จากใจพ่อค้าร้านบิ๊กไบค์มือ2
ก่อนหน้านี้ไม่น่าเกินเดือนได้อ่านที่มีลูกค้าร้านบิ๊กไบค์จากต่างจังหวัดจองรถ แล้วได้รถเกิดอุบัติเหตุมา ฟังแล้วหดหู่ พอมาอ่านคอมเม้นต่างๆที่หลายๆคนพูดถึงร้านบิ๊กไบค์มือ2 ยิ่งจิตตก
ขอเกริ่นนำ
ผมเปิดบริการจำหน่ายบิ๊กไบค์มือ2 เนื่องจากความชอบความรักและเข้าใจว่าการเป็นลูกค้า อยากจะเจอร้านค้าแบบไหน
เมื่อร้านได้เป็นรูปเป็นร่าง เปิดมาได้เกือบ 4 ปี ขายรถไปได้เยอะพอสมควร จากสาขาแรก มาถึง สาขาที่4 ก็ฟันฝ่ามาด้วยความพยายาม
ณ ปัจจุบันคิดว่าพอเข้าใจตลาดมาระดับนึงแล้ว
ทำไมถึงต้องเปิดร้านบิ๊กไบค์มือ2
เพราะชอบ คือจุดเริ่มต้นครับ ชอบมาตั้งแต่เด็ก มีคันแรกน่าจะอายุประมาณ16-17 เป็นCBR400rr ตัวเก่าน่าจะปี 89-90
ขี่แบบไม่รู้อะไร บ้าความเร็ว รู้สึกว่าแรงจากความรู้สึกในสมัยนั้น ขี่เร็วไม่ล้ม มาล้มตอนเจอน้ำมัน กับตอนหลบลูกโดดตอนฝนเริ่มตก ด้วยความที่ยังหาเงินเองไม่ได้ พอเจอค่าซ่อมเมื่อสมัยปี 97 ก่อน Y2K ก็จำต้องขายโดยปริยาย
เมื่อเรียนจบเริ่มทำงาน เวลาขับรถเจอBB ก็จะเหลียวมองคอแทบหักทุกครั้ง ก่อนจะเริ่มทำร้านก็ทำงานประจำที่น่าเบื่อหน่าย รู้สึกว่าชีวิตมันไม่ใช่แบบที่เคยฝันไว้ จึงไปเริ่มหาซื้อ BB มือ2 มาขี่เพื่อสร้างความตื่นเต้นให้กับชีวิต ก่อนซื้อตระเวณไป 2-3 ร้าน ที่เปิดเมื่อ4-5ปีที่ผ่านมา ไม่เข้าใจว่าแค่ข้อมูลรถ แค่คำตอบง่ายๆในเรื่องส่วนลด สภาพ การต่อรอง ทำไมถึงคุยากคุยเย็นทุกร้าน แถมเวลาเข้าไปเยี่ยมชมทำไมต้องเก็กกันน่าดู คิดเล่นๆว่าถ้าเปิดร้านเองจะทำให้ดีกว่า
พอหาซื้อมาได้คันนึง ขี่ไปแต่งไป รู้สึกมีความสุข แล้วก็มีคนมาขอซื้อ 795 ก็ขายพอมีกำไรนิดๆ ได้ขี่แถมได้เงิน เจ๋งดีครับ
เลยเริ่มซื้อเข้ามา จาก 1 คัน ขี่ไปขายไป เป็น 4-5 คัน เลยลาออกจากงานประจำ ขายไปหมุนเงินไป จากเปิดที่บ้านเคยมีเกือบ 11 คัน เลยรู้สึกบ้านเรามันคงไม่น่าพอ มันคับแคบ แถมที่จอดรถก็น้อย เลยหาทำเลเปิดร้าน ตั้งปณิธานว่านี่คืออาชีพที่เรารัก เมื่อเรารักมันเราจะรู้สึกว่ามันไม่ใช่งาน มันไม่น่าเบื่อ มันคือความหลงใหล
เมื่อได้ทำเล ผมทำสาขาแรกเป็นร้านจำหน่ายและเซอรวิส รับพนักงานเพิ่ม รับฝ่ายช่างเข้ามา ซึ่งช่างของผมทุกคนต้องเข้าใจหลักการงานขายด้วย เพราะผมเชื่อว่า ลูกค้ามือใหม่ ต้องการผู้เชี่ยวชาญ เพราะฉะนั้นช่างผม นอกจากจะได้เงินเดือน ยังได้คอมมิชชั่นด้วย
