สวัสดีครับนี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ แค่อยากระบายหรือมาปรึกษาแชร์ประสบการณ์
เรารู้จักกับมาตอนปี2 เธอย้ายมาจากเอกอื่นมาเรียนเอกเดียวกับผมห้องเดียวกัน เรื่องมีอยู่ว่าผมแอบรักเพื่อนในห้องซึ่งตอนแรกเธอมีแฟนแล้ว ผมก็ไม่ได้อะไรกับเธอเพราะเธอมีแฟนแล้วถึงผมจะชอบเธอก็ตามที มีอยู่วันนีงซึ่งวันนั้นเป็นวันรับน้องมหาลัย เธอได้มาขอผมถ่ายรูปซึ่งก่อนหน้านั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเธอเลยซักคำ หลังจากวันนั้นผมก็ได้คุยกับเธอมาสักพักแต่เธอก็มีแฟนแล้ว ก็คุยปกติซึ่งไม่เคยคุยอะไรคิดเกินเลย ในเวลาเรียนซึ่งผมเรียนห้องเดียวกับเธอ เธอก็ไม่เคยคุยกับผมซักคำ อาจจะมีแค่ถามคำตอบคำ เล่นกันบ้างนิดๆหน่อยๆ และสักพักนึงผมก็ไม่ได้คุยกับเธออีกเลย เวลาล่วงเลยมาเกือบ1เดือน เธอก็ทักผมมาอีกครั้งวันนั้นเธอเลิกกับแฟนแล้วเธอก็ทักผมมาอีกครั้งนี้เธอบอกว่า "เธอชอบผมแต่ผมไม่ชอบเธอหรอก" เธออาจจะชอบผมหรือไม่หรือแค่หยอกเล่น
ตามประสาคนอัธยาศัดีแค่นั้น หลังจากนั้นผมก็คุยกับเธอได้นานพอสมควรอาจจะเป็นเดือนเกือบๆ 2เดือนซึ่งกลายเป็นว่าผมเป็นคนรู้สึกดีกับมากเกินไป เกินไปสำหรับคำว่าเพื่อน เหมือนกับว่าผมรักเขาข้างเดียวมากเกินไป เธออาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมว่ารักเธอมาก ผมพยายามทำตัวเป็นคนที่ใช่สำหรับเธอ
พยายามเป็นคนที่ดีสำหรับเขาให้เธอลืมแฟนเก่าของเธอให้ได้ ซึ่งเธอบอกกับผมว่าเธอจะไม่กล้บไปคบกับแฟนเก่าเพราะว่าเธอไม่ชอบคนนอกใจ
ผมพยายามเป็นคนที่ดีของเธอของเธอมาด้วยตลอด คุยกันมาจนผมสามารถพูดได้ว่าผมรักเธอเข้าให้แล้ว ! จนถึงเวลาที่เธอกับไปคบกันแฟนเก่า ซึ่งผมก็ไม่เคยจะถามเธอเลยซักคำ ผมส่องเฟสเธอทุกวันผมตืดดาวเธอไว้ สเตตัสเธอผมไม่รู่ว่าเธอหมายถึงใคร ผมก็รอจนเธออยากจะบอกความจริงกับผม สุดท้ายผมก็รอเก้อ เธอไม่คิดจะบอกผมเลยซักคำ จนปัจจุบันเธอไม่ได้ตอบผมไปแล้ว"ชึ้นอ่านแต่ไม่ตอบ" แต่ผมก็ต้องเจอกับเธออีก2ปี ก็คงต้องอดทนต่อไป
ปล. เป็นกระทู้แรกของผมที่อยากจะมาระบาย ผืดหรือถูกก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
รักมากเกินไป ?
เรารู้จักกับมาตอนปี2 เธอย้ายมาจากเอกอื่นมาเรียนเอกเดียวกับผมห้องเดียวกัน เรื่องมีอยู่ว่าผมแอบรักเพื่อนในห้องซึ่งตอนแรกเธอมีแฟนแล้ว ผมก็ไม่ได้อะไรกับเธอเพราะเธอมีแฟนแล้วถึงผมจะชอบเธอก็ตามที มีอยู่วันนีงซึ่งวันนั้นเป็นวันรับน้องมหาลัย เธอได้มาขอผมถ่ายรูปซึ่งก่อนหน้านั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเธอเลยซักคำ หลังจากวันนั้นผมก็ได้คุยกับเธอมาสักพักแต่เธอก็มีแฟนแล้ว ก็คุยปกติซึ่งไม่เคยคุยอะไรคิดเกินเลย ในเวลาเรียนซึ่งผมเรียนห้องเดียวกับเธอ เธอก็ไม่เคยคุยกับผมซักคำ อาจจะมีแค่ถามคำตอบคำ เล่นกันบ้างนิดๆหน่อยๆ และสักพักนึงผมก็ไม่ได้คุยกับเธออีกเลย เวลาล่วงเลยมาเกือบ1เดือน เธอก็ทักผมมาอีกครั้งวันนั้นเธอเลิกกับแฟนแล้วเธอก็ทักผมมาอีกครั้งนี้เธอบอกว่า "เธอชอบผมแต่ผมไม่ชอบเธอหรอก" เธออาจจะชอบผมหรือไม่หรือแค่หยอกเล่น
ตามประสาคนอัธยาศัดีแค่นั้น หลังจากนั้นผมก็คุยกับเธอได้นานพอสมควรอาจจะเป็นเดือนเกือบๆ 2เดือนซึ่งกลายเป็นว่าผมเป็นคนรู้สึกดีกับมากเกินไป เกินไปสำหรับคำว่าเพื่อน เหมือนกับว่าผมรักเขาข้างเดียวมากเกินไป เธออาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมว่ารักเธอมาก ผมพยายามทำตัวเป็นคนที่ใช่สำหรับเธอ
พยายามเป็นคนที่ดีสำหรับเขาให้เธอลืมแฟนเก่าของเธอให้ได้ ซึ่งเธอบอกกับผมว่าเธอจะไม่กล้บไปคบกับแฟนเก่าเพราะว่าเธอไม่ชอบคนนอกใจ
ผมพยายามเป็นคนที่ดีของเธอของเธอมาด้วยตลอด คุยกันมาจนผมสามารถพูดได้ว่าผมรักเธอเข้าให้แล้ว ! จนถึงเวลาที่เธอกับไปคบกันแฟนเก่า ซึ่งผมก็ไม่เคยจะถามเธอเลยซักคำ ผมส่องเฟสเธอทุกวันผมตืดดาวเธอไว้ สเตตัสเธอผมไม่รู่ว่าเธอหมายถึงใคร ผมก็รอจนเธออยากจะบอกความจริงกับผม สุดท้ายผมก็รอเก้อ เธอไม่คิดจะบอกผมเลยซักคำ จนปัจจุบันเธอไม่ได้ตอบผมไปแล้ว"ชึ้นอ่านแต่ไม่ตอบ" แต่ผมก็ต้องเจอกับเธออีก2ปี ก็คงต้องอดทนต่อไป
ปล. เป็นกระทู้แรกของผมที่อยากจะมาระบาย ผืดหรือถูกก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย