สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกคน เข้าเรื่องเลยล่ะกันน่ะค่ะ
หนูชื่อแพร ส่วนแฟนของหนูชื่อ บูม (นามสมมุติ)
เราเริ่มต้นรู้จักกันตอนม.3เทอม2ใกล้จะเรียนจบม.ต้นล่ะ ผ่านทางfacebookค่ะ ตอนนั้นแพรอกหักจากแฟนคนแรกมา ก้เรยโพสfacebook ขำๆแบบไม่ได้คิดอะไรไปว่า ^โสด ทักได้^ แล้วบูมนั้นแหละ ก้ดันมาเม้นใต้โพสว่าจีบ สักพักก้ทักแชทเข้ามา ตอนแรกแพรก้คุยตามมารยาทอ้ะค้ะไม่ได้คิดอะไร แต่บูมดันทักมาเรื่อยๆทักมาทุกวันจึงแพรใจอ่อนเรยให้เบอร์โทรศัพท์ไป. เราคุยกันยังไม่เคยเห็นหน้ากัน แปลกไหมอ่ะ55+ ทั้งๆที่อยู่ รร เดียวกัน แต่แค่คนล่ะห้องเท่านั้นเอง บูมอยู่ห้อง 3/5 ส่วนแพร อยู่ 3/6 ค่ะ แพรก้เลยนัดเจอกับบูมที่ โรงอาหารเล็ก ถ้าบูมเข้ามาอ่านคงจะจำได้แหละเนอะ. หลังจากที่เราเจอกันมันก้ยิ่งทำให้เรา2คนรู้สึกดีมากขึ้น เรา2คนก้เลยตงลงคบกัน บูมเป็นคนน่ารัก ชอบตามใจเราทุกอย่าง เราอยากได้อะไร อยากไปไหน ก้จะหาจะพาไปตลอด เราคบกันมาได้ๆสักพักใหญ่ ปีกว่าๆ แพรก้พาบูมเข้าบ้านให้พ่อแม่รับรู้ถึงแพรกับบูมจะคบกันก้จะไม่ทิ้งการเรียนแน่นอน. พ่อแม่แพรก้ชอบบูมน่ะ ดูแลแพรอย่างดีไปรับไปส่งโรงเรียนตลอดทั่งที่บ้านเราไกลกันค่อนข้างมาก. แพรกับบูมรักกันมากแต่พอช่วงหลังๆคบได้ประมาณ2ปี เราทะเลาะกันบ่อยมาก แต่แพรก้เป็นฝ่ายที่เลวใส่บูมก่อน เพื่อนแพรสมัยประถมที่เรียนต่างรรได้ทักมาเป็นผู้ชายค่ะชื่อเจ แพรยอมรับว่าสมัยเรียนเคยแอบปลื้มๆแต่ก้ไม่ได้คิดอ่ะไรมาก จนวันนี้เจมาทักแพรเราก้คุยกันเรื่อยๆค่ะถึงขั้นสนิทกันค่อนข้างมากโทรคุยกันมันทำให้แพรหลงผิด ตัดสินใจเลิกกับบูม แต่บูมก้ตามง้อได้สักพักแล้วก้ไป แต่แพรคิดได้มันก้คงอาจจะสายไปแล้ว บูมก้ไปมีคนใหม่ชื่อเตยค่ะถึงขั้นได้กันหรือป่าวก้ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่แต่หลักฐานที่คอมันฟ้องชัดๆ แพรเห็นถึงขั้นน้ำตาล่วง สุดท้ายต่างคนก้ต่างคนต่างไปไม่รอด ก้กลับมาคบกันต่ออยู่ดี. และเหมือนมันก้คงจะไม่รอดแพรก้เจ็บอะค่ะจำฝังใจคนที่เรารักไปได้กับคนอื่น. แพรก้ได้ดันไปรู้จักรุ่นน้องอยู่คนหนึ่งในวงโยของรร เขาเป็นน้องเพื่อนในห้อง แพรก้ไม่ได้คิดไรหรอกค่ะตอนแรกน้องเขาก้มีแฟนอยู่แล้ว. แต่ความที่เราทักคุยกันทุกวันจนแพรก้ดันเผลอทำสันดารเดิมแต่แค่คุยกันทุกวันน่ะค่ะไม่ได้คบกันแพรก้ดันบอกเลิกบูมอีก แต่คราวนี้บูมก้ง้อตลอด เราก้อเลยบอกว่าเราอยากไปขึ้นเขาที่ลพบุรีช่วงนั้นมีงานพอดีแต่เราเลิกกันอยู่น่ะค่ะณตอนนั้น แต่บูมก้ยังตามใจแพรเหมือนเดิมพาไป