วัตถุประสงค์ในการเปิดร้าน จริงๆก็คือชอบ และผลกำไรที่เราพอใจในระดับนึง และจริงๆคือเราอยากเป็นที่ปรึกษาที่ลูกค้าเชื่อใจได้ ถ้าใครเคยมาเยี่ยมร้านผม จะเข้าใจว่าเราเน้นให้ข้อมูลมากกว่าที่จะกดดันให้ลูกค้าซื้อ เรามีการรับประกันปลอดล้ม-ชน มากสุดที่เรายอมรับได้คือรถล้มแปะ มีการเพิ่มด้านการรับประกันเครื่องยนต์อีก 3 เดือนหรือ 3,000 กิโลเมตร แถมยังฟรีเซอร์วิสเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องอีก
จากร้านแรก จนมีคนติดต่อขอซื้อแฟรนชาย เพราะเค้าเชื่อในศักยภาพของแบรนด์เรา จนเริ่มมีสาขาที่ 3 และ4 ตามมา
ที่เล่ามายาวพอสมควรเนื่องจากปัจจุบัน มีร้านเข้ามาในตลาดมากขึ้นมากกก มีทั้งคนที่คิดทำเป็นอาชีพจริงจัง ถึงพวกที่กะเข้ามากอบโกย
ผมคิดว่าคนที่เลือกซื้อBBมือ2 จากร้านเพราะ
1.เงื่อนไขการซื้อผ่านไฟแนนซ์ที่ง่ายกว่าการซื้อจากเจ้าของโดยตรงมีเยอะ
2.อุปกรณ์ของตกแต่งที่ติดมากับรถ เพราะอย่างร้านผมจะไม่มีการระเบิดของแต่งออกมาขาย ซึ่งสำหรับผู้ซื้อถ้าได้ ถือว่าคือกำไรส่วนเพิ่ม
3.ลูกค้าที่ต้องการคนที่ตอบคำถามเค้าได้โดนใจที่สุด
หลายๆความเห็นในพันทิพย์จะเชื่อว่า ร้านมือ2 ชอบยำ เชื่อถือไม่ได้ เอารถอุบัติเหตุมาขาย ซึ่งเป็นเรื่องจริงครับ แต่เป็นเฉพาะบางร้านเท่านั้น สำหรับผมๆเชื่อว่าร้านผมมีจรรยาบรรณพอครับ เพราะเราไม่อยากเป็นเช่นดอกไม้ไฟที่สว่างแค่วูบเดียวแล้วดับไป
ผมเคยดีลกับร้านที่ขายส่งรถมาให้ ก่อนซื้อคุยกันดิบดี ว่ารถต้องปลอดอุบัติเหตุเท่านั้นเราถึงรับซื้อ ปรากฏว่าพอขนมาให้ถึงร้าน ล้อหน้าทำสีมา โช๊คหน้ารั่วซึมหนัก แถวจานเบรกหน้าดูใหม่กว่าระยะไมล์ ก็ต้องคืนรถกันไปแถมมีเก็บเงินค่าขนส่ง ทั้งๆที่เค้าเป็นฝ่ายผิดสัญญา ร้านแบบนี้ผมสาปส่งครับ ถ้าคุณไม่ซื่อสัตย์กับสิ่งที่ทำก็เลิกเถอะครับ
ผมเคยซื้อรถกับลูกค้าที่ซื้อรถอุบัติเหตุมาบิ๊วขาย ผมเช็คเจอจากประวัติการเบิกอะไหล่
สิ่งเหล่านี้เป็นแค่บางส่วนที่เคยเจอเท่านั้น ผมจึงเชื่อว่าการที่ลูกค้าซื้อรถจากร้านที่มีจรรยาบรรณพอ เรื่องการย้อมแมวขาย การกรอไมล์ ถ้าร้านเช็คไม่ละเอียดพอ ถือว่าความเสี่ยงต่ำลงมามากครับ
ส่วนการซื้อกับเจ้าของโดยตรง หลายๆเสียงบอกว่าดีกว่า ผมถามตรงๆครับ ถ้ารถเคยล้มเคยชน จะมีซักกี่คนที่กล้ายอมรับตรงๆ ถ้าโชคดี คุณจะได้รถสภาพดีๆจากเจ้าของแน่ครับ แต่คุณมั่นใจได้จริงๆเหรอ ถ้าเกิดมีปัญหา เค้าแค่แจ้งว่าขายตามสภาพ
