เรื่องมันก็มีอยู่ว่า>♡<   เราเป็นนักเรียนมัธยมต้น โรงเรียนหญิงล้วนค่ะ  เป็นคนที่ค่อนข้างจะหน้านิ่งแต่ความจริงแล้วก็เป็นคนตลกสำหรับเพื่อนในกลุ่มแล้วในห้อง เราก็มีเพื่อน(คละห้อง)ในกลุ่มก็ไปไหนมาไหนด้วยกันกินข้าวด้วยกันตามปกติ   แต่เราก็จะมีเพื่อนในกลุ่มที่อยู่ในห้องเดียวกันบ้าง สนิทบ้าง พูดคุยเล็กๆน้อยๆบ้าง       แฮปปี้(นามสมมุติค่ะ5555)  ก็เป็นหนึ่งในเพื่อนในห้องเราที่บางทีก็คุยกับเราเล็กๆน้อย( คือไม่ได้สนใจก็เป็นใครที่ไหนไม่รู้ะมั้งงคะ555)  จนเทอมที่แล้ว วิชาภาษาอังกฤษจะต้องสอบเก็บคะแนนคู่กัน แล้วเราก็ได้คู่กัน( ถ้าเป็นตอนนี้ก็กรี๊ดดดด><สิ่คร้าาารอทำไม)   ตอนนั้นก็ทำให้ได้รู้จักกันมากขึ้นค่ะ ว่า เขาเป็นคนตลกเฮฮาปาร์ตี้ มีความพยายาม(ในการทำข้อสอบ- -) (ฮึ้ย เราชอบคนมีความพยายามดูเท่ดี) อารมณ์ดีสุดๆ
ก็คุยถูกคอกันตั้งแต่ตอนช่วยกันทำข้อสอบ วันนั้นก็เลยชวนกันลงไปพักเล็กด้วยกันค่ะ  ^^  ก็ได้พูดคุยกันนน(><)และตอนเย็น ก็พากันไปซื้อขนมหน้าโรงเรียนค่ะ   
    ก็ได้เรียนรู้กันได้เรียนรู้ลักษณะนิสัยแล้วก็ทำให้สนิทกันมากขึ้นค่ะ( จากนั้นก็ชวนกันไปด้วยกันเกือบทุกวัน)(อยากจะบอกว่าเรื่องนี้เพิ่งเกิดมาไม่ถึงเดือนค่ะ55555)       จนสองอาทิตย์ที่แล้ว  อยู่ๆแฮปปี้ก็โทรมาร้องไห้กับเรา  ก็เล่าถึงปัญหาต่างๆแล้วเราก็รับฟัง  รู้สึกสงสารค่ะ แต่ก็รู้สึกพูดอะไรไม่ออก กลัวว่าพูดไปแล้วมันจะผิดแล้วก็ยิ่งไปทำร้ายจิตใจ  ก็เลยทำการส่งเพลงไปให้(เพลงนี้ดี แนะนำคุณผู้อ่านนน"เพลง โลกยังไม่แตก" ความหมายดี๊ดีค่าขอบอกเลย)(ต่อๆๆๆ...)  หลังจากที่ส่งเพลงไปให้เท่านั้นแหละ.. ก็มโนไปเองว่าเรานี้เหมือนนางเอกที่ส่งเพลงไปให้พระเอกเลยเน้าะะะ>< 5555   
      หลังจากนั้น เราก็คิดถึงแต่แฮปปี้แล้วก็คิดถึงปัญหาที่แฮปปี้ประเชิญ*0*  
     พอไปโรงเรียนวันจันทร์ไม่ว่าจะเดินไปโรงเรียนเราก็ไปคิดว่า happy จะมาหรือยังหรือตอนก่อนจะลงไปรอแม่ข้างล่างตึกแล้วก็จะคิดว่าเราควรจะชวน happy ไปหน้าโรงเรียนด้วยกันอีกดีไหม
    ทีนี้เวลาที่เดินไปหน้าโรงเรียนด้วยกันก็ฟินเลยค่าาา  แล้วเราก็เริ่มรู้ตัวว่าเราคิดถึง happy แทบจะทุกเวลาทุกลมหายใจ(-,-เวอร์ไปแมะ)  นั่นแหละะค่ะะ  
การไปโรงเรียนของเรามันก็จะเป็นความสุขมากที่ได้หันไปมองเขาว่าเขาทำอะไรอยู่   
       แต่ก็อย่างที่บอกแหละค่ะเราเป็นคนคิดมาก มโนจัดดด หน้านิ่งงง รมณ์ขึ้นๆลงๆ(เยอะ)...
    มันเลยทำให้เรารู้สึก เกร็งและรู้สึกทำตัวไม่ถูกตอนอยู่กับแฮปปี้ คิดไปๆว่า เราจะดู้เซ้าซี้รึเปล่า แฮปปี้ก้มีเพื่อนของเค้านะ งู้นงี้ๆๆๆ   
    จนเราเขินมากๆและรู้สึกไม่ค่อยดี    จนวันหนึ่งเราต้องทำเวรห้อง happy ก็ดูเหมือนใจยังไม่ลงไปเพราะเหมือนว่าจะรอเรา(มั้ง) เราก็รีบทำเป็นคุยกับเพื่อน  แล้วก็ยิ้มให้แฮปปี้เฉยๆ  happy ก็ยิ้มให้เรา จากนั้นแฮปปี้ก็เดินลงไปกับเพื่อนๆคนอื่นค่ะ        
  พอกลับบ้านเรานี่ก็คิดมากขึ้นไปอีก มโนยิ่งกว่าเดิม = = ค่าา  หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ไปหน้าโรงเรียนด้วยกันตอนเย็นอีกกก( เราไม่กล้าชวนและแฮปปี้ก็ไม่ได้ชวนเรา(ฮื้อออออ ผิดไปแว้ววว) มีแค่คุยกันตอนเจอกันตอนเข้าแถวซื้อข้าว เล็กๆน้อยๆ   
เรารู้สึกไม่อยากให้ความสัมพันธ์เป็นแบบนึ้  เรารู้สึกว่าทั้งๆที่กำลังจะสนิทกันมากแท้ๆแต่ก็เหมือนกับว่าจากกันไปเลย    เราไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย
  จนวันนี้ตอนเย็น เราออกประตูห้องเรียนมาพร้อมกับแฮปปี้ แล้วเราก็ทำเป็นก้มลงไปมองที่ระเบียงแล้วก็เดินผ่านหน้า happy ลงบันไดไปเลย   ซึ่งเราก็รู้ว่า happy จะต้องเห็นเราแล้วก็จะต้องมองเราแน่นอน


เราไม่ชอบความรุ้สึกนี้อ้าาา ><    ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับบบคำตอบทุกคำตอบค่ะ ^^ เราจะรออ่านนะ