เรื่องเกิดตอน พ.ค. ที่ผ่านมา *เปิดเทิมใหม่ครับ ขึ้นปวส.ละ ก็มีเพื่อนใหม่จากโรงเรียนอื่นย้ายมาเรียนด้วยกัน สาขาเดียวกันด้วย แล้วผมก็ได้พบกับเธอ สมมุติว่าเธอชื่อ เบน ละกัน ผมหลงชอบเธอมาก ได้แค่ยืนมองเธอจากระยะไกลในทุกวันที่มาเรียน(ตอนนี้ก็ยังแอบมองอยู่) เบนเป็นเด็กเรียนและน่ารัก ในสายตาผมเธอสวยกว่าใครในวิทยาลัย ผมไม่กล้าคุยกับเธอต่อหน้า ผมเลยเริ่มสืบหาFacebookของเธอ จนเราได้แชทคุยกัน ทุกวัน วันหนึ่งผมมีโอกาสยุกับเธอสองต่อสองในโรงอาหารตอนเย็น ก็พูดคุยทำความรู้จัก และก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้คุยไกล้ขนาดนั้น วันหนึ่งผมบอกชอบเธอไป เธอบอกว่า "แต่เรามีแฟนแล้วนะ" (แฟนอยู่คนละโรงเรียนกัน)ผมเหมือน เหมือนคนอกหักเลย ผมพยายามเข้มแข็งเพื่อแสดงว่า เราไม่เป็นไร เช้าวันต่อมามีเพื่อนไหม่อีกคนตอนนี้สนิทกันแล้ว มันมาบอกว่ามันชอบเบนหว่ะ แต่มันไม่รูหรอกว่าผมก็ชอบแถมเพิ่งจะอกหักมา ทุกวันมันก็ตามจีบเบนทั้งที่ก็รู้ว่าเธอมีเจ้าของและทั้งที่เธอมีเจ้าของทำไมเราต้องห่วง ผมต้องทนนั่งมอง เขาไกล้กัน ฝืนยิ้มให้เพื่อน เจ็บยุในใจ เหตุผลนี้ผมจึงต้องห่างเธอมากกว่าเดิม คิดว่าจะเลิกคิดได้บ้าง แต่เหมือนเธอจะไม่ชอบที่เราทำกับเธอเหมือนไม่รู้จัก (ผมจะพยายามเดินออกห่างเมื่อเธออยู่ไกล้ พูดน้อยๆ ผมก็เจ็บใจที่ต้องฝืนตัวเองขนาดนั้น) แต่จะทำไงได้ไอ้นั่นก็เพื่อนเรา ยังดีที่ก็ดูว่าเธอจะมั่นคงกับคนรักของเธอเหมือนเดิม ซึ่งผมรับแบบนี้ได้มากกว่า ผมทำตัวไม่ถูกเลยครับ ผมต้องอยู่อย่างนี้อีกปีครึ่ง มองหน้ากันก็ไม่ติด ทำยังไงให้เลิกชอบเธอไป แล้วกลับไปเป็นเพื่อนเธอ เหมือนคนอื่น ตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะทัก ผมจะต้องทำตัวยังไงดีครับ ตอนนี้แค่เพื่อนก็พอ