเดียว.     ส่วนในบทที่ว่า     อาศัย
วิญญาณธาตุ    ขันธ์  ๓  ที่เกิดร่วมกัน   และรูปที่มีจิตเป็นสมุฏฐาน  เป็นรูป
อาศัยวิญญาณธาตุดังกล่าวมานั้น   รูปและอรูปย่อมเป็นอันถือเอาแล้วทีเดียว.