แต่สำหรับร้านนี่ ถ้าลูกค้าโวยผ่านโลกโซเชี่ยล อนาคตแทบดับครับ ดังจากหลายๆกรณีที่ผ่านมานะครับ
หลายคนยังฝังใจกับการซื้อขายสมัยก่อน ทั้งรถยนต์ ทั้งมอเตอร์ไซค์ ที่ชอบเอารถอุบัติเหตุ มาย้อมแมวขาย ธุรกิจแบบนี้คงไปได้เมื่อสมัยยังไม่มีอินเตอร์เนทนะครับ ผมยังเชื่ออย่างนั้นอยู่
เพราะฉะนั้นจุดมุ่งหมายของกระทู้คือขอความเห็นใจร้านที่เค้าพยายามทำให้ดีเถอะครับ
ลองเปิดมุมมองดูนิดนึงนะครับ มีร้าน ข้อดีคือซื้อง่ายมีไฟแนนซ์รองรับ มีการรับประกันหลังการขาย มีรับประกันปลอดล้ม-ชน อยากขายก็ได้เงินสดเลย ( อันนี้บางท่านบอกรับไม่ได้ เพราะได้กำไร ปล.คือถ้าเราไม่มีกำไรผมจะเอาเงินไหนไปจ้างลูกน้อง ซื้อเครื่องถ่วงล้อ จ่ายค่าเช่าร้านและอื่นๆอีกมากมายล่ะครับ)
ส่วนเพื่อนจะซื้อจากบุคคลหรือร้านค้า ลองใช้ดุลยพินิจนะครับ
ส่วนถ้าซื้อจากร้านควรเช็คอะไรบ้าง
ก็เช็คจากอากู๋ ง่ายสุดๆเลยครับ ระยะเวลาที่เปิด รีวิวในเพจเฟสบุ๊ค การรับประกัน ใบทะเบียนการค้าหรือหนังสือรับรองบริษัท ใบค้าของเก่า เป็นต้น
เงินถ้ายังอยู่ในมือคุณคือเงินของคุณ อย่าปล่อยมันหลุดมือ กับของถูกจนเกินไป(ของถูกและดี บอกตรงๆโชคดีถึงจะเจอครับ)
จากใจพ่อค้าบิ๊กไบค์มือ2
ก่อนหน้านี้ไม่น่าเกินเดือนได้อ่านที่มีลูกค้าร้านบิ๊กไบค์จากต่างจังหวัดจองรถ แล้วได้รถเกิดอุบัติเหตุมา ฟังแล้วหดหู่ พอมาอ่านคอมเม้นต่างๆที่หลายๆคนพูดถึงร้านบิ๊กไบค์มือ2 ยิ่งจิตตก
ขอเกริ่นนำ
ผมเปิดบริการจำหน่ายบิ๊กไบค์มือ2 เนื่องจากความชอบความรักและเข้าใจว่าการเป็นลูกค้า อยากจะเจอร้านค้าแบบไหน
เมื่อร้านได้เป็นรูปเป็นร่าง เปิดมาได้เกือบ 4 ปี ขายรถไปได้เยอะพอสมควร จากสาขาแรก มาถึง สาขาที่4 ก็ฟันฝ่ามาด้วยความพยายาม
ณ ปัจจุบันคิดว่าพอเข้าใจตลาดมาระดับนึงแล้ว
ทำไมถึงต้องเปิดร้านบิ๊กไบค์มือ2
เพราะชอบ คือจุดเริ่มต้นครับ ชอบมาตั้งแต่เด็ก มีคันแรกน่าจะอายุประมาณ16-17 เป็นCBR400rr ตัวเก่าน่าจะปี 89-90
ขี่แบบไม่รู้อะไร บ้าความเร็ว รู้สึกว่าแรงจากความรู้สึกในสมัยนั้น ขี่เร็วไม่ล้ม มาล้มตอนเจอน้ำมัน กับตอนหลบลูกโดดตอนฝนเริ่มตก ด้วยความที่ยังหาเงินเองไม่ได้ พอเจอค่าซ่อมเมื่อสมัยปี 97 ก่อน Y2K ก็จำต้องขายโดยปริยาย