แพรเดินขึ้นได้ประมาณครึ่งทางพันห้าร้อยกว่าขั้นก้ท้อแล้วอ่ะค่ะแต่บุมก้พยุงเราเดินขึ้นจดสุด3000กว่าขึ้น แต่กลับมาแพรก้ยังคิดไม่ได้ว่าคนที่รักและห่วงแพรจริงๆคือบูม และมาตอนช่วงปิดเทอม.6 แพรก้ได้ไปเที่ยวล่องแพกับเพื่อนๆละก้ดันเอาน้องวงโยไปด้วย2วัน1คืน แพรก้ได้นอนข้างน้องๆเร่นน้ำกับน้องเรียกว่าอยากอยุ่ใกล้น้องตลอดเวลา ช่วงนั้นน้องเขาก้เลิกกับแฟนแล้วด้วยพอกับมาน้องเขาก้รุ้สึกดีแพรเองก้รุ้สึกเราก้ลองคบกันอะค่ะแต่ก้เหมือนเดิมแพรก้ไปไม่รอดโทไปร้องไห้กับบูมแล้วก้กับไปคบกันเหมือนเดิม แต่แพรก้ไม่เคยคิดได้สักครั้ง จบม.6มาก้หางานทำฆ่าเวลารอเรียนมหาลัย ก้ได้ไปรุ้สึกใกล้ชิดกับคนที่ทำงานอีกนอกใจบูมอีก แต่แพรก้เหมือนเดิมแหละค่ะไม่รอดแต่คราวนี้คิดได้มันก้สายไปแร้วบูมไปมีแฟนใหม่เป้นรุ่นพี่ที่มหาลัย สุดท้ายมันก้ต้องจบลงจริงๆเราคบๆเลิกๆกันได้3ปี8เดือน เสียใจมากแต่ระยะเวลาที่แพรนอกใจแพรอยากบอกบุมน่ะว่าแพรไม่เคยได้ใครเลยบูมจะเชื่อหรือป่าวก้คงไม่มัประโยชน์แล้ว
สุดท้ายนึ้ฝากถึงคนที่จะนอกใจแฟนน่ะค่ะให้คิดถึงวันแรกๆที่ตกลงคบกันเยอะๆคิดถึงตอนร่วมสุขร่วมทุกกันมาตั้งมากมาย คุณอาจจะไม่ได้ได้โอกาสเยอแยะแบบแพร. แพรขอโทษบูมน่ะและขอบคุณหลายๆอย่างด้วย ยังอยากให้บูมกับมาน้ะ แพรรักบูมมากน่ะ ขอโทษจริงๆ😂😭
ผิดเอง
หนูชื่อแพร ส่วนแฟนของหนูชื่อ บูม (นามสมมุติ)
เราเริ่มต้นรู้จักกันตอนม.3เทอม2ใกล้จะเรียนจบม.ต้นล่ะ ผ่านทางfacebookค่ะ ตอนนั้นแพรอกหักจากแฟนคนแรกมา ก้เรยโพสfacebook ขำๆแบบไม่ได้คิดอะไรไปว่า ^โสด ทักได้^ แล้วบูมนั้นแหละ ก้ดันมาเม้นใต้โพสว่าจีบ สักพักก้ทักแชทเข้ามา ตอนแรกแพรก้คุยตามมารยาทอ้ะค้ะไม่ได้คิดอะไร แต่บูมดันทักมาเรื่อยๆทักมาทุกวันจึงแพรใจอ่อนเรยให้เบอร์โทรศัพท์ไป. เราคุยกันยังไม่เคยเห็นหน้ากัน แปลกไหมอ่ะ55+ ทั้งๆที่อยู่ รร เดียวกัน แต่แค่คนล่ะห้องเท่านั้นเอง บูมอยู่ห้อง 3/5 ส่วนแพร อยู่ 3/6 ค่ะ แพรก้เลยนัดเจอกับบูมที่ โรงอาหารเล็ก ถ้าบูมเข้ามาอ่านคงจะจำได้แหละเนอะ. หลังจากที่เราเจอกันมันก้ยิ่งทำให้เรา2คนรู้สึกดีมากขึ้น เรา2คนก้เลยตงลงคบกัน บูมเป็นคนน่ารัก ชอบตามใจเราทุกอย่าง เราอยากได้อะไร อยากไปไหน ก้จะหาจะพาไปตลอด เราคบกันมาได้ๆสักพักใหญ่ ปีกว่าๆ แพรก้พาบูมเข้าบ้านให้พ่อแม่รับรู้ถึงแพรกับบูมจะคบกันก้จะไม่ทิ้งการเรียนแน่นอน. พ่อแม่แพรก้ชอบบูมน่ะ ดูแลแพรอย่างดีไปรับไปส่งโรงเรียนตลอดทั่งที่บ้านเราไกลกันค่อนข้างมาก. แพรกับบูมรักกันมากแต่พอช่วงหลังๆคบได้ประมาณ2ปี เราทะเลาะกันบ่อยมาก