วันลอยกระทง เป็นประเภณี สวยงาม เเละกระตุ้นการท่องเที่ยว อย่างดีประเภณีหนึ่งของไทยเลยก็ว่าได้
  ภาพเเสงเทียน เสียงงานวัด มหรสพครึกครื้น ยามค่ำคืนเดือนเต็มใบ  ความมืดนั้นปิดบังเเละลวงตา ความจริงบางอย่าง  จากขยะลอยน้ำ นับเเสนนับล้าน  ให้ดูสวยละลานตาด้วยเเสงธูปเทียน    
    เเต่เมื่อเเสงอาทิตย์เริ่มรุ่งวันใหม่  ภาพความสวยนั้นได้ค่อยๆเลือนหายไป พร้อมๆกับค่อยๆส่องเเสงให้เห็นความจริง เหมือนเเสงเเดดนั้นพยายามจะบอกว่า
"ดูซะ การขอขมาของเจ้า พวกมนุษย์"
   ภาพต่อไปนี้ บอกผมหน่อย ว่า2ภาพนี้ ต่างกันยังไง ไกลจากความเป็น"ขยะ"มากน้อยเเค่ไหน

         ไม่รู้สิว่า คุณดูเเล้วรู้สึกยังไง  รู้สึกว่า กระทงพวกนั้น ทำหน้าที่ขอขมาสำเร็จเเล้ว หรือ กระทงพวกนั้นลอยเน่ายัดเยียดเเออัดกันเเน่
หากคุณมองว่าภาพเเรกนั้นคือกระทง ขอขมา เพียง1วันของปี ในเดือน12       ถ้างั้นจะผิดไหมถ้าผมจะบอกว่า จริงๆเเล้ว เราไม่ได้ลอยกระทงเเค่วันนี้วันเดียวของทุกปี เเต่คนไทย บางพื้นที่ ทั่วประเทศ  เขาลอยกระทงกันทุกวัน เข้าเย็นต่างหาก (ให้ดูที่ภาพ2) เเค่หน้าตามันไม่ได้สวยเหมือนกระทงเเค่นั้นเอง

    ด้วยความรู้สึกที่ผม เริ่มมองความเป็นเหตุเป็นผลมากขึ้น จากเด็กจนโต มุมมองเริ่มเปลี่ยนไปตามเวลา     ผมจึงเขียนภาพนี้ขึ้นมาเมื่อวันลอยกระทง

        (ขออภัยที่ภาพไม่คม เพราะผมวาดบนกระดาษ เเละถ่ายด้วยมือถือ)
    สุดท้ายนี้ ผมอยากเเสดงความเห็น จากมุมมองของผม ถึง วันลอยกระทงนี้
ผมไม่ได้ต่อต้านเทศกาลนี้ เทศกาลนี้เป็นเทศกาลที่ดีมากๆ ที่เเก่นของมันต้องการให้คนสำนึก   เเต่สิ่งที่เราทำมันตรงข้ามกันไม่ใช่หรือ เราขอขมาเเม่น้ำ อยากขอโทษเเม่น้ำ เเต่เราเศษซากประดิษไปลอยลงเเม่น้ำ     ความจริงวันนี้เราควรจะรณรงค์ให้ความรู้ประชาชนไม่ใช่หรือ  ชี้ให้เห็นว่า เราจะดูเเลรักษาเเหล่งน้ำยังไง ให้พระเเม่คงคาไม่ปนเปื้อน เราเปลี่ยนจากลอยกระทง มาทำอะไรเพื่อเเหล่งน้ำกันดีกว่าไหม รักษาธรรมชาติให้สะอาด ผมว่านี่ต่างหาก คือการ"ขอขมาเเก่พระเเม่คงคาด้วยใจจริง"   เทศการนี้ควรมีต่อไป เเต่เป็นวิถี ด้วยวิธีใหม่ จะดีกว่า