เมื่อเรียนจบเริ่มทำงาน เวลาขับรถเจอBB ก็จะเหลียวมองคอแทบหักทุกครั้ง ก่อนจะเริ่มทำร้านก็ทำงานประจำที่น่าเบื่อหน่าย รู้สึกว่าชีวิตมันไม่ใช่แบบที่เคยฝันไว้ จึงไปเริ่มหาซื้อ BB มือ2 มาขี่เพื่อสร้างความตื่นเต้นให้กับชีวิต ก่อนซื้อตระเวณไป 2-3 ร้าน ที่เปิดเมื่อ4-5ปีที่ผ่านมา ไม่เข้าใจว่าแค่ข้อมูลรถ แค่คำตอบง่ายๆในเรื่องส่วนลด สภาพ การต่อรอง ทำไมถึงคุยากคุยเย็นทุกร้าน แถมเวลาเข้าไปเยี่ยมชมทำไมต้องเก็กกันน่าดู คิดเล่นๆว่าถ้าเปิดร้านเองจะทำให้ดีกว่า
พอหาซื้อมาได้คันนึง ขี่ไปแต่งไป รู้สึกมีความสุข แล้วก็มีคนมาขอซื้อ 795 ก็ขายพอมีกำไรนิดๆ ได้ขี่แถมได้เงิน เจ๋งดีครับ
เลยเริ่มซื้อเข้ามา จาก 1 คัน ขี่ไปขายไป เป็น 4-5 คัน เลยลาออกจากงานประจำ ขายไปหมุนเงินไป จากเปิดที่บ้านเคยมีเกือบ 11 คัน เลยรู้สึกบ้านเรามันคงไม่น่าพอ มันคับแคบ แถมที่จอดรถก็น้อย เลยหาทำเลเปิดร้าน ตั้งปณิธานว่านี่คืออาชีพที่เรารัก เมื่อเรารักมันเราจะรู้สึกว่ามันไม่ใช่งาน มันไม่น่าเบื่อ มันคือความหลงใหล
เมื่อได้ทำเล ผมทำสาขาแรกเป็นร้านจำหน่ายและเซอรวิส รับพนักงานเพิ่ม รับฝ่ายช่างเข้ามา ซึ่งช่างของผมทุกคนต้องเข้าใจหลักการงานขายด้วย เพราะผมเชื่อว่า ลูกค้ามือใหม่ ต้องการผู้เชี่ยวชาญ เพราะฉะนั้นช่างผม นอกจากจะได้เงินเดือน ยังได้คอมมิชชั่นด้วย
วัตถุประสงค์ในการเปิดร้าน จริงๆก็คือชอบ และผลกำไรที่เราพอใจในระดับนึง และจริงๆคือเราอยากเป็นที่ปรึกษาที่ลูกค้าเชื่อใจได้ ถ้าใครเคยมาเยี่ยมร้านผม จะเข้าใจว่าเราเน้นให้ข้อมูลมากกว่าที่จะกดดันให้ลูกค้าซื้อ เรามีการรับประกันปลอดล้ม-ชน มากสุดที่เรายอมรับได้คือรถล้มแปะ มีการเพิ่มด้านการรับประกันเครื่องยนต์อีก 3 เดือนหรือ 3,000 กิโลเมตร แถมยังฟรีเซอร์วิสเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องอีก
จากร้านแรก จนมีคนติดต่อขอซื้อแฟรนชาย เพราะเค้าเชื่อในศักยภาพของแบรนด์เรา จนเริ่มมีสาขาที่ 3 และ4 ตามมา
ที่เล่ามายาวพอสมควรเนื่องจากปัจจุบัน มีร้านเข้ามาในตลาดมากขึ้นมากกก มีทั้งคนที่คิดทำเป็นอาชีพจริงจัง ถึงพวกที่กะเข้ามากอบโกย
ผมคิดว่าคนที่เลือกซื้อBBมือ2 จากร้านเพราะ
1.เงื่อนไขการซื้อผ่านไฟแนนซ์ที่ง่ายกว่าการซื้อจากเจ้าของโดยตรงมีเยอะ
2.อุปกรณ์ของตกแต่งที่ติดมากับรถ เพราะอย่างร้านผมจะไม่มีการระเบิดของแต่งออกมาขาย ซึ่งสำหรับผู้ซื้อถ้าได้ ถือว่าคือกำไรส่วนเพิ่ม
3.ลูกค้าที่ต้องการคนที่ตอบคำถามเค้าได้โดนใจที่สุด