แต่แพรก้เป็นฝ่ายที่เลวใส่บูมก่อน เพื่อนแพรสมัยประถมที่เรียนต่างรรได้ทักมาเป็นผู้ชายค่ะชื่อเจ แพรยอมรับว่าสมัยเรียนเคยแอบปลื้มๆแต่ก้ไม่ได้คิดอ่ะไรมาก จนวันนี้เจมาทักแพรเราก้คุยกันเรื่อยๆค่ะถึงขั้นสนิทกันค่อนข้างมากโทรคุยกันมันทำให้แพรหลงผิด ตัดสินใจเลิกกับบูม แต่บูมก้ตามง้อได้สักพักแล้วก้ไป แต่แพรคิดได้มันก้คงอาจจะสายไปแล้ว บูมก้ไปมีคนใหม่ชื่อเตยค่ะถึงขั้นได้กันหรือป่าวก้ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่แต่หลักฐานที่คอมันฟ้องชัดๆ แพรเห็นถึงขั้นน้ำตาล่วง สุดท้ายต่างคนก้ต่างคนต่างไปไม่รอด ก้กลับมาคบกันต่ออยู่ดี. และเหมือนมันก้คงจะไม่รอดแพรก้เจ็บอะค่ะจำฝังใจคนที่เรารักไปได้กับคนอื่น. แพรก้ได้ดันไปรู้จักรุ่นน้องอยู่คนหนึ่งในวงโยของรร เขาเป็นน้องเพื่อนในห้อง แพรก้ไม่ได้คิดไรหรอกค่ะตอนแรกน้องเขาก้มีแฟนอยู่แล้ว. แต่ความที่เราทักคุยกันทุกวันจนแพรก้ดันเผลอทำสันดารเดิมแต่แค่คุยกันทุกวันน่ะค่ะไม่ได้คบกันแพรก้ดันบอกเลิกบูมอีก แต่คราวนี้บูมก้ง้อตลอด เราก้อเลยบอกว่าเราอยากไปขึ้นเขาที่ลพบุรีช่วงนั้นมีงานพอดีแต่เราเลิกกันอยู่น่ะค่ะณตอนนั้น แต่บูมก้ยังตามใจแพรเหมือนเดิมพาไป แพรเดินขึ้นได้ประมาณครึ่งทางพันห้าร้อยกว่าขั้นก้ท้อแล้วอ่ะค่ะแต่บุมก้พยุงเราเดินขึ้นจดสุด3000กว่าขึ้น แต่กลับมาแพรก้ยังคิดไม่ได้ว่าคนที่รักและห่วงแพรจริงๆคือบูม และมาตอนช่วงปิดเทอม.6 แพรก้ได้ไปเที่ยวล่องแพกับเพื่อนๆละก้ดันเอาน้องวงโยไปด้วย2วัน1คืน แพรก้ได้นอนข้างน้องๆเร่นน้ำกับน้องเรียกว่าอยากอยุ่ใกล้น้องตลอดเวลา ช่วงนั้นน้องเขาก้เลิกกับแฟนแล้วด้วยพอกับมาน้องเขาก้รุ้สึกดีแพรเองก้รุ้สึกเราก้ลองคบกันอะค่ะแต่ก้เหมือนเดิมแพรก้ไปไม่รอดโทไปร้องไห้กับบูมแล้วก้กับไปคบกันเหมือนเดิม แต่แพรก้ไม่เคยคิดได้สักครั้ง จบม.6มาก้หางานทำฆ่าเวลารอเรียนมหาลัย ก้ได้ไปรุ้สึกใกล้ชิดกับคนที่ทำงานอีกนอกใจบูมอีก แต่แพรก้เหมือนเดิมแหละค่ะไม่รอดแต่คราวนี้คิดได้มันก้สายไปแร้วบูมไปมีแฟนใหม่เป้นรุ่นพี่ที่มหาลัย สุดท้ายมันก้ต้องจบลงจริงๆเราคบๆเลิกๆกันได้3ปี8เดือน เสียใจมากแต่ระยะเวลาที่แพรนอกใจแพรอยากบอกบุมน่ะว่าแพรไม่เคยได้ใครเลยบูมจะเชื่อหรือป่าวก้คงไม่มัประโยชน์แล้ว
สุดท้ายนึ้ฝากถึงคนที่จะนอกใจแฟนน่ะค่ะให้คิดถึงวันแรกๆที่ตกลงคบกันเยอะๆคิดถึงตอนร่วมสุขร่วมทุกกันมาตั้งมากมาย คุณอาจจะไม่ได้ได้โอกาสเยอแยะแบบแพร. แพรขอโทษบูมน่ะและขอบคุณหลายๆอย่างด้วย ยังอยากให้บูมกับมาน้ะ แพรรักบูมมากน่ะ ขอโทษจริงๆ😂😭