อ่านกระทู้คนอื่นๆมาเยอะ. นี่คือการตั้งกระทู้ครั้งแรกของฉัน ฉันอายุ27ปี อยู่กับแฟนมีลูกคนแรกตอนอายุ18 ตอนนี้มีลูก2คนแล้วค่ะ ชาย1หญิง1 ตลอดเวลา9ปีที่อยู่ด้วยกัน เรา2คนพยายามสร้างเนื้อ สร้างตัวมาตลอด ตอนนี้มีรถกะบะ1เก๋ง1มอไซ1 ถึงจะยังผ่อนอยู่ แต่ฉันคิดมาตลอด ถึงเราจะเริ่มต้นตั้งแต่ยังไม่พร้อม. ตั้งแต่เรียน ฉันไม่เคยท้อ พยายามสร้าง. เดินไปข้างหน้ามาตลอด ขนาดแฟนเราถึงจะอายุเท่ากัน เรียนไม่จบเหมือนกัน เค้าก้อขอเรียนต่อ ปวส.เพื่อเอาวุฒิมาเพิ่มเงินเดือน เราก้อช่วยค่าเรียน ทำรายงานให้ จนเรียนจบ 9ปีที่อยุ่ด้วยกันถือว่าไม่น้อยเลยนะ เค้าเป็นคนดีมา5ปี 4ปีหลังหน้าที่การงานดีขึ้น เงินเดือน2หมื่นอัพ สังคมเพื่อนไฮโซมากขึ้น เริ่มซื้อเสื้อผ้าแบรนในห้าง จากแต่ก่อนซื้อตลาดนัด เริ่มออกเที่ยวกลางคืน เริ่มกลับบ้านไม่ตรงเวลา อ้างว่ามีโอ หัวหน้าให้ไปออกไปเอาของ แก้งาน สารพัดจะบอกเรา
อยุ่บ้านก้อเข้าห้องน้ำนานครึ่งชั่วโมง เล่นโทรศัพท์ อยู่ด้วยกันก้อไม่ค่อยคุยกัน ห่างกันออกไปเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ่อยขึ้นและหนักขึ้น เจ้าชู้เริ่มติดพัน ผญ.มากขึ้น จับได้เปนร้อยๆครั้ง
เราเกือบจะเลิกกันหลายครั้ง แต่ยังสงสารลูก ยังเล็กติดบ้านแฟนมาก พาไปไหนทีร้องกลับบ้านตลอด สองจิตสองใจหลายครั้ง จะเอาไงกับชีวิตดี ออกมาก้อมีแต่ตัวล่ะ เริ่มนับ1ใหม่ หลายๆอย่างที่ซื้อร่วมกันเปนชื่อทางแฟนหมด มีเก๋งคันเดียวชื่อเรา ลูกอีกล่ะ คิดมากมาตลอด แต่ยังไม่ตัดสินใจเด็ดขาดซักที ง้อทีไร เราก้อกลับมาทุกที
มาครั้งนี้ เค้าเงียบ เราเงียบ เฉยชา ห่างกัน เราไม่อยากไปสนใจ หรือยุ่งไรกะเค้ามาก กลัวไปเจอไรให้เราเสียใจอีก จนทำให้เราห่างกันออกมาเรื่อยๆวันๆไม่เคยคุยกันเลย เฟส ไลน์ก้อแทบไม่ทัก เราก้ออึดอัดที่เค้าเปลี่ยนไป ไม่เล่น ไม่คุย เพศสัมพันธ์นี่ก้อแทบจะไม่มี นอนไม่กอด หันหลังให้เรา
จนมาวันนี้ ทักไลน์มาคุย บอกกับเรา ว่าเราพลาดที่มีลูกไวไป ความรู้สึกกับเราไม่เหมืนเดิม ให้เราหาทางออกจะเอาไงดี คุยไปคุยมา ในที่สุด บอกเราว่า เลิก กันดีกว่า อยู่กันไปก้อไม่น่ารอด ความคิดไม่เหมือนกัน รู้สึกไม่เหมือนเดิม ไม่มีความสุข บอกให้เรา ค่อยๆย้ายออกไปจากบ้านเค้าและค่อยนัดไปจดทะเบียนหย่า
เฮ้ยยย??? คือไร เรา งง
เราสมควรทำไงต่อไปดี 9 ปี สำหรับเราไม่น้อยเลย นี่เราไม่ควรจะยื้อแล้วใช่ไหม??? ควรจบ แล้วเริ่ม ต้นใหม่ เพื่อลูกทั้ง2ใช่ไหม
คิดยังไงค่ะ อยู่ด้วยกันมา9ปี มีลูก2คน แฟนกำลังขอเลิก
อยุ่บ้านก้อเข้าห้องน้ำนานครึ่งชั่วโมง เล่นโทรศัพท์ อยู่ด้วยกันก้อไม่ค่อยคุยกัน ห่างกันออกไปเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ่อยขึ้นและหนักขึ้น เจ้าชู้เริ่มติดพัน ผญ.มากขึ้น จับได้เปนร้อยๆครั้ง
เราเกือบจะเลิกกันหลายครั้ง แต่ยังสงสารลูก ยังเล็กติดบ้านแฟนมาก พาไปไหนทีร้องกลับบ้านตลอด สองจิตสองใจหลายครั้ง จะเอาไงกับชีวิตดี ออกมาก้อมีแต่ตัวล่ะ เริ่มนับ1ใหม่ หลายๆอย่างที่ซื้อร่วมกันเปนชื่อทางแฟนหมด มีเก๋งคันเดียวชื่อเรา ลูกอีกล่ะ คิดมากมาตลอด แต่ยังไม่ตัดสินใจเด็ดขาดซักที ง้อทีไร เราก้อกลับมาทุกที
มาครั้งนี้ เค้าเงียบ เราเงียบ เฉยชา ห่างกัน เราไม่อยากไปสนใจ หรือยุ่งไรกะเค้ามาก กลัวไปเจอไรให้เราเสียใจอีก จนทำให้เราห่างกันออกมาเรื่อยๆวันๆไม่เคยคุยกันเลย เฟส ไลน์ก้อแทบไม่ทัก เราก้ออึดอัดที่เค้าเปลี่ยนไป ไม่เล่น ไม่คุย เพศสัมพันธ์นี่ก้อแทบจะไม่มี นอนไม่กอด หันหลังให้เรา
จนมาวันนี้ ทักไลน์มาคุย บอกกับเรา ว่าเราพลาดที่มีลูกไวไป ความรู้สึกกับเราไม่เหมืนเดิม ให้เราหาทางออกจะเอาไงดี คุยไปคุยมา ในที่สุด บอกเราว่า เลิก กันดีกว่า อยู่กันไปก้อไม่น่ารอด ความคิดไม่เหมือนกัน รู้สึกไม่เหมือนเดิม ไม่มีความสุข บอกให้เรา ค่อยๆย้ายออกไปจากบ้านเค้าและค่อยนัดไปจดทะเบียนหย่า
เฮ้ยยย??? คือไร เรา งง
เราสมควรทำไงต่อไปดี 9 ปี สำหรับเราไม่น้อยเลย นี่เราไม่ควรจะยื้อแล้วใช่ไหม??? ควรจบ แล้วเริ่ม ต้นใหม่ เพื่อลูกทั้ง2ใช่ไหม