หลายๆความเห็นในพันทิพย์จะเชื่อว่า ร้านมือ2 ชอบยำ เชื่อถือไม่ได้ เอารถอุบัติเหตุมาขาย ซึ่งเป็นเรื่องจริงครับ แต่เป็นเฉพาะบางร้านเท่านั้น สำหรับผมๆเชื่อว่าร้านผมมีจรรยาบรรณพอครับ เพราะเราไม่อยากเป็นเช่นดอกไม้ไฟที่สว่างแค่วูบเดียวแล้วดับไป
ผมเคยดีลกับร้านที่ขายส่งรถมาให้ ก่อนซื้อคุยกันดิบดี ว่ารถต้องปลอดอุบัติเหตุเท่านั้นเราถึงรับซื้อ ปรากฏว่าพอขนมาให้ถึงร้าน ล้อหน้าทำสีมา โช๊คหน้ารั่วซึมหนัก แถวจานเบรกหน้าดูใหม่กว่าระยะไมล์ ก็ต้องคืนรถกันไปแถมมีเก็บเงินค่าขนส่ง ทั้งๆที่เค้าเป็นฝ่ายผิดสัญญา ร้านแบบนี้ผมสาปส่งครับ ถ้าคุณไม่ซื่อสัตย์กับสิ่งที่ทำก็เลิกเถอะครับ
ผมเคยซื้อรถกับลูกค้าที่ซื้อรถอุบัติเหตุมาบิ๊วขาย ผมเช็คเจอจากประวัติการเบิกอะไหล่
สิ่งเหล่านี้เป็นแค่บางส่วนที่เคยเจอเท่านั้น ผมจึงเชื่อว่าการที่ลูกค้าซื้อรถจากร้านที่มีจรรยาบรรณพอ เรื่องการย้อมแมวขาย การกรอไมล์ ถ้าร้านเช็คไม่ละเอียดพอ ถือว่าความเสี่ยงต่ำลงมามากครับ
ส่วนการซื้อกับเจ้าของโดยตรง หลายๆเสียงบอกว่าดีกว่า ผมถามตรงๆครับ ถ้ารถเคยล้มเคยชน จะมีซักกี่คนที่กล้ายอมรับตรงๆ ถ้าโชคดี คุณจะได้รถสภาพดีๆจากเจ้าของแน่ครับ แต่คุณมั่นใจได้จริงๆเหรอ ถ้าเกิดมีปัญหา เค้าแค่แจ้งว่าขายตามสภาพ
แต่สำหรับร้านนี่ ถ้าลูกค้าโวยผ่านโลกโซเชี่ยล อนาคตแทบดับครับ ดังจากหลายๆกรณีที่ผ่านมานะครับ
หลายคนยังฝังใจกับการซื้อขายสมัยก่อน ทั้งรถยนต์ ทั้งมอเตอร์ไซค์ ที่ชอบเอารถอุบัติเหตุ มาย้อมแมวขาย ธุรกิจแบบนี้คงไปได้เมื่อสมัยยังไม่มีอินเตอร์เนทนะครับ ผมยังเชื่ออย่างนั้นอยู่
เพราะฉะนั้นจุดมุ่งหมายของกระทู้คือขอความเห็นใจร้านที่เค้าพยายามทำให้ดีเถอะครับ
ลองเปิดมุมมองดูนิดนึงนะครับ มีร้าน ข้อดีคือซื้อง่ายมีไฟแนนซ์รองรับ มีการรับประกันหลังการขาย มีรับประกันปลอดล้ม-ชน อยากขายก็ได้เงินสดเลย ( อันนี้บางท่านบอกรับไม่ได้ เพราะได้กำไร ปล.คือถ้าเราไม่มีกำไรผมจะเอาเงินไหนไปจ้างลูกน้อง ซื้อเครื่องถ่วงล้อ จ่ายค่าเช่าร้านและอื่นๆอีกมากมายล่ะครับ)
ส่วนเพื่อนจะซื้อจากบุคคลหรือร้านค้า ลองใช้ดุลยพินิจนะครับ
ส่วนถ้าซื้อจากร้านควรเช็คอะไรบ้าง
ก็เช็คจากอากู๋ ง่ายสุดๆเลยครับ ระยะเวลาที่เปิด รีวิวในเพจเฟสบุ๊ค การรับประกัน ใบทะเบียนการค้าหรือหนังสือรับรองบริษัท ใบค้าของเก่า เป็นต้น
เงินถ้ายังอยู่ในมือคุณคือเงินของคุณ อย่าปล่อยมันหลุดมือ กับของถูกจนเกินไป(ของถูกและดี บอกตรงๆโชคดีถึงจะเจอครับ)